BAHAR ÇİÇEKLERİ 🌹 봄 꿈 🌹

1.Bölüm - Merhaba Güney Kore

"Aşk,bazıları için macera, bazıları için drama bazıları için de romantizmdir.Benim için ise romantik komedi."
Mavi Melek

Ayşe, Derya ve İnci birbirini çok seven ve birbirine bağlı üç kuzendirler. Bu üç teyze kızının aralarında arkadaşlıktan öte bir ilişki vardı.
Ayşe, kendinden emin,bakımlı, birazcıkta havalı bir kızdı.
Derya,biraz çocuksu,biraz komik ama feminist bir karaktere sahipti.
İnci ise çok zeki,çok çalışkan biriydi.Bütün işi ders çalışmak, kitap okumaktı.
Türkiye de bir lise de üçüncü sınıfa gitmek üzerelerdi.Tıpkı Güney Kore de ki Kim Hyun Jung, Kim Hyung Jun ve Park Jung Min gibi. Aslında karakterleri bizim kızlarınkine çok benziyordu.
Kim Hyun Jung'un düzenli bir ailesi vardı.Diğerlerine göre daha şanslıydı.
Kim Hyung Jun, iki sene önce annesini bir trafik kazasında kaybetmişti.Babası ile yaşıyordu.
Park Jung Min ise anne ve babasını hiç tanımamıştı. Bir aile tarafından evlatlık alınmıştı.
Üçü de zengin ve yakın ailelerin çocuklarıydılar.Can dostuydular birbirlerinin.
Ayşe, Derya ve İnci, İnci'nin odasında oturuyorlardı.Ayşe'nin önünde bilgisayarı vardı.
Derya :-Okul açılmak üzere.Yaz tatili ne çabuk bitti değil mi?
Ayşe :-Evet. Keşke okul üç ay, tatil dokuz ay olsa.
Ücüde güldüler.
İnci :-Olabilir ama ben okulu seviyorum.
Ayşe :-Akşama kadar kitap okuyup ders çalışan birinden de bu beklenirdi zaten.
Derya :-Haklısın.
İnci :-Ne yapayım?Bende bunları yapmaktan hoşlanıyorum.
Ayşe birden heyecanla bilgisayarı gösterdi.
Ayşe :-Kızlar şuraya bakın!
İnci :-Ne oldu?
Derya :-Yoksa okul üç ay, tatil dokuz ay mı olmuş?Dedi gülerek .
Ayşe :-Oda güzel olurdu ama bu başka güzel bir haber.
İnci :-Okusana ,merak ettim.
Ayşe :-Bizim okulun internet sayfasına girdim.Yurt dışında ki okullarla öğrenci değişim programı ayarlanmış.
İnci :-Bu çok güzel.
Ayşe :-Tahmin edin bizim okul hangi ülke ile değişim yapacak?
İnci :-Hangi ülke?
Ayşe :-Güney Kore ile.Dedi bağırarak.
Derya :-Eee,bize ne bundan?Dur bir dakika.Oraya gitmeyi düşünmüyorsun değil mi?
Ayşe :-Sence?
İnci :-Senin koyu bir Kore sever oldugunu hatta orada ki Jung Kyung Ho hayranı olduğunu da biliyoruz ama oraya gitmek isteyeceğin aklımın ucundan geçmezdi.
Ayşe :-Bu benim için bir fırsat.Üniversite de okumak istediğim bölümü orada rahatça okuyabilirim.
Derya :-Neydi?Dedi alay edercesine.
İnci :-Kore Dili ve Edebiyatı.
Derya :-Tam Ayşe'den beklenen şey.
Ayşe :-Dalga geçmeyin lütfen.Derya sen nasıl iyi bir ressam, İnci de nasıl iyi bir bilim insanı olmak istiyorsa, bu da benim hayalim.
İnci :-Sana hak veriyorum ama lise de değil de üniversite de gitsen oraya?
Ayşe :-Hayır.Hayalimi bir an önce gerçekleştireceğim.Hatta şimdi gidip, annemlerle konuşacağım. Sonra da okula gidip isim yazdırmam gerek.Dedi ve koşarak odadan çıktı.
Derya :-İnşallah Ayşe 'yi onaylamazlar.
İnci :-Neden öyle söyledin?
Derya :-Düşünsene o giderse ne yaparız? Ben onu çok özlerim.
