40.Bölüm-Fırtına Öncesi Sessizlik

300 20 0
                                    

  Piknikten sonraki ilk okul günüydü bu gün.Ama pekte iç açıcı şeyler olmayacaktı.Büyük fırtınaya zemin hazırlayacak,küçük olaylar meydana gelecekti.Bahar,son bahara mı dönmeye başlayacaktı yoksa daha ilk günden?Kış biraz erken mi gelecekti bahar çiçeklerine?
  Kara bulutlar çökmeye başlayacak usul usul üstlerine ve yapraklarını döküp,güzel renklerini solduracaktı bu kara kış.
  Derstelerdi.Kim Hyun,Ayşe 'ye bakıyordu. Önünde ki kağıda "Seni Seviyorum "yazdı ve uçak yapıp Ayşe 'ye fırlattı.Ayşe kağıdı aldı,okudu ve gülümsedi.
  Jung Min :-Artık, romantiklikte sınır tanımıyorsun Hyun.
  Kim Hyun :-Bir de yaptırana bakmak lâzım.Beni kendine deli gibi aşık eden kıza.
  O anda Kim Jun, sınıfra ki bir kızın,kendisine baktığını fark etti.
  Kim Jun :-Arkadaşlar, Hei Ryung buraya mı bakıyor,bana mı öyle geliyor?
  Jung Min,o yöne doğru  baktı :-Evet sana bakıyor.
  Kim Jun :-Neden acaba?
  Kim Hyun :-Belki senden hoşlanıyordur.
  Kim Jun, Kim Hyun 'un ağzını kapattı hemen.
  Kim Jun :-Hyun, sözlerine dikkat et.Derya duyarsa aramız bozulur.
  Jung Min :-Sende görmemezlikten gel o zaman.
  Kim Jun :-Öyle yapacağım zaten.
  Hei Ryung arkadaşı ile konuşuyordu :-Yüzüme bile bakmıyor.Soo Yi,söylesene ne yapacağım ben?
  Soo Yi:-Senin ondan hoşlandığını nereden bilsin?
  Hei Ryung:-Ona söylemeyi çok isterdim.
  Soo Yi:-Jun ile konuşmamı ister misin?
  Hei Ryung :-Hayır sakın.
  O anda sınıfın kapısı çaldı ve okul müdürü içeri girdi.
  Öğretmen:-Buyrun efendim.
  Müdür :-Sınıfa yeni bir arkadaşımız geldi. Gel bakalım Ha Eun.
  Ha Eun sınıfa girer girmez,çok şaşırmıştı. Kim Hyun da.Çünkü bu kız,Kim Hyun 'un ilk aşkıydı.
  Öğretmen:-Hoş geldin Ha Eun. Şurada ki boş sıraya geçebilirsin.
  Ha Eun yerine geçti. Geçerken de Kim Hyun 'a el salladı. Gülümsüyordu.Kim Hyun da ona.
  Bu Ayşe 'nin dikkatini çekti.
  Ayşe :-Bu kız kim ki?Dedi şüpheyle onlara bakarak.
  Derya :-Arkadaşıdır herhalde.
  Ayşe :-Pek bi güldüler birbirlerine.
  Derya ve İnci gülüyorlardı.
  Ders arası olmuştu.Erkekler ve kızlar,bahçede ayrı yerlerde duruyorlardı.Hei Ryung, yine Kim Jun 'a bakıyordu.
  Kim Jun :-Yine bana bakıyor.
  Jung Min :-Sana gidip neden baktığını sor diyorum ama sen sormuyorsun.
  Kim Jun :-Nasıl sorayım.Ya öylesine bakıyorsa?
  Kim Hyun :-İyi ya öğrenmiş olursun.
  O anda Ha Eun yanlarına geldi :-Merhaba Hyun!
  Kim Hyun :-Merhaba.Seni burada görmek ne güzel!
