BAHAR ÇİÇEKLERİ 🌹 봄 꿈 🌹

37.Bölüm-Bir Garip Plân

Kim Hyun,çılgın bir aşıktı ve sevdiği kız için herşeyi yapabilecek kapasitede bir gençti.Pes etmek onun lügatında yoktu ve başka bir plân ile karşımıza çıkacaktı.Ayşe grurunu bir yana bırakamıyor,onu affedemiyordu ama Hyun bu sefer,aşkı için öyle bir plân yapacaktı ki hem Ayşe onu affetmek zorunda kalacak,hem de kendisi için neleri göze alabileceğini gösterecekti.Bir nevi büyük aşk yeniden doğuyordu.
Derya ve Kim Jun, resim atolyesindelerdi.İkisi de Bayan Soo Min 'in çizmiş olduğu tablonun karşısında oturuyorlardı.
Kim Jun :-Sen Türkiye'de iken,ben bu resim ile avundum hep.Bu tabloda ki biz gibi olacağımız günlerin hayalini kurdum.
Derya :-Eğer, ayağın iyileşmeseydi,gerçekten beni bırakıp gidecek miydin?
Kim Jun :-Öyle düşünmüştüm. Ama yapamazdım galiba.Senden bir hafta zor uzak durdum ben.Dedi gülerek.
Derya :-Bayan Soo Min, bizi böyle nasıl çizdi acaba? Böyle aşık.
Kim Jun :-Birbirimize olan aşkımızı görmüş olmalı.Çünkü ben o zaman,sana aşıktım.Sadece kafam karışıktı.Ya sen?
Derya gülümsedi :-Jun!
Kim Jun :-Bunu evet sayıyorum.
Derya :-Demek bana,taa o zaman aşıktın.
Kim Jun :-İnsanı gizlice kendine bağlayan bir havan var.Üstelik,senin sayende hayata yeniden gülmeyi öğrendim.
Derya :-Jun, sence de üçünüzün Kore'de başka kız yokmuş gibi gelip bizi bulmanız,garip değil mi?
Kim Jun :-Garip değil. Kader.
Derya :-Haklısın galiba.Biliyor musun?Sözünü tutmayıp,dönmeyeceksin diye çok korktum.
Kim Jun :-Ben sözümü tutarım.Hele de erkek sözü ise,kesinlikle tutarım.Hatta sana şu anda söz veriyorum.Seni ömrümün sonuna kadar seveceğim.Erkek sözü.Dedi gülerek.
Derya 'da gülüyordu.
Kim Hyun, Kim Jun ve Jung Min, bir kafede oturmuş,konuşuyorlardı.Büyük plân hakkında konuşulacaktı bu gün.
Kim Jun :-Kırmızı güllerle seni seviyorum yazmakta işe yaramadıysa,onu ne yumuşatır bilmiyorum.
Kim Hyun :-Bu Türk kızları da çok inatçı oluyorlarmış.
Kim Jun :-Bilmezmiyim.Dedi gülerek.
Jung Min :-Pes etmeyeceksin herhalde.
Kim Hyun :-Tabii ki etmeyeceğim.Hatta şu anda aklıma bir fikir geliyor.
Jung Min :-Yine ne düşünüyorsun bakalım?
Kim Hyun :-Size anlatacağım ama siz de bana yardım edeceksiniz.
Kim Jun :-Anlat seni dinliyoruz.
Kim Hyun :-Üçümüz birden,bu akşam kızların evine gidiyoruz.
Kim Jun ve Jung Min :-Ne?
JungMin :-Teyzesini unuttun galiba.Ben o eve hayatta gitmem.
Kim Hyun :-Bir plânım var herhalde.Dinleyin şimdi.
Kim Hyun, plânını anlatmaya başladı.Jung Min ve Kim Jun, onu dinliyorlardı merakla.Hatta şaşkınlıkla.
Akşam olmuştu ve kızlar,Melek ile birlikte, başlarına geleceklerden habersiz evde oturuyorlardı.
Melek :-Eee kızlar,nasıl geçti bu gün okul?