İnci:-Haklısın ama hayaller gerçekleştirilmek içindir öyle değil mi?Bizden daha cesur diye onu engelleyemeyiz.
Derya :-Ama özlerim.
İnci, Derya 'ya baktı ve güldü.
Ayşe, Kore'ye gitmeyi kafasına koymuştu. İşe aileleri toplamakla başladı. Derya ve İnci 'nin bu toplantıdan haberi yoktu.
Ayşe, ortaya çıktı ve konuşmaya başladı.
Ayşe :-Sevgili ailem,teyzelerim ve eniştelerim!Sizleri buraya bir konuda onay almak için çağırdım.
Derya'nın annesi,Gül Hanım:-Derya bana senin Kore 'ye gitmek istediğini söyledi.Konu bununla mı ilgili?
Ayşe :-Evet teyzeciğim.
Ayşe 'nin annesi Seher Hanım :-Kızım nereden çıktı bu şimdi?
Ayşe 'nin babası Mustafa Bey :-Neden Kore? Hem nasıl bir okul olduğunu da bilmiyoruz.
Ayşe :-Ben araştırdım.Çok iyi bir lise. Kore'deki en iyi okul.Bu çok iyi olacak.
Mustafa Bey :-İyi bir lise de olsa seni bir başına oraya gönderemem. Bunu biliyorsun.
Ayşe :-Tek başıma gitmeyeceğim ki, İnci ve Derya da benimle gelecekler.Üstelik Melek teyzemde orada yaşıyor. Bir şirkette müdür.Onun yanında kalırız.
İnci 'nin annesi,Rüya Hanım :-Bilemedim ki şimdi?
Ayşe :-Teyze bu bizim için çok iyi olacak.Kendimizi geliştirebiliriz bu sayede.
Derya'nın babası Ahmet Bey:-Eğer Melek'in yanında kalacaklarsa belki izin verebilirim.Onun ne kadar korumacı ne kadar feminist olduğunu biliyoruz.
İnci'nin babası Emin Bey:-Bu konuda sana katılıyorum.
Ayşe :- Bu evet mi demek?
Emin Bey:-Geleceğiniz içinse olabilir.
Rüya Hanım :-Ama şunu unutmayın.İlk yanlışınızda buraya geri dönersiniz ona göre.
Ayşe :-Tamam teyzeciğim.Yaşasın!Siz bitanesiniz.Sakın kızlara söylemeyin.Onlara sürpriz yapacağım.
Gül Hanım :-Tamam söylemeyiz.Dedi gülümseyerek.
Ayşe çok sevinmişti."Okul tarafından da kabul edilirsek,Kore'ye gidebileceğim."diye düşündü kendi kendine.
O anda İnci ve Derya girdiler içeriye.
İnci :-Siz ne yapıyorsunuz burada?
Derya:-Hepiniz toplanmışsınız,ne konuşuyorsunuz bakalım?
Ayşe eliyle "sus"işareti yaptı teyze ve eniştelerine.
Seher Hanım :-Hiiç.Yemek yemek için toplandık.Haydi yemeğe oturalım.Dedi ve Ayşe 'ye göz kırptı.
Derya :-Burada birşeyler oluyor.
İnci:-Aman Derya. Sen de her şeyden şüpheleniyorsun. Ne olacak ki?
Derya :-Altıncı hissim öyle demiyor.Neyse acıktım.Haydi gidip yemek yiyelim.
O gece Ayşe 'yi uyku tutmamıştı.İnternetten başvuru yapmıştı ve cevap hâlâ gelememişti.Çok ama çok heyecanlıydı.İki de bir kalkıp,kabul edilip edilmediklerine bakmak için bilgisiyara bakıyordu."Ya kabul edilmezsek.Allahım ne olur kabul edilelim. Ne olur."Diye dua etti ve yatağına yattı.
Sabah olmuştu.Ayşe hâlâ uyuyordu.Usulca gözlerini açtı.Sonra birden bire ayağa fırladı.Bilgisayara koştu ve açtı.
Ayşe :-Haydi,ne olur kabul edilmiş olalım.Diyerek baktı ve birden "Yaşasın!"diye bağırdı.Annesi koşarak odaya girdi.
Seher Hanım :-Ayşe, neden bağırıyorsun kızım?