  Ha Eun,Kim Hyun 'a baktı dikkatlice.Hatta onu süzercesine.Beğenmişti.Hatta hoşlanmıştı.
  Ha Eun :-Seni de!Hyun, biraz yürüyelim mi?Dedi ve birden koluna girdi.Zaten, Kim Hyun 'un bu hareket karşısında "Hayır "deme şansı kalmamıştı.
  Kim Hyun :-Peki.Dedi ve birlikte yürümeye başladılar.
  Jung Min :-Ha Eun 'un,Hyun 'a bakışlarını gördün mü?
  Kim Jun :-Evet. O kızdan hiç mi hiç hoşlanmıyorum.Hyun 'u ne kadar üzdüğünü unutmadım.Ayşe sayesinde aşka yeniden inandı.Kalbini yeniden birine açabildi.
  Jung Min :-Bu kız,bu okula geldi ama rahat duracağını hiç sanmıyorum.Haydi kızların yanına gidelim.
  Biraz uzaklarında kızlar konuşuyorlardı.
  Ayşe :-Hyun, o kızla ne konusuyor acaba?
  Derya:-Kıskançlık yapıyorsun.
  Ayşe :-Pek bi ilgilendi onunla ama.
  İnci :-Eski bir tanıdığıdır belki.Ya da arkadaşıdır.
  Kim Jun ve Jung Min yanlarına geldiler.
  Jung Min :-Evet,eski bir tanıdığı ama arkadaşı değil.
  İnci :-Neyi o zaman?
  Jung Min :-İlk aşkı.
  Kızlar :-Ne?
  Kim Jun :-Doğru duydunuz.Kim Hyun ile güzel bir ilişkileri vardı ama o kız sonra sebepsiz yere ondan ayrıldı.
  Jung Min :-Hyun, çok üzülmüştü.
  İnci :-Kız da çok güzelmiş.
  Derya, İnci 'yi dürttü.
  Ayşe :-Demek ilk aşkı.
  Kim Hyun ve Ha Eun, konuşarak yürüyorlardı.
  Ha Eun :-Çok değişmişsin.
  Kim Hyun :-Ben mi?Hayır aynıyım.Dedi gülerek.
  Ha Eun :-Evet öyle. Daha yakışıklı olmuşsun.
  Kim Hyun :-Yok canım, ben eski benim.
  Ha Eun :-Duyduğuma göre benden sonra kimseyi sevememişsin.Dedi laf ararcasına.
  Kim Hyun gülümsedi :-Yanlış duymuşsun.Şu anda çıktığım ve çok sevdiğim bir kız var.Hatta o, benim ilk aşkım.
Duyduğu şey Ha Eun'un hoşuna gitmemişti :-Demek öyle.
  Kim Hyun :-Senin çıktığın biri var mı?
  Ha Eun :-Hayır.
  Kim Hyun :-Seni buraya getiren şey nedir söyle bakalım?
  Ha Eun :-Babamın işi nedeniyle buraya tekrar döndük.Seni görünce de döndüğüme çok mutlu oldum doğrusu,
  KimHyun gülümsedi.
  Sınıda girmişlerdi.Kim Hyun, Ayşe 'nin yanına geldi.
  Kim Hyun :-Ne yapıyorsun bakalım?
  Ayşe yüzüne bakmadı:-Oturuyorum.
  Kim Hyun :-Bir şey mi oldu?
  Ayşe :-Benimle ne konuşuyorsun?İlk aşkının yanına gitsene!
  Kim Hyun yanına oturdu :-Kıskandın mı sen?Dedi gülerek.
  Ayşe :-Kıskanmadım.
  Kim Hyun :-Kıskanmışsın!
  Ayşe :-Kıskanmadım dedim ya.
  Kim Hyun :-Hıı,öyledir.O zaman yüzüme neden bakmıyorsun?
  Ha Eun, elini çenesine dayamış,sırasında onları izliyordu.
