BAHAR ÇİÇEKLERİ 🌹 봄 꿈 🌹

50.Bölüm-Düğün -2

  Evet, oydu.Ta kendisi.Hayal miydi bu?Ama kollarındaydı.Elleriyle hissedebiliyordu onu.
  Derya :-Jun! Dedi güçlükle.
  Kim Jun :-Ben, hayal mi görüyorum?Allahım yardım et!Yine mi hayal? Dedi ve geri çekildi.Korkmuştu Jun.Korkuyordu ama sebebi yine hayal kırıklığına uğramaktı.
  Derya :-Sen iyi misin?
  Kim Jun, iki adım geri gitti :-Yine hayal görüyorum değil mi?Yine rüya.Elimi uzattığımda tekrar gideceksin.Dedi ağlayarak.
  Derya, onda ki gariplikten endişelenmişti.
  Kim Jun, duvara yaslandı ve yere diz çöktü.Ağlıyordu
  Kim Jun :-Benimle oyun oynuyorsun. Yapma ne olur!Elini tutmak isteyipte tutamamak ne kadar zor biliyor musun?Yeter artık. Yeter.
  Derya, Kim Jun 'un önüne eğildi.Omuzuna elini koydu.Gözlerine baktı. Onu kendi sözlerinden vazgeçiren o çekik gözlere.
  Derya :-Jun sakin ol.
  Kim Jun, birden Derya 'nın eline baktı. Doğru,onu hissedebiliyordu.Gözlerine baktı.Yanağını okşadı.Evet gerçekti.Bir den sarıldı. Çok sıkı sarıldı hemde.
  Kim Jun :-Derya, sen yaşıyorsun!Dedi ve saçlarını okşadı. Hasret kaldığı o dalgalı saçların,kokusunu içine çekti doya doya.
  Kim Jun :-Şükürler olsun,yaşıyorsun.
  Derya, geri çekildi:-Sen ne yapıyorsun? Dedi ve ayağa kalktı. Kim Jun 'da.
  Kim Jun :-Anlamıyorum, sen ölmüştün!
  Derya :-Ne?
  Kim Jun :-Doktor söyledi o gün.
  Derya :-Jun, anlamıyorum seni.İyi misin gerçekten?Nişanlın filan yok mu burada?
  Kim Jun :-Ben nişanlanmadım.Ah!Kafam fena karıştı.
  Derya :-Benimki de.
  Kim Jun :-Oturup iyi bir konuşmalıyız.
  Derya :-Konuşmaya vakit yok.Eun Min ablanın çiçeğini götürmem gerek.
  Kim Jun :-Hayır, konuşacağız.
  Derya :-Şimdi gidelim,söz çiçeği verince seni dinleyeceğim.
  Kim Jun, Derya 'ya baktı.
  Kim Jun :-Peki, tamam.
  Derya önden gidiyordu ki Kim Jun onu kolundan tuttu.
  Kim Jun :-Seni ben götürürüm.
  Arabaya binmişler geliyorlardı.Derya, göz ucuyla Kim Jun 'a baktı.Değişmemişti Kim Jun. Sadece biraz bitkin duruyordu.Saçları yine alnına dökülüyordu.Yine istediği gibi giyinmişti Derya'nın.Kot pantolon,beyaz tişört.Her şey bir yana kendi hisleri de aynıydı hâla. Onu gördüğünde yine çarpıyordu kalbi.
  Derya :-Tıpkı bıraktığım gibi.Acaba gerçekten nişanlanmadı mı?Diye düşündü.
  Kim Jun :-Bunca zaman neredeydin?
  Derya :-Neden soruyorsun?
  Kim Jun :-Kızlarla neden gelmedin dedim sadece.
  Derya :-Eşimle balayıdaydım!
  Kim Jun, frene bastı birden.Yolun ortasında durdu.
  Kim Jun :-Evlendin mi?Ben sensizlikten her gün kahrolurken,sen başkası ile mi evlendin?
  Arkadan arabalar kornaya basıyorlardı.
  Derya :-Jun, şu arabayı hareket ettirir misin artık? İnsanlar bizi bekliyor.