İnci :-Her zamanki gibi teyzeciğim.Dersler filan.
Melek :-Bu arada ödevlerinizi yaptınız mı?
Ayşe :-Yemekten sonra yapacağız.Ama önce, Sevgilim'in yemini vermem gerek. Suyunu da unutmayayım.
O anda kapı çaldı.
Melek :-Kim geldi acaba?Dedi ve kapıyı açtı.Kapıda üç tane kız vardı.
:-Merhaba efendim. Dedi içlerinden biri ince bir ses tonu ile.
Melek:-Buyrun kızlar, kime bakmıştınız?
:-Biz Ayşe, Derya ve İnci'nin okuldan arkadaşlarıyız.Ders çalışmak için gelmiştik.
Melek :-Öyle mi?İçeri buyrun kızlar.Dedi ve onları içeri davet etti.
Kızlar, onlara bakıyorlar,tanımaya çalışıyorlardı.
Melek :-Kızlar, arkadaşlarınız,ders çalışmak için gelmişler.
Derya :-Arkadaşlarımız mı?Bizim böyle arkadaşlarımız mı var?
O anda karşısında ki kızlardan biri ona göz kırptı.
Derya :-Jun!Dedi şaşkınlıkla mırıldanarak.Sonra Ayşe ve İnci 'yi dürttü.
Melek :-Kızlar,şöyle oturun.Dedi koltuğu göstererek.
İnci :-Bunlar kim?
Ayşe :-Ben de tanımıyorum.Ama yüzleri yabancı gelmiyor.
Derya :-Anlamadınız mı?Hyun, Jun ve Jung Min bunlar.
İnci :-Bu kızlar mı?Yani kız kılığına mı girmişler?
Ayşe :-Evet.Ben de bunları nereden tanıyorum diyorum.Dediler ve geçip,karşılarında ki koltuğa oturdular.
Melek :-Demek arkadaşsınız.
Kim Hyun :-Evet efendim.Dedi ince sesi ile.Derya ve İnci, gülmemek için kendilerini zor tutuyorlardı.
Ayşe gizliden parmağını salladı Hyun 'a.
Ayşe :-Arkadaşlarımız,neden gelmişlerdi acaba? Dedi kızarcasına.
Kim Hyun :-Ders çalışmak için bu güne sözleşmiştik ya!
Ayşe :-Hatırladım!Dedi imâ ile.
Melek :-Çocuklar, siz oturun.Ben bir yemeğe bakayım.Dedi ve kalkıp,mutfağa gitti. O gider gitmez de Ayşe ayaklandı.
Ayşe :-Sizin burada ne işiniz var?Dedi kızarak.
Kim Hyun :-Senin için geldim.
Ayşe :-İyi haltettin.Teyzem sizi görürse...Aman Allahım.Düşüncesi bile korkutuyor.
Kim Jun :-Bizi de yanında sürükledi.
Derya :-Neden kız kılığına girdiniz?
Kim Hyun :-Evinize girmek için,tek şansımız buydu.
İnci :-Bir erkeğe kız olmak ancak bu kadar yakışır.Dedi gülerek.
Jung Min :-Lütfen alay etme İnci. Zaten teyzene yakalanacağız diye çok korkuyorum.
Derya :-Tıpkı kız gibi olmuşsunuz.Sizi tanıyamadık.
Ayşe :-Teyzem, sizi bi anlarsa,bitiniz demektir.
Kim Hyun :-Senin için bu tehlikeyi göze aldım ve geldim.Umarım seni ne kadar sevdiğimi anlamışsındır.
Ayşe :-Anladım,anladım. Ama sevdiğini değil. Ölmek istediğini anladım.
Jung Min :-Hyun, keşke gelmeseydik buraya.
Melek içeri girdi :-Eee,kızlar,nasılsınız bakalım?
Kim Jun :-İyiyiz.Dedi kendi ses tonuyla.Jung Min hemen onu dürttü.Melek ise garip garip ona bakıyordu.Kim Jun öksürdü ve sesini inceltti.
Kim Jun :-Biraz üşütmüşüm de.Dedi sesini incelterek.
Kızlar, Melek 'in anlamasından çok korkmuşlardı.
Melek :-Kızlar, isimleriniz neydi?
Jung Min :-İsimlerimiz mi?Dedi Kim Hyun 'a bakarak.
Kim Hyun :-Şeyy isimlerimiz.
Ayşe:- Adını söylesene arkadaşım.Sun Yeon desene!
Kim Hyun :-Evet adım,Sun Yeon.
Melek :-Peki ya sizin?
Jung Min :-Benim ki Min Ji.
Kim Jun :-Benimki de Yu Jin olsun bari.Yani Yu Jin.
Melek :-Benim ismim de Melek.
Jung Min :-Biliyoruz.Dedi farkında olmadan.
Kim Jun ve Kim Hyun, ona baktılar.Derya elini yüzüne kapattı. İnci ve Ayşe ise telaşlanmışlardı.
Melek :-Tanıyor musunuz?
Jung Min :-Yani kızlar,söylemişlerdi.Hep anlatırlar da sizi.
Jung Min, iyi kıvırmıştı.Kızlar ise neredeyse,kalpten gideceklerdi.
Melek :-Demek öyle. Siz ders çalışmak için odaya çıkın,ben yemek hazır olunca size seslenirim.Yemeğe kalırsınız değil mi?
Kızlar birden ayaklandılar :-Kalmazlar!
Melek :-Ne?
Ayşe :-Yani kalmasalar daha iyi olur. Geç kalırlarsa,aileleri endişelenirler sonra.
Jung Min :-Ayşe haklı.Endişelenebilirler.
Melek :-Şöyle yapalım. Siz ailelerinizin numaralarını verin,ben arayıp,yemeğe kalacağınızı haber vereyim.
Kim Jun ayağa kalktı :-Efendim, biz telefonlarımızdan arar haber veririz.Dedi telaşla.
Kim Hyun :-Siz zahmet etmeyin.
Melek :-Tamam, anlaştık o zaman.Bu akşam,Türk usulü yemekleri göreceksiniz.
Derya :-Onu bilmemde,birazdan Türk usulü kalp kirizini görecekleri kesin.
İnci:-Hem de toplu olarak.
Odaya çıkmışlardı.Ayşe kapıyı kapattı.
Ayşe :-Neden böyle çılgınca şeyler yapıyorsunuz?
Kim Hyun :-Senin için.
Ayşe :-Sana böyle şeyler yapmamanı söylemiştim. Seninle barışmayı düşünmüyorum.
Kim Hyun :-Benimle barışmazsan,teyzenin yanına gider,peruğumu çıkarırım.
Ayşe :-Çıkar da gör gününü.
Kim Jun ve Jung Min yatağın üzerine oturdular.Kim Jun, eteğini çekiştirip duruyordu.Jung Min ona baktı.
Kim Jun :-Bacaklarıma bakmasana!
Jung Min :-Ne bakacağım senin bacaklarına.Hem benimkiler daha güzel. Seninkiler eğri.
Kim Jun :-Sen benim bacaklarıma çap mı demek istiyorsun?
İnci :-Siz ikiniz,ne oluyor size?Nasıl da role girdiniz hemen.
Derya :-Doğruyu söylemek gerekirse,üçünüzde şu anda çok güzelsiniz.Kız olacakmışsınız ama son anda erkek olmuşsunuz.Dedi gülerek.
Kim Jun :-Hyun, duyuyor musun?Bunları hep senin yüzünden duyuyoruz.
Kim Hyun, Ayşe 'nin kuşunu gördü :-Bu o değil mi?
Ayşe :-Evet ne olmuş?
Kim Hyun :-Şu anda onu pişirip yemek istiyorum. Dedi kızarak.
Ayşe :-Sevgilime dokunamazsın.
Kim Hyun :-Sevgilim'miş.Bunlar hep onun yüzünden oldu.
Ayşe :-Kendi hatanı kuşa yükleme.Suçlu olan sensin.
Kim Hyun :-Onu bırakta,söylesene beni affettin mi?
Ayşe :-Hayır! Dedi ve başını çevirdi diğer tarafa.
Kim Hyun :-Neden beni affetmiyorsun?Dedi bağırarak.Ayşe, hemen,ağızını kapattı.
Ayşe :-Hyun, niye bağırıyorsun?
O anda Melek odaya çıktı.
Melek :-Kızlar!
İnci :-Bir şey mi oldu teyze?
Melek :-Sanki bir erkek sesi duydum.
İnci :-Bu evde erkeğin ne işi var teyze? Dedi tedirginlikle.
Melek :-Evet. Bu eve giren erkek,geri çıkamayacağını bilmeli.Yada sağlam çıkamayacağını.
O anda Kim Hyun, Kim Jun ve Jung Min yutkundular.
Melek :-Neyse. Yemek hazır kızlar. Haydi gelin!Dedi ve çıktı.
Jung Min :-Çok korkuyorum. Dedi ve İnci 'ye sarıldı.
İnci :-Sakin ol.
Ayşe :-Siz üçünüz.Şimdi yemeğe iniyoruz ve hiç biriniz,kendisini ele vermiyor.
İnci :-Bu duruma düştüğümüze inanamıyorum.
Yemeğe oturmuşlardı.
Melek :-Türk yemeklerini beğenmişsinizdir umarım.
Kim Hyun, erkek gibi yiyordu yemeğini.Ayşe, masanın altından,bacağına,tekme attı.
Ayşe :-Kibar ye!Diye fısıldadı.
Jung Min :-Elinize sağlık.Çok güzel olmuş.
Melek :-Afiyet olsun canım.
Kim Jun :-Bunu nasıl yaptınız acaba?Dedi yaprak yaprak sarmasını gösterek.
Melek :-Yaprak sarmasını mı?
Kim Jun :-Evet. Çok hoşuma gitti de.
Derya ve kızlar, Kim Jun 'a baktılar.
Melek :-Bak şimdi.Taze asma yaprağını,su da haşlıyorsun.İçinde bulgur,pirinç baharatlar ve salça olan bir iç harcı hazırlıyorsun.
Melek, Kim Jun 'a yaprak sarması tarifi veriyordu.İşin garibi,Kim Jun 'da onu gözünü kırpmadan dinliyordu.
Derya :-Ne yapıyor bu çocuk?Dedi fısıldayarak.
İnci :-Yaprak sarması öğreniyor.
Derya:-Beyefendinin rahatlığına bak.
Kim Hyun,Ayşe 'ye baktı. Ayşe ise başını çevirdi.
Kim Hyun :-Beni affettin mi?Yoksa peruğumu çıkarayım mı?Dedi fısıldayarak ve peruğunu tuttu.
Ayşe :-Sakın!Dedi bağırarak.
Melek :-Ne oldu Ayşe?
Ayşe :-Size diyorum.Sakın yaprağı kalın sarma.Yoksa kimse beğenmez.
Melek :-Aaa Ayşe haklı. Bunun özelliği bu.İncecik saracaksın.Kalem gibi.
Kim Jun :-Anladım.Aslında bizim,Kimbap'a benziyor biraz.
Ayşe :-Ohh!
İnci :-Ne zaman bitecek bu işkence?
Kim Hyun :-Affettin mi?Affetmedin mi?Dedi fısıldayarak.
Derya :-Ayşe, ne olur affettim de.
Ayşe :-Hayır!
O anda Hyun, peruğunu çıkarıyordu ki Ayşe onu durdurdu.
Ayşe :-Tamam başımın belası,affettim.Dedi fısıldayarak.
Kim Hyun gülümsedi.
Yemek faslı bitmiş,oturma odasına geçmişlerdi.Melek, onlara çay getirmişti.
Jung Min :-Bizim için çok zahmete girdiniz.
Melek :-Afiyet olsun kızlar. Bu da Türk çayı.
Kim Jun :-Türkler çok misafirperverler.
Melek :-Evet öyleyizdir.
Jung Min, çayı tam ağızına götürüyordu ki,bardak elinden kaydı ve tam önüne döküldü.
Jung Min :-Aaa!Diye bağırarak yerinden kalktı. Üstelik kendi sesiyle.
Melek :-Olamaz!Yoksa!Dedi ve hızla ayaklandı.
İnci :-Arkadaşlar, teyzem anladı galiba.Diye fısıldadı telaşla.
Derya :-Galiba.
Ayşe :-Şimdi ne yapacağız?
İnci :-Bilsem!
Melek :-Kızlar!
İnci :-Teyze göründüğü gibi değil.Biz yani onlar...
Melek :-İnci, ne diyorsun?arkadaşınızı banyoya götürsenize,kızcağızın bacağı yandı.
Derya :-Hangi kızcağız?
İnci :-Haa,tamam ben götürürüm.Dedi ve Jung Min'in elinden tutup,banyoya koşarak götürdü.
Ayşe :-Neyse ki anlamamış.
Kim Jun :-Sanırım Jung Min, fena yandı.
Kim Hyun:-Çay çok sıcaktı.
İnci ve Jung Min, banyodalardı.
İnci :-Jung Min, iyi misin?
Jung Min :-Korkma iyiyim.
İnci :-Çay nerene döküldü?
Jung Min :-Bacağıma.
İnci gülüyordu :-Eteğin çay olmuş.Temizle istersen.
Jung Min :-İnci gülme lütfen. Şu halime bak.Sesimi inceltmekten boğazım ağrıdı.Şaklabana döndüm.Dedi eteğini silerek.
İnci :-Ama kızkende çok tatlısın.Dedi gülümseyerek.
Jung Min :-Gerçekten mi?
İnci :-Evet.
Jung Min :-Yani beni tatlı buluyorsun.
İnci :-Seni her zaman tatlı buluyorum ama şimdi gitmeliyiz.
Erkeklerin gitme vakti gelmişti. Melek ve kızlar, onları yolcu ediyorlardı.
Kim Jun :-Okulda görüşürüz kızlar.
Derya :-Görüşürüz.
Melek :-Sizinle tanıştığıma memnun oldum.
Kim Hyun :-Biz de efendim.Tekrar görüşmek üzere.
Ayşe :-Allah yazdıysa bozsun.Dedi mırıldanarak.
Melek :-İyi akşamlar.Dedi ve kapıyı kapattı.
İnci :-Sonunda gittiler.Dedi mırıldanarak.
Melek :-Arkadaşlarınız hoş kızlarmış doğrusu.
İnci gülümsedi :-Öyledirler.
Melek :-Ama biraz şey gibiydiler.
Kızlar :-Ne gibi?
Melek :-Erkek gibi.Böyle, erkeksi hareketleri vardı.
Derya :-Yok artık teyze. Sana öyle gelmiştir.
Melek :-Haklı olabilirsin.Neyse.Geç oldu.Artık yatın bakalım.
Kızlar :-Tamam.
Kızlar, odaya çıktılar.Birden gülmeye başladılar.
Ayşe :-Hyun 'un saçlarını hatırlıyor musunuz?
Derya :-Evet. Peki ya Jun 'un yaprak sarması tarifi alışına ne demeli?
Ayşe :-Onu unutamam doğrusu.
İnci :-Peki Jung Min 'in üzerine çay döküşünü?
Ayşe :-O neresine dökülmüştü?
İnci :-Eteğine!Dedi gülerek.
Üçü de yere oturdular ve gülmeye devam ettiler.
Derya :-Hey Allahım,çıldırmış olmalılar.
Ayşe :-Ah bu Hyun.
Derya :-Seni çok seviyor bence.Teyze mi göze alıp gelmiş buraya.
İnci :-Onu affettin mi?
Ayşe :-Başka çarem mi vardı?Kendini zorla affettirdi gördünüz ya.
İnci :-Ama çok güzel olmuşlardı.Dedi ve tekrar gülmeye başladılar.
Melek aşağıdan seslendi:-Kızlar, yatın artık!