   Ha Eun :-Demek, aşık olduğun kız bu.Bakalım aşkınız ne kadar sağlam? Ya da birbirinizi ne kadar çok seviyorsunuz?Göreceğiz.Diye mırıldandı hırsla.
  Derya ve Kim Jun spor salonunda tekwando çalışıyorlardı.
  Kim Jun :-Sana öğreteceğim şeyler bitti.Ama antremanlara devam edeceksin tanam mı?
  Derya gülümsedi :-Tamam usta.
  Kim Jun :-Bu arada sana bir hediyem var.
  Derya:-Hediye mi?
  Kim Jun :-Evet. Dedi ve paketi uzattı. Derya, aldı ve açtı. Çok sevinmişti. İçinden siyah kuşak çıkmıştı.
  Derya :-Artık siyah kuşak mıyım?
  Kim Jun :-Evet. Bu benim ilk siyah kuşağım.Beni başarıya ulaştırdığına inanıyorum.Hem siyah kuşağa geçtiğin için hem de uğur getirmesi için, sana veriyorum.Dedi ve alıp,Derya 'nin beline bağladı.
  Derya :-Ben de ne zaman siyah kuşak olacağım diyordum.Çok mutluyum. Bu kuşak benim için çok değerli.
  Kim Jun :-Umarım sana hep başarı getirir.
  Derya :-Jun, söylesene yakıştı mı?
  Kim Jun güldü :-Çok yakıştı. Seni güçlü gösterdi.
  Derya :-Güzel demeni beklerdim.
  Kim Jun :-Sen benim gözümde her zaman güzelsin.
  Derya gülümsedi :-Çok tatlısın. Dedi ve sarıldı.
  O anda onları uzaktan,Hei Ryung izliyordu. Üzülerek arkadaşı Soo Yi 'nin yanına geldi.
  Soo Yi:-Neyin var,üzgün görünüyorsun?
  Hei Ryung :-Jun, sanırım Derya 'ya aşık.
  Soo Yi :-Onları mı izledin sen?
  Hei Ryung :-Evet, Soo Yi.
  Soo Yi :-Bunu yapmamalısın Hei.
  Hei Ryung :-Ama ondan çok hoşlanıyorum ve o başka bir kıza aşık. Dedi ağlayarak.
  Soo Yi,Hei Ryung 'un omuzuna elini koydu :-Ağlama lütfen. Biliyorsun, üzülmen hastalığının ilerlemesine neden oluyor.
  Hei Ryung ağlıyordu :-Bu hastalıktan da bıktım.
  Soo Yi,Hei Ryung için oldukça üzülüyordu.Onun için,mutluluğu için bir şeyler yapmak istiyordu.Ana yapacağı şey her ne ise Derya ve Kim Jun 'un arasını hiç düzelmemecesine bozabilirdi.
  Kim Jun, Kim Hyun ve Jung Min, halı sahada maç yapıyorlardı. Eğlenceli de geçiyordu aslında.Tabii bir yere kadar.
  Jung Min :-Hei Ryung 'un sana neden baktığını öğrenebildin mi?
  Kim Jun :-Hayır sormadım.
  Kim Hyun güldü :-Derya duymasın.Yoksa çok kıskanır.Bu Türk kızları çok kıskanç.
  Kim Jun :-Bilmez miyim!
  Jung Min :-Yoksa,Ayşe seni Ha Eun'dan mı kıskandı?
  Kim Hyun :-Kıskanmadım diyor ama galiba kıskanmış.Bütün gün surat astı bana.
  Jung Min :-İlk aşkın ya kıskanması ondandır.Haydi maça devam edelim.
  Maçları devam ediyordu.Topu birbirlerine atıyorlardı.Top Jung Min 'in ayağına gelmişti ama Jung Min 'de bir şeyler ters gidiyordu.Yere doğru eğildi.Bir eliyle,göğsünü tutuyordu.