  Kim Jun :-Sana bir şey sordum.
  Derya :-Yok öyle bir şey. Lâf olsun diye söyledim.
  Kim Jun, arabayı çalıştırdı yeniden.
  Kim Jun :-Peki neredeydin?
  Derya :-Üniversite okuyorum.Resim bölümü.Onunla ilgili bir gezideydim.Şehir dışında.
  İkisi de sustular.
  Kim Jun :-Hiç değişmemişsin.Saçların,filan,yine güzelsin işte.
  Derya 'nın yüzünde küçük bir gülümseme belirdi.
  Kim Jun :-Seni çok özledim.
  Gelmişlerdi.Kim Jun, arabayı durdurdu.Derya tam iniyordu ki arkasından seslendi.
  Kim Jun :-Unutma. Konuşacaklarımız var.
  Derya,başını salladı ve indi.Kızlar ve Kim Hyun onu bekliyorlardı.
  Ayşe :-Nerede kaldı bu çiçek?
  Eun Min :-Anlaşıldı yetişemeyecekler.
  Kim Hyun :-Yetişemeyecekler mi?Ben Jun 'a söylemiştim getirmesini.Siz kime söylediniz?
  O anda Derya, içeri girdi :-Getirdim,getirdim!Ciçek burada.Dedi ve Eun Min 'e uzattı. Fakat Kim Hyun, dona kalmıştı o an.
  Kim Hyun :-De,Derya!
  Ayşe :-Hyun, iyi misin? Ne oldu birden.
  Kim Hyun, Derya 'nın yanına geldi ve onu omuzlarından tutup,sarsmaya başladı.
  Derya :-Hyun, ne yapıyorsun?
  Kim Hyun :-Sen gerçek misin?
  Kim Jun odaya girdi :-Hem de hiç olmadığı kadar.
  Kim Hyun :-Sen biliyor muydun?
  Kim Jun :-Evde karşılaştık.
  Kim Hyun :-Aman Allahım!
  İnci :-Ne olduğunu bize de anlatacak mısınız?
  Hepsi de bir yere oturmuş konuşuyorlardı.
  Kim Jun :-Jung Min 'in durumunu,neden İnci 'den ayrıldığını biliyorsunuz.Kim Hyun ile Ayşe 'nin de.
  Ayşe ve Kim Hyun, birbirlerine baktılar.
  Derya :-Benim de haberim var.
  Kim Jun :-Hei Ryung, çok hastaydı.Kanser.Arkadaşı benden onunla çıkmamı istedi.Çünkü bana aşıktı.İlk önce kabul etmedim ama vicdanım ağır bastı ve onunla çıktım.Sonrası mâlum.Nişan günü Hei Ryung'un da desteği ile nişanlanmaktan vaz geçtim ve sizin peşinizden gelmeye karar verdik.Niyetimiz,her şeyi eski hâline getirmekti.Üçümüz de vaz geçememiştik sizden.Sonra yolda o kaza ile karşılaştık.Hastahanede, size olanların nedenlerini anlatmaya çalıştık ama dinlemediniz.Sonra o gün,hastahaneye geldiğimizde Derya'nın öldüğünü söylediler bize.
  Derya,Ayşe ve İnci 'ye baktı.Üçü de o günü hatırladılar.
  Kızlar toplanıyorlardı.
  Melek :-Kızlar, biraz acele etmiyor musunuz?
  Derya :-İyileştik teyze.Bir an önce dönelim Türkiye'ye.
  Ayşe :-Bir an önce dönmesi en iyisi.Hem,beraber gidiyorduk unuttun mu?
  Melek gülümsedi :-Zaten,sizi hayatta tek başınıza yollamam.
  İnci :-O zaman, hep beraber Türkiye 'ye gidiyoruz.
  Kızlar, hazırdılar.Valizlerini alıp,ilerlediler odadan koridora doğru.
  Derya :-Bizimle ilgilenen doktor ve hemşireyi görmek isterdim.
  Ayşe :-Neden?
  Derya :-O kadar uğraştılar bizim için. Bir teşekkürü hak ettiler bence.
  İnci :-Haklısın.
  Melek :-Ben uğradım bu sabah yanlarına ama ikisi de çıkmışlardı.Yerine yeni doktor ve hemşire gelmiş
 Koridora çıktılar gitmek üzere.O anda Derya 'nın aklına bir şey geldi.
  Derya :-Teyzeciğim,iki dakika bekler misiniz?
  Melek :-Bir şey mi oldu?
  Derya :-Hemen geliyorum.Dedi ve odaya girip,cebinden bilekliğini çıkardı ve baktı.Komidinin üzerine bıraktı.Sonra da çıktı.
  Ayşe :-Artık gidelim mi?
  Derya :-Artık, gitmeye hazırım.
  İnci :-Bekle bizi Türkiye. Biz geliyoruz!
  Kızlar, her şeyi anlatmışlardı.
  Derya :-İşte böyle oldu.
  Kim Jun :-Bizim sandığımız şeyin aslını,şimdi anlayabiliyorum.
  İnci :-Galiba siz,bizim doktorumuzdan sonra gelen doktor ile konuşmuşsunuz.Ve o hasta da bizden sonra ki hastaymış.
  Kim Hyun :-Biz de ne sandık.Jun,üç aydır kendini boşu boşuna kahretmişsin.Odaya hapsetmen de cabası.
  Derya, Kim Jun 'a baktı.
  Eun Min :-Vay canına,neler olmuş böyle!
  Kim Jun, bilekliği çıkardı cebinden:- Neden bunu bileğinden çıkardın?
  Derya :-Nişanlı bir erkeği hâlâ düşünmek bana yakışmazdı. Çünkü o bileklik sürekli seni bana hatırlatıyordu.Çıkarıp oraya koydum evet.Atmaya kıyamadım.
  Kim Jun :-Ben nişanlanmadım. Yapamadım.Seni kalbimden silemedim.
  O anda odaya İnci 'nin annesi Rüya Hanım girdi.
  Rüya Hanım :-Haydi bakalım gençler,düğün başladı.Salona çıkma vakti.
  Eun Min, Sefa'ya gülümsedi.
  Sefa:- Geliyoruz teyze.
  Kızlar, salona dönmüşlerdi. Ayşe, İnci ve Derya, bir tarafta duruyorlardı.Erkeklerde,diğer tarafta.Gelin ve damat çıkıyorlardı dans etmek için. Alkışlanıyorlardı misafirler tarafından.
  Kim Jun :-Mutluluktan havalara uçacağım şimdi. O yaşıyor!Dedi ağzı kulaklarında.
  Kim Hyun :-Evet. Oysa,tam tersine öyle inandırmıştık ki kendimizi.Artık, kavuştunuz birbirinize.
  Kim Jun :-Ya o da nişanlıysa biriyle?Ya da erkek arkadaşı varsa?
  Kim Hyun :-Nişanlı değil. Parmağında yüzük yok.Ama erkek arkadaş konusunda emin değilim.
  Ayşe :-Derya, duydun mu?Senin için ne kadar üzülmüş.Kendini odaya kapatmış.
  İnci :-Bir de günahını aldık çocuğun.Çabuk unutmuş dedik.Ama garibim ne sanıyormuş?
  Derya, gülümsedi.
  Ayşe :-Haydi ama senin de hoşuna gitmiş.
  Derya :-Kızlar! Bu saatten sonra aşka inancım kalmadı.
  İnci :-Bence hâlâ olmalı.
  Güzel bir düğün olmuştu. Sefa ve Eun Min sonunda evlenmişlerdi.Kızlar, ailelerini yolcu etmişlerdi.Sefa ve Eun Min ile birlikte,Kim Hyun 'un evinde kalıyorlardı.
  Ayşe, biraz tedirgindi.Hâlâ derin hisler beslediği,eski erkek arkadaşı ile karşılaşmaktan korkuyordu.
  Bayan Jeong Ryo odalarını hazırlatmıştı.
  Bayan Jeong Ryo :-Kızlar, kendinizi evinde gibi hissedin.Lütfen rahat edin.
  Ayşe :-Teşekkür ederiz efendim. Bize evinizi açtığınız için.
  Bayan gülümsedi :-Sizlerle akrabayız artık.Hem bunu seve seve yapıyorum. Türkiye'den misafirler ağırlamak çok güzel.Biliyor musunuz?Benim küçükken Türk bir mektup arkadaşım vardı. O nedenle Türkleri çok seviyorum. 
  İnci :-Çok iyisiniz.
  Bayan Jeong Ryo :-Ben sizi rahat bırakayım. İyi geceler.
  Kızlar :-İyi geceler.
  Bayan Jeong Ryo, çıktı odadan. Derya gülmeye başladı.
  Ayşe :-Ne gülüyorsun?
  Derya :-Eski kaynanası ile ne güzel de konuşurmuş!
  Ayşe :-Ne kaynanası? Yok öyle bir şey.
  İnci :-Ama olacaktı.
  Ayşe :-Ne diyorsunuz siz?
  Derya :-Hâlâ Hyun 'u seviyorsun diyoruz.
  Ayşe :-Hayır.
  İnci :-Hayır mı gerçekten?
  Ayşe gerçeklerle yüzleşemiyordu.Ayağa kalktı. Bu gerçeği yüzüne vurdukları için arkadaşlarına kızıyordu.
  Ayşe :-Gerçekten hayır! Dedi ve çıktı. Bahçeye doğru ilerledi.İçin de öyle bir fırtına kopuyordu ki,yağmurları gözünden süzülmemek için zor duruyordu.Bahçedeydi.Bir anda havuzun kenarında ki Kim Hyun 'u fark etti.Tam içeri giriyordu ki Kim Hyun 'un kendisi ile konuşması yerinde kalmasına neden oldu.
  Kim Hyun :-Seni de mi uyku tutmadı?
  Ayşe döndü ve yanına geldi.
  Ayşe :-Biraz nefes almaya çıkmıştım.Sen uyuyamadın mı?
  Kim Hyun :-Ben üç aydır her gece uyuyamıyorum.
  Ayşe :-Üzgünüm.Belki de o gün seni dinleseydim,şu anda her şey farklı olabilirdi.
  Kim Hyun :-Kendini haksız göstererek benim içimi rahatlatmaya çalışıyorsun.Ama gerek yok.
  Ayşe :-Hyun!
  Kim Hyun :-Bence yan yana olmayalım.Sen,nişanlı bir kızsın ve biz eski sevgili.Uygun olmaz.
  Ayşe :-Haklısın. İyi geceler.Dedi ve ağlayarak, odaya çıktı.
  Sabah olmuştu.Yer aynı yerdi.Kim Hyun 'un evinin bahçesi.Bu seferki ikili Kim Jun ve Derya idi.Kim Jun, onu görmek için gelmişti. Derya, bahçeye çıktı.
  Derya :-Günaydın.
  Kim Jun :-Günaydın.
  Derya :-Erkencisin.
  Kim Jun :-Beni erken kaldıran bir sebebim var.Hatta üç aydır uyutmayan.Dedi ve oturdu çimlerin üzerine.Derya 'yı da elinden tuttu ve yanına oturttu.
  Derya :-Sebep?
  Kim Jun :-Çok aptalsın.
  Derya :-Ben mi?
  Kim Jun güldü :-Eski günlerde ki gibi benimle kavga etsene!
  Derya :-Adı üstünde eski günler.
  Kim Jun :-Yoksa,sana eski günleri unutturacak yeni biri mi var?Diye sordu korkarak. Evet korkuyordu.Derya 'nın kalbinde yeni birinin olduğunu duyacağı için, çok korkuyordu.
  Derya :-Hayır, yok.
  Kim Jun, derin bir "Oh!"çekti. Rahatlamıştı.Ama bu Derya'nın kendisine tekrar döneceği anlamına gelmiyordu.
  Kim Jun :-Nişan filan da yok değil mi? Dedi işi sağlama almak istercesine.
  Derya gülümsedi :-O da yok.İlk aşkımı unutmak çok zor geldi bana. Çok yordu.
  Kim Jun :-Peki unuttun mu?
  Derya :-Unutmam önemli değil ki.Önemli olan aşka tövbe etmem.Bir daha asla...
  Kim Jun :-Unuttun mu?Yoksa benim sana hâlâ aşık olduğum gibi seninde hislerin aynı mı?
  Derya :-His olarak,korkularımı soruyorsan arttı.Artık,daha çok korkuyorum.Dedi ve ayağa kalkmış,gidiyordu ki Kim Jun, kolundan tutup kendine çekti ve sarıldı.
  Kim Jun :-Sadece soruma cevap istiyorum.Unuttun mu?
  Derya :-Üç aydır her günüm unutmaya çalışmakla geçti. Ama olmadı çekik göz.Seni unutamadım.Dedi başı Kim Jun 'un göğsünde.
  Kim Jun :-Ben üç aydır seninle yaşadım zaten.Unutmak bir yana,daha çok aşık oldum.
  Derya :-Jun ama...
  Kim Jun cebinden bilekliği çıkardı:-Bunu tekrar takar mısın?
  Red etmenin bir anlamı yoktu daha fazla. Zaten hisleri gram değişmemişken,Hele de Kim Jun kendisine hâlâ aşıkken,zora koşmanın gereği yoktu.
  Ama yaptı.Onu sevmesine rağmen,onu redetti.
  Derya:-Artık okulumla ilgileniyorum.Kendimi bu işlerden uzak tutarak iyi bir öğrenci olmaya çalışıyorum.Çok zor benim için aşk.Seni sevsem de artık çok zor.Dedi ve gidiyordu ki, Kim Jun'un ona seslenmesi ile yerinde kaldı.
  Kim Jun :-Eğer benim adım da Jun ise,bu bilekliği senin bileğine tekrar takacağım.
  Derya, duyacağını duymuş,içeri girmişti.
  Bu gün Jung Min 'in ameliyat günüydü.Arkadaşları ve ailesi hastahanedeydiler.Kız arkadaşıda.İçeri gidiler.
  İnci :-Biz geldik!
  Jung Min :-Hepiniz buradasınız.
  İnci :-Hepimiz,senin için geldik.Hep destek,tam destek!
  Jung Min güldü :-İyi ki buradasınız.Bu Derya değil mi?Ama sen?
  Kim Jun :-Aman sakin ol.Korkma.Gördüğün gibi canlı.
  Derya güldü:-Beni gören,hayalet görmüş gibi oluyor.
  Jung Min :-Aynen öyle.İnci, seni gördüğüm iyi oldu.Ben eğer...
  İnci, Jung Min 'in ağızını kapattı.
  İnci :-Bir şey söyleme.Ameliyattan sonra konuşuruz tamam mı?
  Jung Min :-Peki.Beni bekle olur mu?Senin için ölmemeye çalışacağım.
  İnci gülümsedi :-Sen çıktığında ben burada olacağım.
  Jung Min, ameliyata alınmıştı.O büyük ve heyecanlı bekleyiş,baslamıştı.Artık mutluluk istiyordu İnci, acı görmek değil.Acı çekmek yerine sevinmek istiyordu bir türlü kavuşamayan aşıklar Ayşe ve Kim Hyun.Ve Hayal kırıklığı yerine ,tap taze hayaller kurmak istiyordu Derya ve Kim Jun.
  İnci :-Allahım. Ne olur ona yardım et. Sağ salim çıksın ameliyattan.
  Ayşe ve Kim Hyun yan yana oturuyorlardı,Sessizdi ortalık.Ama Kim Hyun bozdu bu korku dolu sesizliği.
  Kim Hyun :-Dayan arkadaşım. Dayan.
  Ayşe :-Merak etme. Oradan,iyi olarak çıkacak. Dedi ve farkında olmadan, elini tuttu.
  Kim Hyun :-Umarım.
  Kim Jun, Kim Hyun 'un yanına geldi ve oturdu.
  Kim Jun :-Hyun,çocukluğumuzu  hatırlıyor musun? Meselâ,ben bilye oynadığımız o günü hiç unutmuyorum.Dedi ve anımsamaya başladılar.
  Dokuz yaşındaydılar.Parkta bilye oynuyorlardı.
  Jung Min :-Eğer bu bilyeyi doksan derecelik açı ile atarsam,şu kırmızı bilyeyi vurabilirim ve o da hepsini hareket ettirir.Böylece bilyeler çemberden çıkar.
  Kim Jun :-Bırak şimdi matematiği de at şu bilyeyi artık.
  Jung Min, hesapladı,ölçtü,biçti ve attı bilyesini.Mükemmel bir atış ile bütün bilyeleri çemberden çıkardı.
  Jung Min :-Yaşasın!Kazandım işte.
  Kim Jun :-Her zaman sen kazanıyorsun zaten. Hyun, sen neden bu kadar sessizsin?
  Kim Hyun :-Size bir şey söyleyeceğim. Bu gün rüyamda bir kız gördüm.Çok güzeldi.
  Jung Min :-Yoksa aşık mı oldun?
  Kim Jun :-Hyun, aşık olmuş!Hyun aşık olmuş! Diye şarkı söylemeye başladı.
  Kim Hyun :-Hayır, olmadım.Sadece bir kız işte.
  Parkta ki kız çocukları,onlara bakıp,gülüyorlardı.
  Jung Min :-Şu kız sana bakıyor Hyun. Sanırım, senden hoşlandı.Dedi gülerek.
  Kim Hyun utanmıştı:-Yanında ki kızlar da size bakıyorlar.
  Kim Jun :-Ben onlarla ilgilenmiyorum.İleri de öyle bir kız bulacağım ki sadece onu seveceğim.Onunla evleneceğim.
  Kim Hyun :-Ben de rüyalarımda ki kızı bulacağım.
  Jung Min :-Benim sevdiğim ise benim gibi matematikten,kitaplardan ve bilimden hoşlanan bir kız olacak.
  Kim Jun ve Kim Hyun,  güldüler.
  Kim Jun :-Öyle bir kız yok ki!
  Jung Min :-Ama ben bulacağım, görürsünüz.
  Kim Hyun :-O kız,sana benzeyecek öyle mi?
  Jung Min :-Evet. Ruh ikizimi bulacağım.
  Kim Hyun :-Çocuklar, sizinkilere aldığınız notları söylediniz mi?
  Kim Jun :-Ben resimden aldığım o kötü notu söyledim.Annem çok kızdı.Beni tekwando kursundan alıp, resim kursuna vereceğini söyledi.Resim çizmekten nefret ediyorum.
  Kim Hyun :-Ben de matematikten aldığım, notu söyledim.Babam "Bu matematikle,şirketin başına biraz zor geçersin."dedi.
  Jung Min gülüyordu.
  Kim Jun :-Gülersin tabii.Senin bütün derslerin iyi.
  Kim Hyun :-Okul birincisi ya!
  Jung Min :-Siz de derslerinize iyi çalışın,sizinkilerde iyi olsun.
  Kim Jun ve Kim Hyun, gülerek anlatmışlardı bu anıyı.Kızlar, gülmüşlerdi.
  Kim Hyun :-Böyle bir çocukluktu bizimkisi.
  Kim Jun :-Jung Min, o zaman da çok çalışkandı.
  Derya :-İnci gibi.
  İnci :-Onu çok merak ediyorum. Umarım iyidir.
  Ayşe :-Eminim,iyi olacak.
  Jung Min, ameliyattan çıkarılmıştı.Artık odasındaydı.
  Bayan Yang Mi :-Oğlum nasıl doktor?
  Doktor :-Ameliyatı çok güzel geçti. Kendisi de dayanıklıymış doğrusu. Şu anda iyi.Şimdi sadece uyanmasını bekleyeceğiz.
  Bay Sang Kyu:-Şükürler olsun.
  İnci :-Duydunuz mu?O iyiymiş.
  Ayşe :-Evet canım.
  İnci :-Çok mutluyum.
  Gece olmuştu. İnci, Jung Min 'in yanına geldi.
  İnci :-Sana o kadar çok kızıyordum ki,ama şimdi anlıyorum.Kızmamda sevgimdenmiş.Eğer sana bir şey olsaydı, nasıl yaşardım bilmiyorum. Beni bırakıp gitmediğin için teşekkür ederim ruh eşim.
  Ayşe, sandalyenin üzerinde uyuya kalmıştı. Kim Hyun, üzerinde ki montu çıkarıp,Ayşe 'nin üzerine örttü.İnci, yanına geldi.
  İnci :-Jun'a da sana da minnettarım.Sayeniz de Jung Min 'in yanındayım şu an.
  Kim Hyun :-İkinizin mutlu olması bizim için önemli.
  İnci :-Sen değilsin ama.
  Kim Hyun :-Nasıl mutlu olabilirim ki?
  İnci :-Nişanlandığı için ona kızma.Ailesi istediği için nişanlandı.
  Kim Hyun :-Yani severek değil mi?
  İnci gülümsedi:-Seni hâlâ sevdiğini görmüyor musun?Ama onu bu nişandan vaz geçirmeliyiz.Bence bunu yapacak kişi de sensin.Eğer onu duyguları ile başbaşa bırakabilirsek,eminim vaz geçer.
  Kim Hyun gülümsedi.Sevinmişti.
  Güzel bir sabahtı.Çünkü, Jung Min, gözünü açmıştı.
  Jung Min :-Sizi tam tekbir görmek çok güzel.
  İnci :-Evet. Yine bir aradayız.
  Jung Min :-Anneciğim, babacığım gelin.Sizi sevdiğim kız ile tanıştırayım.Dedi ve İnci 'nin elini tuttu. İnci şaşırmıştı.
  İnci :-Jung Min, ne yapıyorsun?
  Jung Min, göz kırptı:-Bana güven.
  Bayan Yang Mi :-Biz anlamıştık zaten. Sen ameliyatta iken,senin için çok endişelendi.Gece başında bekledi.
  İnci utanmıştı.
  Bay Sang Kyu:-Oğlumuzu böylesine çok seven bir kız olması çok güzel. Sizin adınıza çok sevindik.
  Jung Min :-İnci, benim gibi.Onda kendimi buluyorum.Çünkü o benim, ruh ikizim.
  Bayan Yang Mi :-Görüyorum ki,oğlumuz senin yanında çok mutlu.Bu elbette bizi de mutlu eder canım.
  Bay Sang Kyu:-Okulda ne kadar başarılı olduğunu da duyduk.Senin gibi zeki bir kız arkadaşı olması oğlumuz için büyük şans.
  İnci :-Teşekkür ederim. Sözlerinizle beni mutlu ettiniz.
  Türkiye'ye dönme vakti gelmişti.
  Kim Jun :-Sana yine bir şey olacak diye çok korkuyorum.
  Derya :-Asıl,ben sana bir şey olacak diye korkuyorum.Hızlı araba kullanmak yok söz mü?
  Kim Jun gülümsedi :-Söz.Sende orada rahat duracaksın.Söz mü?
  Derya :-Söz.
  Kim Jun :-Bu mesele kapanmadı.
  Derya :-Ben kapattım,sen de kapat.Artık kimse üzülmesin.
  Kim Hyun, Ayşe 'ye baktı.
  Kim Hyun :-Seni tekrar görmek güzeldi.
  Ayşe :-Seni de. Kendine iyi bak.
  Kim Hyun :-Sen de.Umarım,nişanlandığın kişiyle çok mutlu olursun.Umarım,benim veremediğim sevgiyi o verir.
  Ayşe, başını öne eğdi.
  İnci :-Keşke hemen kalkmasaydın yataktan.Dinlenseydin.
  Jung Min :-İnci, senden uzakta nasıl yaşayacağım ben?
  İnci :-Yine görüşürüz.Telefondan,internetten.
  Jung Min :-Keşke hep burada kalsaydın!
  İnci :-Üniversiteye orada başkadık biliyorsun.Ben de ayrılmak istemiyorum ama gitmem gerek.
  Jung Min :-Seni özleyeceğim.
  İnci :-Ben de.Kendine dikkat et olur mu?
  Jung Min gülümsedi :-Tamam.
  Derya :-Kendinize iyi bakın.
  Erkekler:-Siz de.
  İnci :-Hoşçakalın.
  Ayşe 'nin gözleri dolu doluydu.Uçağa doğru ilerlediler.Çünkü, dönüş başlamıştı.