Ayşe :-Kabul edilmişiz anne.Güney Kore'ye gidiyoruz.Dedi ve annesine sarıldı.
Seher Hanım:-Senin adına çok sevindim kızım.Kuzenlerine haber verdin mi?
Ayşe :-Hayır. Daha söylemedim.Hemen haber vermeliyim.Çok mutluyum anne çook.Dedi ve zıplamaya başladı.
Seher Hanım:-Biz de teyzenlerle, Melek ile sizin hakkınızda konuştuk.Yanında kalmanıza çok sevindi.Hatta odanızı hazırlmaya başlamıştır bile.
Ayşe :-Bu çok iyi.Ben de kahvaltıdan hemen sonra kızlara güzel haberi vereyim.
Seher Hanım :-Ayrıca Gül Teyzen,Rüya Teyzen ve ben,sizi Korece öğreten bir kursa yazdırmaya karar verdik.Ne de olsa okulun açılmasına bir ay kaldı.Sen az çok biliyorsun ama kızlar pek bilmiyorlar.
Ayşe:-İyi düşünmüşsünüz anneciğim.
Seher Hanım :-Haydi şimdi kahvaltıya.
Ayşe,kızları toplamıştı.Onlarla konuşacaktı konuşmasına ama ne tepki vereceklerini bilmiyordu.
İnci:-Evet Ayşe, seni dinliyoruz.Sürprizin neymiş bakalım.
Ayşe :-Çok sevineceksiniz.Yani ben öyle tahmin ediyorum.
Derya :-Söyle hadi.
Ayşe:-Kore'ye gidiyoruz.Diye bağırdı sevinçle.
Derya :-Demek kabul edildin.Gidiyorsun ha!
İnci :-Anlamadın galiba."Gidiyoruz"dedi.
Derya o an kendine geldi:-Ne?Kore'ye mi gidiyoruz?
Ayşe :-Evet.Çok sevindiniz değil mi?
İnci :-Ayşe, gidiyoruz da ne demek?
Ayşe :-Gidiyoruz işte.Beraber.Üçümüz.
Derya :-Ya, bizim orada ne işimiz var?Ben gitmem.Hem babamlar izin vermezler ki.
İnci:-Bizimkilerde izin vermezler.
Ayşe :-Onları düşünmeyin siz.Ben ikna ettim bile.Üstelik,bizim Kore dili öğrenmemiz için bir kurs bile ayarladılar.
Derya :-Bir bu eksikti.Ya üç Türk,koskoca Kore de ne yaparız biz?
İnci:-Orada da Türkler yaşıyor. İlk giden biz olmayacağız yani.
Derya :-Sende mi İnci?
İnci:-Belki düşündüğün gibi kötü olmaz.Düşünsene yeni insanlar,yeni kültürler,yeni bilgiler.Çok güzel olabilir.
Ayşe :-Evet.Dedi heyecanla.
Derya :-Sağolun almayayım.Benim kültürüm,benim insanım bana yeter.
Ayşe :-Yaa Derya, beni yarı yolda mı bırakacaksın?Çocukluğumuzdan beri hiç ayrılmadık.Hayallerimiz bile ortak.Hem Melek teyzem de orada.Yabancılık çekmeyiz.
Derya :-Teyzemin nasıl biri olduğunu hatırlıyorsun değil mi?
İnci:-Kuralcı,titiz ve feminist.
Ayşe :-Derya 'nın kime çektiği belli oldu.Ne diyorsun gelecek misin?
Derya :-Ben bu güne kadar annemden hiç ayrılmadım ki,orada annemsiz ne yaparım?
Ayşe yüzünü yere eğdi.
Derya :-Ama kuzenlerimden de hiç ayrılmadım.Sizi yalnız bırakacağımı sanıyorsanız yanılıyorsunuz.
Ayşe :-Yaşasın!Beraber gidiyoruz.
Kızlar Korece öğrenmek için kursa başlamışlardı.Ayşe 'nin odasında oturmuş, ders çalışıyorlardı.
Derya :-Sayenizde yaz tatilimi Korece öğrenerek geçiriyorum. Ne tatil ama.
Ayşe :-Öğrenmek zorundasın.Onlarla nasıl anlaşmayı düşünüyorsun acaba?Bak İnci 'ye nasılda çalışıyor.
İnci :-Ben çoğu şeyi öğrendim bile.Artık cümle bile kuruyorum.
Derya :-Sendeki kafa bende olsaydı,bende öğrenirdim.
Ayşe:-Kafa değil,heves lâzım.Sende o yok.
İnci :-Sana katılıyorum.Öğrenme isteğin olmalı.O olmadan hiç birşey yapamazsın.
Derya :-Ben dilimle mutluyum.Hem biz neden Korece öğreniyoruz,onlar Türkçe öğrensinler.
İnci :-Tamam.Bütün Korelilere söyleriz,sırf bizim için Türkçe öğrensinler.
İnci de Ayşe de güldü.
Derya :-Dalga geçin siz.Hem bir Türk dünyaya bedeldir.Bunu unutmayın.
Ayşe :-Bu kadar kaynattığın yeter.Haydi bakalım,dön dersine.
Derya :-Tamam!Dedi istemeyerek.
Nihayet gitme vakti gelmişti.Kızlar ve aileleri hava alanında vedalaşıyorlardı.
Ayşe :-Kendinize iyi bakın.
Seher Hanım :-Siz de kızım.
Gül Hanım :-Dikkatli olun.Derslerinize de iyi çalışın.
Derya :-Tamam anneciğim.
İnci :-Ders konusunu bana bırakın.
Rüya Hanım :-Teyzenizin sözünden çıkmak yok.Onu üzmeyin.
Ayşe :-Üzmeyiz.
Kızlar, anne ve babalarına sarıldılar.Vedalaştılar.
Gül Hanım :-Melek sizi hava alanında bekleyecek.
Rüya Hanım :-Ona selamımızı söyleyin.
İnci:-Tamam söyleriz.
Seher Hanım :-Allaha emanet olun kızlar.
Derya :-Sizde kendinize iyi bakın.Dedi üzülerek.
Ayşe :-Tatilde buradayız üzülme.Diye fısıldadı.
İnci :-Haydi artık kızlar.
Kızlar,ailelerine el sallayıp ,uçağa doğru ilerlediler.Artık Kore'ye doğru yolculuk başlamıştı.Kızlar uçakta sohbet ediyorlardı.İnci,Derya 'ya baktı.Derya ise somurtmuş oturuyordu.Kucağında da oyuncak tavşanı vardı.
İnci :-Hâlâ ağlıyor musun sen?
Derya :-Hayır.
İnci :-Annenin aldığı tavşanı hiç elinden bırakmıyorsun ama.
Derya :-Bırakın da biraz üzüleyim.Annemden ilk defa ayrılıyorum ben.
İnci:-Bizimkilerin izin verdiklerine hâlâ inanamıyorum.
Ayşe :-İzin verdiler ama şart koştular.
Derya :-Şart mı?
Ayşe :-Evet."İlk hatanızda Türkiye'ye geri dönersiniz " dediler.
İnci :-Bundan hiç bahsetmemiştin.
Derya :-Ne yapalım hata yapmayacağız artık.
İnci, Ayşe 'yi dürttü.
İnci :-Bizim ki üzülmeyi bırakmış sanırım.
Ayşe :-O tavşanıda kaldırsa iyi olacak.Herkes ona bakıyor.Ben kendimi duygusal sanırdım ama Derya beni de geçti.
Derya:-Kendi aranızda konuşmayın.O benim tavşanım.Onu bana annem aldı. Dedi üzülerek.
Ayşe ve İnci gülüştüler.
Uçak Güney Kore'ye inmişti.Kızlar meraklı gözlerle etrafa bakıyorlardı.
Derya :-Teyzemi gören var mı?
İnci:-Hayır.
Ayşe :-Bizi unutmuş olabilir mi?
İnci :-Sanmam.
Ayşe :-Bizi bulamamış olabilir mi?
Derya :-Yok artık.Bu kadar çekik gözlünün içinde bizi bulamayacak mı?Pirinç plavının içindeki şehriye gibiyiz.
İnci güldü:-Derya'cığım seni tanımamış olabilir.Senin gözlerin biraz çekikya.
Derya güldü:-Olabilir.
O anda yanlarına teyzeleri Melek geldi.
Melek:-Kızlar!
Kızlar:-Teyzeciğim.Dediler ve sarıldılar.
Melek:-Hoş geldiniz kızlar.
Ayşe :-Hoş bulduk teyzeciğim.
Melek:-Nasıl geçti yolculuğunuz?
İnci:-İyiydi.
Melek :-Kusura bakmayın,biraz geciktim.Toplantı uzadıkça uzadı.
Melek Derya'nın elinde ki tavşana baktı.
Melek :-Derya, o elindeki de nedir?
İnci :-Derya teyzemden ayrılırken biraz duygulandı da.
Ayşe :-Gül Teyzemin aldığı tavşanla avunuyor.
Melek güldü.
Derya :-Bakma sen onlara teyze.Dalga geçiyorlar. Bu arada bizimkilerin çok selamları var.
Ayşe :-Peki sen nasılsın teyze?
Melek :-Ne olsun işte. İş, güç.Araba şurada kızlar. Haydi gidelim.
Kızlar eve gelmişlerdi.Küçük bir villaydı burası.
Melek :-Kızlar siz odanıza çıkıp yerleşin.Bende yemek masasını hazırlayayım.Acıkmışsınızdır.
Ayşe :-Tamam teyzeciğim.
Odaya çıkmışlardı.Gözlerini etraftan alamıyorlardı.Hem kıyafetlerini düzenliyorlar,hemde konuşuyorlardı.
Derya :-Teyzem bizim için ne güzel oda hazırlamış.
Ayşe :-Çok uğraşmıştır herhalde.
İnci:-Uğraşmış belli.Canım teyzem. Biz de onun bu emeğine layık olmaya çalışıp derslerimizde başarılı olmalıyız.
Derya teyzesinin aldığı sövalenin yanına gitti.
Derya :-Canım teyzem.Şuna bakın bana resim malzemeleri bile almış.
Melek odaya çıkmıştı:-Kızlar, ne yaptınız? Yerleştiniz mi?
Ayşe :-Evet teyzeciğim.Kıyafetlerimizi yerleştirdik.
İnci :-Bizim için neler yapmışsın böyle.
Melek:-Benim yeğenlerim her şeyin en güzelini hak ediyorlar.Beğendiniz mi?
Derya:-Çook.
Melek :-Söyleyin bakalım.Kimin aklından çıktı Kore'ye gelme fikri?
Derya ve İnci:-Ayşe'nin fikriydi.
Melek :-Demek öyle.Senin Jung Kyung Ho hayranı olduğunu biliyordum da bu kadarını beklemiyordum doğrusu.Dedi ve güldü.
İnci :-Bende aynısını söylemiştim.
Ayşe :-Bizim okulda ki öğrenci değişim programını görünce, bu fırsat kaçmaz dedim.
Melek :-İyi yapmışsın canım.Sayenizde bende yalnız kalmamış oldum.Sıkılmıştım doğrusu.Haydi bakalım.Yemek saatini on beş dakika geçtik.Yemeğimizi yiyelim artık.Bu arada yarın gidip okul ihtiyaçlarınızı alın olur mu? Okulun açılmasına az bir süre kaldı.
Derya :-Ya kaybolursak?
Melek güldü:-Merak etme,kaybolmazsınız.Buraları öğrenmeniz gerek değil mi?Artık burada yaşayacaksınız.
Ayşe :-Peki teyzeciğim.
Gece olmuştu.Kızlar ışığı söndürmüşler,yatağın içinde konuşuyorlardı.
Derya :-Kore Kore dediniz,alın geldik işte.
Ayşe:-Teyzemin evi çok güzelmiş değil mi?
İnci :-Evet.Bahçesi de içi kadar güzel.
Derya :-Yarın ilk defa gezeceğiz burayı.Korkuyorum.
İnci :-Teyzemin dediği gibi, buraya alışmalıyız.
Ayşe :-Bir hafta sonra da okullar açılıyor.Çok heyecanlıyım.
İnci:-Bende.Okulumu çok merak ediyorum.
Derya :-Ne olacak lise işte.Bakalım burada neler yaşayacağız? Ben en çok bunu merak ediyorum.
Ayşe :-Bence herşey güzel olacak. Neyse kızlar, yatalım artık. İlk günden teyzemden uyarı almayalım.
İnci:-İyi geceler kızlar.
Derya ve Ayşe :-İyi geceler.

Canım okuyucularım şimdiden vereceğiniz oy ve yorumlarınız için çok teşekkür ederim.Seviliyorsunuz.