  Kim Jun ve Kim Hyun, onda bir gariplik olduğunu anlamışlardı.Hemen yanına koştular.
  Kim Jun :-Jung Min, iyi misin?
  Jung Min :-Kalbim!Dedi acıyla.
  Kim Hyun :-Haydi hastahaneye gidiyoruz.
  Jung Min :-Gerek yok,birazdan geçer.
  Kim Hyun :-Gerek yokta ne demek? Gidiyoruz.
  Kim Jun :-Yürü haydi.
  Hastahaneye gelmişlerdi.Jung Min yatıyordu.Kim Jun ve Kim Hyun ise başındalardı.Ailesi de duyar duymaz,hastahaneye gelmişti.
  Jung Min :-Korkmayın,bir şeyim yok.
  Kim Jun :-Senin korkmayın demenle olmuyor.Doktor gelince ne söyleyecek göreceğiz Jung Min. 
  Jung Min :-Amma da abarttınız.
  Kim Hyun :-Abartırız tabii.Geçmişte yaşadıklarını ne çabuk unuttun?
  Doktor içeri girdi.
  Bay Sang Kyu:-Oğlumuzun neyi var doktor?
  Bayan Yang Mi:-Lütfen söyleyin ciddi bir şey mi?
  Doktor :-Ciddi bir şey değil demeyi çok isterdim. Ama çok ciddi.
  Bayan Yang Mi:-Ne?
  Doktor :-Oğlunuzun kalp hastası olduğunu biliyor muydunuz?
  Bay Sang Kyu:-Evet.
  Doktor :-Jung Min, peki sen dikkat etmen gerektiğini biliyor muydun?
  Jung Min :-Biliyordum.Dikkat ettim zaten.Uzun zamandır ağrım yoktu.
  Bayan Yang Mi :-Aslında biz hastalığının sona erdiğini sanıyorduk.
  Doktor :-Maalesef.Hastalık tekrar etmiş.Bu ağrıya bir haberci diyebiliriz.Tekrarlanabilir ve çok daha tehlikeli olabilir.
  Bayan Yang Mi'nin gözleri dolmuştu.Jung Min 'in elini tuttu.
  Bayan Yang Mi :-Peki ne yapacağız?
  Doktor :-Önce ilaç tedavisi deneyeceğiz.Bu süre zarfında üzülmekten,heyecanlanmaktan her türlü duygusal şeyden kaçınacaksın.Hatta aşık olmaktan bile.
  JungMin ve arkadaşları,birbirlerine baktılar. Jung Min 'in aklından geçen tek şey İnci idi o an.
  Jung Min :-Durumum bu kadar kötü mü yani?
  Doktor :-Maalesef.
  Bay Sang Kyu:-Daha iyi bir yol yok mu oğlumu sağlığına kavuşturacak?
  Doktor :-Var tabii.O da ameliyat. Ama bu Jung Min için çok tehlikeli.Sonuç beklediğimiz gibi olmayabilir.
  Hepsi de çaresizlikle birbirlerine baktılar.Gerçekten de zor bir durum du.Jung Min, bu durumda İnci 'den ayrılmak zorunda bile kalabilirdi çünkü.
  Ertesi gün olmuştu. Erkekler, kızlara bir şey belli etmemeye çalışıyorlardı.
  Jung Min :-Bu durumdan İnci 'nin haberi olmasın ne olur!
  Kim Jun :-İnci 'den ayrılacak mısın yoksa?
  Jung Min :-Kafam çok karışık.Ne yapacağımı bilmiyorum. İnci 'den ayrı kalmak ta istemiyorum.
  Kim Hyun :-Doktorun dedikleri de pek hafife alınacak şeyler değildi.
  Jung Min :-Onunla olursam,öleceğim.Olmasam zaten öleceğim. Şu çelişkiye bak.Yine de şimdilik bir şey söylemeyelim.
