BAHAR ÇİÇEKLERİ 🌹 봄 꿈 🌹

25.Bölüm-Altıncı His

  Jun, artık, hislerinden tamamen emindi.Yani aşkından.Herşey onun hislerinin bir adım daha ilerlemesine yardımcı oluyordu.Kader,sürekli Derya ile birlikte olması için planlar yapıyordu.Fakat Jun'un kafasında küçük kurtçuklar var olmaya başlamıştı.Daha doğrusu,şüpheler.Kim Jun 'un önemsemediği ama oldukça önemli şüpheler.
  Herkes okuldaydı.Kim Jun'un üzerinde bu gün kendisini cennetteymiş gibi hissettiren bir mutluluk vardı. Aşk 'ın kendisine hediye ettiği mutluluktu bu.
  Kim Hyun :-Jun,neden bu kadar mutlusun bu gün?
  Jung Min :-Bizi ıslattıya,onun mutluluğu var üzerinde.
  Kim Jun :-Hayır. Çok garip bir şey oldu.
  Kim Hyun ve Jung Min, merakla ona baktılar.
  Kim Hyun :-Ne oldu söylesene?Merak ettirme bizi.
  Kim Jun :-Aşık oldum aşık.
  Jung Min :-Kime?
  Kim Jun :-Kime olacak!Derya 'ya tabiiki.Ona aşık olduğumu anladım.
  Jung Min :-Ohh!Sonunda anladın.
  Kim Hyun :-E bu çok güzel. Peki seni kurtaran kız?
  Kim Jun :-Umurumda bile değil.Artık onu düşünmüyorum.Derya'ya olan aşkım o kadar, ağır basıyor ki,ondan başka kimseyi düşünemiyorum.
  Kim Hyun :-Sen gerçekten de bu kıza aşıksın.
  Kim Jun:-Biliyor musunuz?Bu gün ne yaptım?
  Jung Min :-Ne yaptın?
  Kim Jun :-Gidip,resim kursuna yazıldım.
  Kim Hyun :-Yok artık. Jun, arkadaşım,senin çizimin berbattır.
  Kim Jun gülümsedi :-Biliyorum. Ama, onunla daha çok,vakit geçirmek istiyorum.
  Jung Min :-Yüzünü gülerken görmek çok güzel.Bu yüzden gidip,Derya 'yı tebrik etmek istiyorum.İki senedir kimsenin yapamadığını o yaptı.
  Kim Jun :-Haklısın.
  Erkekler, kızların yanına gelmişlerdi.
  Ayşe :-Merhaba!
  Kim Hyun :-Merhaba canım. Dedi ve tam Ayşe 'ye yaklaşıyordu ki Jun onu durdurdu.
  Kim Jun :-Hoop!Uzakran lütfen.Fazla yaklaşmak yok.
  Kim Hyun :-Burada da mı Jun?
  Kim Jun :-Evet. Bir hafta dolana kadar.Sabredeceksiniz artık.
  Jung Min :-Nasıl geçek bu bir hafta?
  Kızlar gülmeye başladılar.
  İnci :-Jun 'un dediği gibi.Sabredeceksiniz artık.
  Ayşe :-Bir anda Derya 'nın erkek versiyonunu görmüş gibi oldum.
  Derya :-Bana rakip olabilir mi sence?
  Kim Jun :-Olamam.Dedi gülerek.
  İnci :-Siz daha onun iyi haline denk geldiniz.Türkiye'de iken görecektiniz onu.
  Derya gülümsedi :-Övüyor musunuz,dövüyor musunuz belli değil.
  Kim Jun :-Kızlar bana emanetken,ikiniz de ancak uzaktan baka bilirsiniz.Kusura bakmayın beyler.
  Jung Min gülümsedi :-Sana da bir zulm eden bulunur umarım.
  O anda Park Shin He,yanlarına geldi.
  Park Shin He:-Merhaba.
  Diğerleri:-Merhaba.
  Park Shin He:-Hyun, seninle biraz konuşabilir miyiz?
  Kim Hyun,Ayşe 'ye baktı. Ayşe onunla gitmesini onaylarcasına başını salladı.
  Kim Hyun,Park Shin He,ile biraz uzaklaştılar.
  Kim Hyun :-Benimle ne konuşmak istiyorsun?
  Park Shin He :-Bana o kızla çıktığını ve ona aşık olduğunu söylemiştin.
  Kim Hyun :-Evet. Sen de inanmamıştın.
  Park Shin He :-Çıktığınıza inanmamıştım ama ona aşık olduğuna inandım.
  Kim Hyun:-Nasıl yani?
  Park Shin He:-Onun gözlerine bakarken bile,aşkını ilân ediyordun.Ellerini tutarken,onu hiç bırakmamak istercesine tutuyordun.Uzaktan da olsa,herşeyi anlayabiliyordum.
  Kim Hyun:-Park Shin He!Bunları üzüldüğün için mi söylüyorsun?
  Park Shin He gülümsedi :-Hayır desem yalan olacak.Senin gibi mükemmel bir sevgiliyi kaybetmek oldukça üzücü.
  Kim Hyun :-Ben seni üzmek istemiyorum.Özür dilerim.
  Park Shin He :-Hayır üzülme.Senin bana gösterdiğin ilgiyi kafama göre şekillendiren benim.Bunda senin bir suçun yok.Asıl, ben senden özür dilerim.Hatta sana çok teşekkür ederim. Annemin ve babamın yokluğunu bana unutturdun.
  Kim Hyun gülümsedi.
  Park Shin He :-Kız arkadaşın çok şanslı.Her kız senin gibi,kendisi için canını ortaya koyan bir aşık ister.Bu da rüyalarının kızını sonunda bulduğunu gösterir.Hani hep beklediğini söykediğin o kizi.Yanılmıyorum değil mi?
  Kim Hyun :-Evet, onu buldum.
  Park Shin He :-Sevindim.Seni mutlu görmek çok güzel.
  Kim Hyun :-Shin He,sen çok temiz kalpli bir kızsın.Biliyorum, bir gün aradığın o aşkı bulacaksın.
  Park Shin He :-Umarım.
  Kim Hyun :-Aslınsa seni bu kadar anlayışlı görmek beni sevindirdi.Sanki olgunlaşmışsın.
  Park Shin He:-Hayır,sadece büyüdüm.Küçük Shin He büyüdü.Neyse ben artık gideyim.Kendine iyi bak.Dedi gülerek.
  Kim Hyun gülümsedi :-Sen de.
  Park Shin He, el salladı ve gitti.Kim Hyun ise arkadaşlarının yanına geri döndü.
  Ayşe :-Onunla konuştun mu?
  Kim Hyun :-Evet.
  Ayşe :-Doğrusunu istersen,onun için üzüldüm.Yerinde olmak istemezdim.
  Kim Hyun :-Merak etme o sandığımızdan iyi.
  Ayşe :-Nereden biliyorsun?
  Kim Hyun gülümsedi :-Bizim küçük Shin He'miz büyümüş.
  Ayşe, Hyun 'a baktı.
  Kim Hyun :-Bir gün,o da doğru insanı bulacak.Benim seni bulduğum gibi.Dedi ve elini tuttu. Hem de sıkıca.Ayşe gülümsüyordu.
  Kızlar, eve daha doğrusu Kim Jun'un evine gelmişlerdi.Jun,  hemen odasına gitti.Kendini pek iyi hissetmiyordu.Üşümüştü.Hemen yatağına girdi ve yattı.
  Akşam yemeği için masaya oturulmuştu.Fakat Kim Jun yoktu.
  Derya :-Jun nerede acaba?
  İnci :-Ne o,gözlerin Jun 'u aradı hemen.Merak mı ettin çekik göz'cüğünü.
  Derya :-Saçmalama İnci,okuldan geldiğimizden beri orta da yok,onun için sordum.
  İnci :-E merak etmişsin işte.Dedi gülerek.
  Derya :-Etmedim.Hem, neden edecek mişim ki?
  Ayşe :-Hoşlandığın için olabilir mi?
  Derya :-Sus şimdi biri duyacak!
  Hizmetli yanlarına geldi ve servis yapmaya başladı.
  Ayşe :-Bakar mısınız,Kim Jun nerede acaba? Neden yemeğe innedi?
  Hizmetli:-Küçük bey biraz rahatsızlanmış.Yalnız kalmak istediğini söyledi.Odasında istirat ediyor.
  Derya:-Rahatsızlandı mı?Dedi endişeyle.
  Hizmetli:-Evet efendim.
  Ayşe :-Neyi var acaba?
  İnci :-Gündüz bir şeyi yoktu.
  Derya :-Ben gidip bir bakayım.Dedi ve odasına çıktı. Kapıya vurdu.
  Kim Jun :-Gel!Dedi kısık ve yorgun bir ses tonu ile.
  Derya ve hizmetli içeri girdiler.
  Derya :-Jun, neyin var?
  Kim Jun:-Bilmiyorum.Kendimi iyi hissetmiyorum.Dedi ve uykuya daldı.
  Derya, yanına yaklaştı ve Jun 'un alnına dokundu.
  Derya :-Jun, çok ateşin var.Bir termometre,su ve bez getirir misiniz?Dedi hizmetliye.
  Hizmetli:-Peki efendim.Dedi ve Derya 'nın istediklerini alıp geldi.Ayşe ve İnci 'de geldiler.
  İnci :-Jun 'un nesi var?
  Derya, termometreyi Jun 'un koltuk altına koydu.
  Derya :-Çok fazla ateşi var,çokta terliyor.
  İnci :-Üşütmüş olmalı.
  Derya :-Sanırım.
  Ayşe :-Bu gece yanında kalsak,iyi olacak.
  Derya, termometreyi aldı ve baktı:-Ateşi otuz dokuz derece.
  İnci :-Çok terlemiş.Derya, bence üzerini değiştir.
  Derya :-Ben mi?
  Ayşe :-Tabiiki sen.
  Derya :-Bana ne ya!
  İnci :-Senin değiştirmen doğru olur,çünkü bizim erkek arkadaşlarımız var.
  Derya :-Allah ,Allah!
  Ayşe :-Çocuğun sana tekwando öğrettiğini unutuyorsun.Ona iyilik borçlusun.
  Derya :-Kızlar! Dedi istemeyerek.Sonra dönüp Jun 'a baktı.
  Ayşe :-Biz çıkalım,sen değiştir.Haydi, kolay gelsin.
  Kızlar çıkmışlardı. Derya yatağın kenarına oturdu.Kim Jun'u doğrulttu.
  Derya :-Ortalıkta yarı çıplak gezersen,böyle hastalanırsın.Dedi tişörtünü çıkardı. Jun, atleti ile kalmıştı.Bir den,Derya'nın üzerine düştü. Derya çok utanmıştı.
  Derya :-Allahım! Bunu bir kez daha yaşamak zorunda mıydım?
  Bir den beklenmedik bir şey oldu ve Kim Jun, Derya'ya sarıldı.Derya şaşırmıştı.
  Kim Jun :-Beni bırakma.Sakın, beni bırakma.
  Kim Jun sayıklıyordu.Derya, ne yapacağını şaşırmıştı.
  Derya :-Ta,tamam.Seni bırakmayacağım. Dedi ve onu yatağına yatırdı.
  Ayşe ve İnci, kapıdan onlara baktılar ve gülerek, odalarına çıktılar.
  Derya :-Sırtına da havlu koyalım.Dedi ve kalkıp,Jun'un dolabından bir tane havlu aldı.Onu yan yatırıp sırtına havlu koydu. Sonra tekrar çevirdi.
  Derya :-Bir de nane limon içseydin,çok iyi olurdu.Vay be!Bir anda Türk annesi moduna geçtim.Dedi gülümseyerek.Jun 'un alnına dokundu.Sonra da yavaşça yanağına.Eli kendiliğinden gitmişti oraya."Hayır Derya! "Dedi ve hızla elini çekti. Yanından kalkıp, ince bir örtü getirip üzerine örttü.
  Derya, gece boyunca Jun 'un başında bekledi.Alnına ıslak bez koydu.Ateşini ölçtü.Doğrultup,ona su içirdi.Terlediği için,vücudunun suya ihtiyacı olabileceğini düşündü.Bu iş Jun'un ateşi düşüne kadar böyle devam etti.
  Gece Ayşe ve İnci,onları kontrol etmeye gelmişlerdi. Derya, Jun 'un başında uyuya kalmıştı.Kızlar, birbirlerine baktılar gülümseyerek ve odalarına gittiler.
  Sabah olmuştu.Jun, gözünü araladı.Elini kaldırmak istedi,ama elinin üzerinde bir ağırlık vardı. Başını çevirdi ve baktı. Derya, elinin üzerinde uyuya kalmıştı.Elini yavaşça çevirdi ve onun yanağına dokundu.Gülümsüyordu.Yavaşça yaklaştı ve saçını kokladı.Bunu yapmaktan hoşlanıyordu.Ama birden kaza geçirdiği o anı hatırladı.O kızın,yani kurtarıcısının varlığını hissetmişti sanki.Tedirgin olmuştu.
  Kim Jun :-Neden şimdi onu anımsadım.Sanki bu koku bana o kızı anımsattı.Ya da saçmalıyorum.Diye düşündü ve hemen başını yastığa koydu.
  Derya, bu hafif kıpırdanmanın farkına vardı ve gözlerini açtı.
  Derya :-Jun, uyanmışsın.Dedi ve kalktı.
  Kim Jun:-Sen ne yapıyorsun burada?
  Deya :-Şey yaptım.Şeyy.
  Kim Jun, etrafına baktı. Su,ıslak bez,termometre hepsi oradaydı.Derya 'nın gece boyunca yanında kaldığını anlamıştı.
  Kim Jun :-Bütün gece başımda mı bekledin?
  Derya:-Öyle oldu.Çok hastaydın.
  Kim Jun üzerine baktı :-Tişörtü mü de mi çıkardın?Bu zor olmadı mı?Dedi gülerek.
  Derya :-Orasını kurcalama istersen.
  Kim Jun, birden ayaklandı:-Derya, okula geç kalacağız!
  Derya, onu omuzundan tuttu ve oturttu.
  Derya :-Sen, bu gün okula gitme.Yatakta kal.Dinlenmelisin.Yat bakalım.Dedi ve Jun 'u yatırıp,üzerini örttü.O anda göz göze geldiler. Derya, hemen geri çekildi.
  Kim Jun :-Ama!
  Derya:-Aması yok.Orada kalacaksın.Tamamen iyileşmedin.
  Kim Jun :-Pekâlâ.
  Derya :-Ben gidip hazırlanayım.Okula geç kalacağım yoksa.
  Kim Jun :-Bütün gece başımda beklemiş.Belki de oda bana aşıktır.Umarım. Diye düşündü kendi kendine.
  Kızlar ve erkekler okuldan dönmüşlerdi. Kim Hyun ve Jung Min, Kim Jun 'a hasta ziyaretine gelmişlerdi.
  Kim Hyun :-Jun, nasılsın dostum?
  Jung Min :-Hastalandığını duyduk.
  Kim Jun :-Evet.Üzerine su dökülen siz,hastalanan ben.Dedi gülerek.
  Jung Min gülümsedi:-İlahi adalet.
  Kim Jun :-Haklısın.
  Kim Hyun :-Daha iyi gördüm seni.İyi gibisin.
  Kim Jun :-Dün geceden sonra daha iyiyim.Biliyor musunuz? Derya dün gece sabaha kadar başımda beklemiş.Benimle ilgilenmiş.
  Jung Min :-Biliyoruz.Okulda bütün gün uyukladı.
  Kim Jun:-Bi ara ona sarıldığımı hatırlıyorum.
  Jung Min ve Kim Hyun :-Ne?Dediler şaşkınlıkla.
  Kim Jun :-Sadece ateşten.
  Kim Hyun :-Sadece sarılmak mı?
  Kim Jun :-Ne?
  Kim Hyun :-Öpmek filan olmasın? Dedi imayla.
  Kim Jun güldü :-Yok olmadı.Olsaydı,şu anda hayatta olmazdım eminim.
  Diğerleri gülüyorlardı.
  Kim Jun :-Ama anlamadığım bir şey var.Neden,bilmiyorum ama Derya 'da bana o kızı anımsatan bir şeyler var.
  Kim Hyun :-Seni kurtaran kızı mı?
  Kim Jun :-Evet.Bu düşünce beni rahatsız etmiyor değil.Sanki altıncı his gibi birşey.
  Jung Min :-İkiside sana yardım ettiler ya,ondandır bu düşünceler.Birine aşıksın,diğerine minnettar.Kafana takma.
  Kim Jun :-Haklısın.
  O an kapıya vuruldu.
  Ayşe :-Gelebilir miyiz?
  Kim Jun :-Tabii.
  Derya ve kızlar içeri girdiler.
  Derya gülümsedi  :-Bakıyorum da arkadaşların gelince hemencecik iyileştin.
  Kim Jun :-Onlar benim ilacım gibiler.Dedi gülerek.
  Ayşe :-Demek öyle.
  Kim Jun :-Hyun, vitaminim,Jung Min ise antibiyotik.
  Kim Hyun :-Bu bizim içinde geçerli.Biz birbirimizin,herşeyiyiz.
  Jung Min :-Teşekkür ederiz kızlar.Maknae'mize iyi baktığınız için.
  İnci :-Şimdi ağlatacaksınız bizi.Dedi duygulunarak.
  Ayşe :-Aynen.
  Derya gülümsedi.
  Arkadaşları gitmişlerdi.Kim Jun, odasında yatıyordu.Derya, kapıya vurdu ve içeri girdi.
  Derya :-Yemek vakti geldi!Dedi elinde yemek tepsisi ile.
  Kim Jun :-Ben oraya gelirdim.Hem de biraz yataktan çıkmış olurdum. Zahmet etmişsin.
  Derya :-Sen hastasın.Yataktan çıkmak yok.Dedi ve tepsiyi önüne koydu.
  Kim Jun :-Teşekkürler.
  Derya :-Afiyet olsun.
  Kim Jun :-Gece başımda beklediğin içinde ayrıca teşekkür ederim.
  Derya :-Önemli degil.Eminim sen de olsan,benim için aynısını yapar,iyileşmem için elinden geleni yapardın.
  Kim Jun :-Çok iyi kalpli bir kızsın.
  Derya :-Haydi bakalım soğutmadan çorbanı iç.
  Kim Jun :-Neden bana sürekli yardım ediyorsun?Sen bu şekilde davrandığın zaman ,beni kurtaran kızı anımsıyorum.Bana onu hatırlatıyorsun.Düşünüyorum da, belki de o gün orada sen olsaydın,aynı şekilde beni çıkarırdın o arabadan.
  Derya,o an ne diyeceğini bilemedi.Telaşlanmıştı.Eli ayağı, birbirine girmişti.
  Derya :-Ne diyor bu çocuk? Acaba bir şeylerden mi şüpheleniyor?Diye düşündü.
  Kim Jun :-Derya, bir şey mi oldu? Neden sustun?
  Derya :-Jun, ben artık gitsem iyi olacak.Sanırım, çorbayı ocakta unuttum.Dedi ve koşar adımlarla odadan çıktı.
  Kim Jun :-Ne oldu şimdi bu kıza?Yanlış bir şey mi söyledim?Kaçar gibi çıktı odadan.Acaba "o kızla seni benzetiyorum" dememe mi bozuldu?Ama gerçekten de benziyorlar.Derya 'nın kokusu,ses tonu ve yardım etmeyi sevmesi,o kız gibi.O kızın Kore'li olmadığını söylemişlerdi.Orta boylarda siyahımsı dalgalı saçlı. O olabilir mi gerçekten? Yok canım neler düşünüyorum böyle? Hem benden neden saklansın ki!Dedi şüpheyle.