  Kim Jun :-Bence de.Hem bakarsın,ilaçlarını kullanınca hastalığın da geçer.
  Jung Min :-Umarım geçer.Ama olurda ameliyat olmak zorunda kalırsam,işte o zaman, İnci'nin üzülmemesi için ona ayrılmak istediğimi söylerim.Zorunlu olarak.
  Kim Hyun :-İyileşmen için elimizden geleni yapacağız.
  Kim Jun :-Senin için dua edeceğiz.
  O anda kızlar yanlarına geldiler.
  Ayşe :-Merhaba arkadaşlar.
  Kim Hyun :-Merhaba.
  İnci, Jung Min 'e baktı :-Jung Min, yüzün biraz solgun gibi.Bir şeyin mi var senin? Hasta gibisin.
  Jung Min, diğerlerine baktı :-Hayır, bir şeyim yok.
  İnci :-Emin misin?
  Jung Min :-Eminim canım. Dedi gülümserek.
  O anda Kim Jun, Hei Ryung 'un yine kendisine baktığını gördü.
  Kim Jun :-Bu kız benden ne istiyor?Diye fısıldadı Kim Hyun 'a.
  Kim Hyun :-Yine mi bakıyor?
  Kim Jun :-Evet.
  Hei Ryung :-Beni görmemezlikten geliyor. Dedi üzülerek.
  Soo Yi :-Onun başka bir kız ile çıktığını söylüyorsun ama ondan gözlerini alamıyorsun.
  Hei Ryung :-Onu aklımdan çıkaramıyorum.Anlasana ondan çok hoşlanıyorum.
  Soo Yi :-Bu böyle olmayacak.Senin için bir şeyler yapmalıyım. Diye düşündü.
  Açık arttırma günü gelmişti. Kim Jun, Kim Hyun ve Jung Min satışın yapılacağı salona geldiler.
  Jung Min:-Buraya neden geldik?
  Kim Jun :-Şu tabloyu almak için. Dedi gösterek.
  Kim Hyun :-Bu Derya ve senin tablonuz değil mi?
  Kim Jun :-Evet. Onu kesinlikle almalıyız.Kimseye kaptıramam.
  Jung Min :-Haydi şöyle oturalım.
  Açık arttırma başlamıştı. İlk önce tarihi bir vazo çıktı satılmak üzere.Sonra bir tabak.koltuk,saat,heykel derken,bizimkiler iyice sıkılmışlardı.
  Kim Hyun :-Ne zaman sıra gelecek bu tabloya?
  Kim Jun :Bilmiyorum ama sıkıldım.
  Jung Min :-Ben de.Uykum geldi. Bir an önce satsalar da alıp gitsek.
  Kim Hyun :-Satacak ne kadar çok şey varmış.
  Kim Jun :-Kimsesiz çocuklar için bu çalışma.
  O anda tablo geldi.
  Jung Min:-Jun, tablo geldi.
  Kim Jun :-Sonunda.
  Tablo için, açık arttırma başlamıştı. İlk fiyat geldi.İkinci de ve artarak devam ediyordu. Kim Jun'da fiyat veriyordu.Beklenilenden fazla alıcısı olmuştu tablonun.Bazıları yavaş yavaş pes etmeye başlamışlardı bile ama alıcılardan bir kadın hiç pes etmiyor,sanki Kim Jun ile yarışıyordu.
  Jung Min :-Çok çekişmeli gidiyor.
  Kim Hyun :-Bu kadın da kim acaba?Sanki tabloyu çok istiyor gibi.
  Kim Jun :-Bütün servetimi harcamam gerekse de o tabloyu alacağım.Dedi ve fiyatı arttırdı.Ama kadın her seferin de Kim Jun 'dan daha fazla fiyat öne sürüyordu.
  Ara verilmişti.Kim Jun ve arkadaşları konuşuyorlardı.
  Jung Min :-Kadın pes edeceğe benzemiyor.
  Kim Jun :-Tabloya neden bu kadar para verdi anlamadım.
  Kim Hyun :-Belki çok beğenmiştir.
  Jung Min :-Sadece beğenmek mi?Bunda başka bir şey var.
  Kim Jun :-Niyeti,çocuklara yardım etmekten çok, tabloyu ele geçirmek gibi.
  O anda kadın yanlarına geldi.
  :-Merhaba.
  Kim Jun, Kim Hyun ve Jung Min :-Merhaba.
  :-Açık arttırma da çok iyiydiniz.
  Kim Jun :-Siz de.
  :-Sen o tabloda ki çocuksun değil mi?Dedi gülümserek.
  Kim Jun :-Evet.
  :-O tabloyu neden bu kadar çok istiyorsunuz?
  Kim Jun :-Benim için çok önemli.Doğrusu aynı soruyu ben de size soracaktım.
  :-Yeğenime hediye etmek için.Onun bir koleksiyonu var.Böyle tabloları çok seviyor.Aslında sizden arttırmadan çekilmenizi isteyecektim.
  Kim Jun :-Üzgünüm,bunu yapamam.Dediğim gibi o tablo benim için çok önemli.Neyse,içeride görüşürüz artık. Dedi ve arkalarını dönmüş gidiyorlardı ki,kadın seslendi.
  :-Hasta bir kız içinde mi?
  Jung Min :-Hasta mı?Dedi ve üçü de durup döndüler.
  :-Evet, kanser.Hayatından ümidini kesmiş ve mutluluğu sadece bu tablolardan yaptığı koleksiyonun da bulan bir kız.
  Kim Hyun :-Jun!
  Kim Jun, bir şey demedi.
  :-Doğru ya,bizim sorunumuz sizi ilgilendirmez.Özür dilerim.Sizi sıktım.Dedi ve salona tekrar döndü.
  Açık arttırma kaldığı yerden devam ediyordu.Kadın bir fiyat önerdi.Kim Jun 'da.Jung Min ve Kim Hyun ona bakıyorlardı.Kadın,bir fiyat daha önerdi,Kim Jun yine durmadı.Kadından bir fiyat daha geldi ama Kim Jun bu kez sustu.Vicdanı konuşmaya başlamıştı artık.
  Kim Jun :-Ben çekiliyorum.Dedi ve ayağa kalktı.
  Kim Hyun :-Ne?
  Jung Min :-Jun, geri çekiliyorum da ne demek?
  Kim Jun :-Hasta bir kızı ben de sevindirmek isterim.Tabloyu hanım efendiye verin.
  Kadın gülümsedi :-Teşekkür ederim.
  Kim Hyun :-Bence çok iyi yaptın.
  Jung Min :-Bence de.
  Kim Jun gülümsedi.
  Tabloyu alan kadın,bahsettiği kıza getirmişti. Kapıya vurdu.
  :-Küçük hanım, gelebilir miyim?
  :-Gel!
  Kadın içeri girdi ve pencerenin önün de arkası dönük duran kıza doğru ilerledi.
  :-Alabildiniz mi?
  :-Biraz zor oldu ama aldım.
  :-Teşekkür ederim. Şöyle bırakın lütfen.Dedi ve arkasını döndü. Bu kız tanıdıktı.Evet. Hei Ryung'tu.Tabloya doğru yürüdü ,eline aldı ve derin,derin baktı.
  Hei Ryung :-Ona aşık olduğun o kadar belliki bu tabloda.O yüzden ortadan kaldırmam gerek.Keşke bu kızın yerinde ben olsam. Dedi özlemle ve alıp,dolabının üzerine koydu.

 
 
 
 
 
 
 
 

 
 
 
 

 
 

BAHAR ÇİÇEKLERİ 🌹 봄 꿈 🌹Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin