Aksiyon,macera.Bizimkilerin göbek adı olmuştu artık.Her gün farklı olaylar yaşıyorlar ve bundan bir ders daha alıyorlardı.Hayat onlara yeni,küçük,iyi yada kötü ama eğlenceli sürprizler yapıyordu ve her sürprizin sonunda birbirine daha da çok bağlanıyorlardı.Hem arkadaş olarak,hem de aşık.
Kızlar ve erkekler okuldalardı.Kim Hyun, Ayşe 'nin yanına geldi.
Kim Hyun :-Bu gün nasılmış benim kız arkadaşım?Dedi gülümseyerek.
Ayşe :-Eski kız arkadaşım demek istedin herhalde.
Kim Hyun :-Eski mi?Hani barışmıştık?Dedi telaşlanarak.
Ayşe :-Dur sakin ol.Tamam barıştık Hyun. Yoksa,Sun Yeon mu demeliyim?Dedi gülerek.
Kim Hyun :-Eline koz geçti, eğlen bakalım.
Ayşe :-Bu yaptığın delilikti.
Kim Hyun :-Biliyorum. Gör işte,senin için her deliliği yapabilirim.
Ayşe gülümsedi.
Kim Hyun :-Bana geri döndüğün için çok mutluyum.Senden uzak durmak o kadar zor ki!
Jung Min ve İnci de kütüphanedelerdi.
İnci :-Sanırım artık barıştılar.
Jung Min :-Hyun bu.Barışmak için mutlaka bir şey yapar.Okulun çatısına bile çıkabilirdi anlayacağın.
İnci :-Ayşe sandığımdan çabuk yumuşadı.Eğer Hyun'u gerçekten sevmeseydi,onu fena süründürmüştü.
Jung Min :-Ben de Hyun 'un bu güne kadar bir kızın peşinden böylesine koştuğunu görmedim.
İnci :-Sen koştun mu peki?Bir kız peşinden.
Jung Min :-Yalnız sen.
İnci :-Dün çok komiktiniz.Dedi gülerek.
Jung Min :-Hatırlatma.
İnci :-Ama çok güzel olmuştunuz.
Jung Min :-Dün ne oldu biliyor musun?Jun ile Hyun ben daha güzelim diyerek,tartıştılar.
İnci :-Üçünüzde role fazlası ile adapte olmuştunuz.Sen de bacaklarını güzel buluyordun unutma.Dedi gülerek.
Jung Min :-Söylesene hangimiz daha güzeldik?Dedi İnci 'ye yaklaşarak.
İnci, Jung Min 'in gözlerine baktı :-Üçünüzüde ayırt etmek zordu.
İkisi de gülmeye başladılar.
Derya ve Kim Jun ise atölyedelerdi.Bayan Soo Min'in gelmesini bekliyorlardı.
Kim Jun :-Bayan Soo Min bizimle neden konuşmak istedi acaba?
Derya :-Okul çıkışında beklememizi istedi benden.Tablo hakkında olduğunu söyledi.
Kim Jun :-Tablo ile ilgili ne konuşacak ki?
Derya :-Bilmem!
O anda Bayan Soo Min içeri girdi. Biraz sancılıydı.Karnını tutuyordu.
Bayan Soo Min :-Merhaba çocuklar.
Derya ve Kim Jun :-Merhaba efendim.
Kim Jun :-Bizimle tablo hakkında konuşmak istemişsiniz.
Bayan Soo Min :-Evet.Dedi ama sancısı giderek artıyordu.Masadan tutundu güçlükle.
Derya :-Efendim siz iyi misiniz?
Bayan Soo Min :-Çocuklar sancım var.
Kim Jun :-Yoksa bebek mi geliyor?
Bayan Soo Min :-Sanırım. Çocuklar, beni hastahaneye götürür müsünüz?Lütfen. Dedi acıyla.
Derya :-Tabiiki.Jun, araban burada mı?
Kim Jun :-Evet. Ben arabayı hazırlayayım.
Derya :-Bizimkilerede haber ver.Merak etmesinler.
Kim Jun :-Tamam. Dedi ve arabasına doğru gitti.
Derya, Bayan Soo Min 'in kolunu omuzuna attı.
Derya :-Arabaya kadar yürümeye çalışın.Sabredin.Sizi hastahaneye yetiştireceğiz.Dedi ve yürütmeye çalıştı.
Kim Jun, arabayı getirmişti.İndi ve arabanın kapısını açtı.Derya, Bayan Soo Min 'i arabaya bindirdi.Arkadaşlarıda yanlarına geldiler koşarak.
Kim Hyun :-Ne oluyor çocuklar?
Kim Jun :-Bayan Soo Min 'in bebeği geliyor galiba.
Derya :-Onu hastahaneye götüreceğiz.
İnci :-Bizde geliyoruz o zaman.
Kim Jun :-Peki.Dedi ve arabaya bindiler.
Ayşe,Hyun ile İnci 'de Jung Min ile geliyorlardı hastahaneye.
Bayan Soo Min, acıyla bağırıyordu.
Derya :-Dayanın efendim.
Bayan Soo Min :-Eşim,eşime haber vermedim.
Kim Jun :-Biz onu arar,haber veririz.Siz yeterki şu an doğum yapmayın.Tutun lütfen.
Derya :-Çiş mi bu ki tutsun.Onun elin de değil, bebek gelmek istediği zaman gelir.
Kim Jun :-Ne bileyim ben?Hiç doğum yapmadım ki?
O anda Bayan Soo Min, bağırdı:-Bebek geliyor!
Kim Jun :-Ne?
Derya :-Vallahi geliyor! Jun, Jun ne yapacağız,hastahaneye yetişemeyeceğiz galiba.
Kim Jun bir anda durdu.
Derya :-Niye durdun?
Kim Jun :-Dişçi muayenehanesi.
Derya :-Olurmu hiç?
Kim Jun :-Ya hastahaneye gidene kadar bebeğe ve annesine bir şey olursa?
Derya :-Haklısın gidelim.
Bayan Soo Min'i indirdiler.Diğerleri koşarak yanlarına geldiler.
Kim Hyun :-Neden buraya geldiniz?
Ayşe :-Hani hastahaneye gidiyordunuz?
Derya :-Bebek acele ediyor.Başka şansımız yok.
Diğerleri :-Ne?
İçeri girdiler. Onları bir doktor karşıladı.
Jung Min:-Lütfen, bize yardım edin.Öğretmenimiz,doğum yapmak üzere.
Doktor :-Ama çocuklar,burası dişçi!
İnci :-Biliyoruz ama bebek gelmek üzere.
Doktor, Bayan Soo Min 'e baktı. Diğer hastalarda,onu içeri alması gerektiğini düşünüyorlardı.
:-Hanımefendi zor durumda.
Doktor :-Ama ben doğum doktoru değilim,dişçiyim.
:-Yapabilirsiniz bence.
:-Bence de.
Doktor :-Pekâlâ. İçeri getirin.Zaten,şu anda başka hastahaneye giderseniz,hanımefendi yolda doğum yapar.
Derya ve Kim Jun, Bayan Soo Min 'i içeri taşıdılar.
Bayan Soo Min :-Ahh!Çok ağrıyor.
Doktor :-Derin,derin nefes alıp verin.
Bayan Soo Min,nefes alıp veriyordu.Derya, Kim Jun'a baktı.O da aynısını yapıyordu.
Derya :-Jun, ne yapıyorsun?Dedi gülerek.
Kim Jun :-Ben ne yaptığımı biliyormuyum.
Doktor :-Merak etmeyin. Birazdan bütün acılarınız bitecek.
Derya :-Demek doğum yapmak böyle bir şey.
Kim Jun :-Ben artık dayanamayacağım.Çıkalım.
İkisi de çıktılar.
Bebeğin,gelme vakti gelmişti.
Doktor :-Hemşire hanım,yanıma gelin.Bana yardım edin.
Hemşire :-Peki efendim.Dedi ve doktorun yanına geldi.Kendini kötü hissetmeye başlamıştı.
Doktor :-İyi misiniz?
Hemşire :-Efendim sanırım ben yapamayacağım.
Doktor :-Ne?Dedi ama hemşire birden bayıldı.Doktor, yerinden kalktı ve hemşireyi uyandırmaya çalıştı.
Doktor :-Hemşire hanım, hemşire hanım!Uyanmıyordu.Onu dışarı çıkardı ve kızları çağırdı.
Kızlar, onlara bakıyorlardı şaşkınlıkla.
Doktor :-Aranızda,hemşirelik yapabilecek olan var mı?
Ayşe :-Ben hemşire hanımın yanında kalayım.Derya, İnci siz gidin.
İnci :-Biz mi?
Ayşe :-Evet. Haydi gidin.
Kızlar, içeri gittiler,doktor ile birlikte.
Doktor :-Kızlar, sizden bana yardımcı olmanızı istiyorum.Şu önlüğü giyinin.Eldiveninizi,maskenizi ve boneyi takıp gelin.
İnci :-Doğum mu yaptıracağız?
Doktor :-Sadece yardım.
İnci :-Ben korkarım.Derya sen yap.Dedi ve başını çevirdi.
Derya :-Ama, ben nasıl?
Bayan Soo Min bağırdı birden :-Ahh,geliyor!
Derya :-Geliyormuş!Dedi telaşla.
İnci hemen elinden tuttu:-Dayanın efendim.
O an,Jung Min içeri girdi:-Ne oldu?Doğdu mu bebek?Dedi ve çocukluğundan kalma ve bir an unuttuğu dişçi fobisi tuttu ve ortamı görür görmez,eli ayağına dolaştı.
İnci :-Jung Min?
Jung Min :-Olamaz,dişçi!Dedi ve olduğu yere bayılıverdi.
İnci :-Aaa,bayıldı.Dedi ve yanına koştu.
Kim Jun ve Kim Hyun içeri girdiler.
İnci :-Jung Min, uyan!Ne oldu birden?
Kim Hyun :-Bayılanlar iki oldu.
Kim Jun :-Onu da hemşire hanımın yanına götürelim.Dedi ve Jung Min'i de alıp,dışarı çıktılar.
Doktor :-Haydi bakalım.
Derya :-Tamam. Dedi ve üzerini giyindi.
Bu arada diğerleri dışarıda bekliyorlardı.
Ayşe :-Jung Min 'e ne oldu?
Kim Jun :-Bayılmış.Dişçi fobisini unuttu sanırım.Dedi gülerek.
Jung Min,Yavaş,yavaş kendine geliyordu.
Jung Min :-Dişçi!Kabus.
Ayşe gülümsedi:-Belli oluyor nasıl korktuğu.
Kim Jun :-Bayan Soo Min 'in eşini aramayı unuttuk.
Ayşe :-Kim Hyun, dışarıda, onu arıyor.
Kim Jun:-Ben bir kızlara bakayım.Dedi ve içeri girdi.
Derya ve doktor,Bayan Soo Min 'in doğumuna yardımcı oluyorlardı.İnci ise başını çevirmiş,elini tutuyordu öğretmeninin.Desteğin,iyisi kötüsü olmazdı sonuçta.Kim Jun gülümsedi ve çıktı.
Hemşire uyanmıştı:-Ne oldu bana?
Ayşe :-Biraz,bayıldınız.
Hemşire :-Okulda da böyle olurdu zaten.
Ayşe :-İyi misiniz?
Hemşire :-İyiyim,teşekkürler.
Kim Hyun,dışarıdan,içeri giriyordu.Telefonuna bakıyordu.O anda afacan çocuğun biri,odadan çıkıyordu.Hemşire onu farketmişti.
Hemşire:-Bu çocuğun ne işi var o odada?Elinde ki şırınga!Heyy getir onu buraya.Dedi ve ayağa fırladı.
Çocuk kaçıyordu:-Getirmeyeceğim işte.Ben doktorum.Dedi ve Kim Hyun 'un olduğu yere doğru koşmaya başladı.
Çocuğun annesi:-Min Ho!Çabuk buraya gel!
Hemşire :-Bu bir oyun değil.Çok tehlikeli.Ver onu.
Çocuğun annesi:-Min Ho,ver onu yoksa büyük bir ceza alacaksın!
Çocuk :-Vermeyeceğim işte.
Herkes,o yöne bakmıştı.Kim Hyun,çocuğu fark etti ve önüne geçip,onu tuttu.
Kim Hyun :-Seni afacan seni.Yakalandın işte.Dedi ama o anda beklemediği bir şey oldu.Çocuk, "Doktor geldi"deyip,elindeki şırıngayı,Kim Hyun 'a sapladı.Hyun, o an çocuğu bıraktı ve kolunu tuttu.Ayşe, Jung Min, Kim Jun ve hemşire,yanına koştular.Hemşire, dikkatlice şırıngayı çıkardı.
Çocuğun annesi:-Çok özür dilerim. Min Ho,çabuk özür dile ağabeyinden.
Çocuk :-Bana ne!
Annesi:-Min Ho!
Kim Hyun :-Başım dönüyor.
Ayşe :-Hyun, iyi misin?
Kim Hyun, gülmeye başlamıştı.
Jung Min :-Nesi var bunun?
Hemşire şırıngaya baktı:-Olamaz.Narkoz,kana geçmiş.
Artık, Kim Hyun kendinde değildi.Kafasının içi allak bullak olmuştu.
Kim Hyun :-Biz neden gelmiştik buraya?
Jung Min :-Hatırlamıyor musun?
Kim Hyun:-Aman,boşver.Dedi ve Ayşe 'ye baktı derin,derin.
Ayşe :-Hyun, neden bana öyle bakıyorsun?
Kim Hyun :-Seni nasıl sevdiğimi herkese anlatacağım.
Kim Jun, Jung Min ve Ayşe :-Ne yapacaksın?
Kim Hyun kalabalığın önüne geçti :-Bütün Kore,hatta Türkiye duysun!Bu kızı çok seviyorum. Hem de deli gibi.Dedi Ayşe 'yi göstererek.
Kim Jun :-Hyun 'u kaybettik sonunda.
Hemşire :-Narkozun etkisinde şu an.Ne yaptığını bildiğini sanmıyorum.
Ayşe yanına geldi :-Hyun, kendine gel.
Kim Hyun, Ayşe 'ye baktı.Yavaşça ona doğru eğildi.Evet kendinde değildi ve her an bir şey yapabilirdi.
Ayşe'ye doğru eğildi,gözlerine baktı ve birden onu kendine çekip öptü.O an olan olmuştu işte.Hyun yapacağını yapmış, Ayşe 'yi dudağından öptümüştü.
Herkes onu alkışlamaya başladı. Ayşe ve arkadaşları ise,saşkındılar.Çok utanmıştı Ayşe.Kim Hyun ise gülümsedi ve olduğu yere bayılıverdi.
Kim Jun :-Hyun!
Jung Min :-Hey Allahım!
Jung Min ve Kim Jun onu yerden kaldırdılar.
Hemşire:-Çocuklar, ileride ki odaya götürün arkadaşınızı.
Jung Min :-Peki.
Kim Jun :-Ayşe, sen burada bekle.
Ayşe 'nin kımıldayacak hali yoktu zaten."Tamam"dedi utanarak.
Kim Jun ve Jung Min, odada Hyun 'un yanındaydılar.
Kim Jun :-Bayılanların sayısı üçe çıktı.İster misin,bir de ben bayılayım?Dedi gülerek.
Jung Min :-Ne saçma bir gün oldu bu gün.
Hemşire,Kim Hyun 'u uyandırmıştı.
Kim Hyun :-Ne oldu bana?
Kim Jun :-Bayıldın.Dedi gülerek.
Kim Hyun :-Evet hatırlıyorum.O çocuğun bana şırınga ile saldırdığını hatırlayabiliyorum.
Jung Min :-Peki ya sonra olanları?
Kim Hyun :-Sonra olanlar mı?Ne oldu ki?Dedi ve birden ayağa kalktı.
Kim Jun :-Hatırladı.
Kim Hyun :-Ne yaptım ben!Ayşe nerede?
Jung Min :-Dışarıda oturuyor.
Kim Hyun hemen Ayşe 'nin yanına koştu.Önüne diz çöktü.
Kim Hyun :-Ayşe, özür dilerim. Ne olur affet beni.İstemeden oldu.Yani isteyerekte,istemeden.Bir anda narkozdan.
Ayşe yüzüne bakmıyordu.Sessizce ayağa kalktı.
Kim Hyun :-Bir şey söylemeyecek misin?
Yavaşça döndü Hyun 'a ve birden:-Şu an seni boğmak istiyorum. Bunu nasıl yaparsın?Hemde herkesin içinde.Nasıl utandığımı biliyor musun sen?Bu yaşıma kadar,böyle utandığımı hatırlamıyorum.Diye bağırmaya başladı.Kim Hyun artık dayanamadı ve Ayşe 'nin ağızını kapattı.
Kim Hyun :-Özür dilerim!
Ayşe :-Hyun, şu an seni öldürebilirim.
Kim Hyun :-Tamam, özür diledim işte.
Jung Min ve Kim Jun, onlara bakmış gülüyorlardı.
Derya ve İnci ise hâlâ doktora yardım ediyorlardı.
Doktor :-Az kaldı,bebek geliyor.
Derya :-Neden doğmadı?Çıkmak istiyor mu istemiyor mu anlamadım.
İnci :-Haydi ama gelsin artık!Ne kadar sitresli bir şeymiş bu?
Derya güldü :-Sanki doğumu sen yapıyorsun?
İnci :-Yapmış kadar oldum.Efendim,derin nefes alın.Nefes al,nefes ver.
Doktor ve Derya, İnci 'ye baktılar ve gülümsediler.
Doktor :-Kızlar ,hazır olun,geliyor!
Derya :-Aha geliyor!
Nihayet.Bayan Soo Min artık bir anneydi.Çünkü bebek gelmişti.
İnci 'nin gözleri kapalıydı:-Geldi mi?Geldi mi?
Doktor :-Evet geldi.Dedi gülümseyerek.İnci, gözünü açtı ve baktı.
Bayan Soo Min :-Bebeğim nasıl?
Doktor :-Çok iyi.
İnci :-Sizin gibi güzel bir kızınız oldu.
Bayan Soo Min :-Sonunda.
Doktor bebeği sardı.Annesinin kucağına verdi.
Derya ve İnci dışarı çıktılar.Diğerleri, yanlarına geldiler.
Kim Jun :-Sonunda geldi mi?
Derya :-Evet. Küçük hanım teşrif ettiler.
Kim Hyun :-Demek kız oldu.
Ayşe :-Bayan Soo Min nasıl?
Derya :-O biraz yorgun düştü.Ama iyi.Birazdan hastahaneye gidecekler,kontrol için.
Bebek ve Bayan Soo Min, hastahanedelerdi. Gençler,onu ziyarete gelmişlerdi.Kuvezde ki bebeğe bakıyorlardı camın arkasından hep birlikte.
JungMin :-Bizim bebek bu mu?
İnci :-Ta kendisi.
Jung Min :-Ne kadar da tatlı.
Derya :-İşte mutlu olmak için bir sebep daha.
Kim Jun :-Haklısın.
Kim Hyun, Ayşe 'ye baktı :-Yeni bir nefes,yeni bir umut.
İnci :-Bu arada ne yapmışsınız siz?Duyduklarıma inanamadım.
Ayşe ve Kim Hyun, utanarak başlarını cevirdiler.
Kim Hyun :-Narkozdan oldu.
Jung Min :-Hıı,narkozdan.
Kim Hyun :-Öyle tabii.
Ayşe utanmıştı:-Şu konuyu kapatır mısınız?Bebeğin önünde hiç olmuyor.
Kim Jun :-Konuyu kapatın.Birileri utandı.
Bayan Soo Min, odasındaydı eşi ile birlikte.Gençker,içeri girdiler.
Derya :-Geçmiş olsun efendim.Dedi ve elinde ki çiçek buketini komudinin üzerine bıraktı.
Bayan Soo Min :-Sağolun çocuklar.Canım, işte doğumuma yardımcı olan gençler bunlar.Dedi eşine dönerek.
:-Size minnettarım çocuklar.Eşime yardım ettiğiniz için teşekkür ederim.
Kim Jun :-Lâfı bile olmaz.
Ayşe :-Kızınız da sizin gibi güzel.Sanırım annesine benzeyecek.
Bayan Soo Min :-Umarım sizin gibi de iyi kalpli olur.Beni doğumum boyunca beklediniz,destek oldunuz,hatta doğum bile yaptırdınız.Gerçekten, çok teşekkür ederim.Siz olmasaydınız,ne yapardım bilmiyorum.
Diğerleri gülümsediler.
Jung Min:-İyi olduğunuzu görmek güzel.
Bayan Soo Min :-Sayenizde.
Ayşe :-İzninizle,biz artık gidelim.Hasta ziyaretinin kısası makbuldür.
Kim Hyun :-Tekrar geçmiş olsun efendim.Kendinize ve bebeğe iyi bakın.
Tam odadan çıkıyorlardı ki,Bayan Soo Min arkalarından seslendi.
Bayan Soo Min :-Çocuklar!
Arkalarını döndüler.
Bayan Soo Min :-Sakın ayrılmayın olur mu?Siz böyle çok daha güçlüsünüz.Ayrıca herşey için tekrar teşekkürler.
Çocuklar, gülümsüyorlardı.
Hastahaneden çıkmışlar,bahçede yürüyorlardı.
Kim Hyun :-İyilik yapmak ne güzel bir duygu değil mi?Dedi gülümseyerek.
Jung Min :-Haklısın.Bu ara da kızlar,bu gün bir harikaydınız.
İnci :-Bunu senden duymak,güzel tabii.
Kim Jun :-Aslında, Ayşe ve Hyun 'da bir harkaydılar bu gün.Dedi gülerek.
Ayşe ve Kim Hyun :-Jun!Dediler uyarırcasına.
Kim Jun gülüyordu :-Ne var işte,gösterdiğiniz üstün başarıyı anlatıyorum.
Kim Hyun :-Jun, diyorum.
Kim Jun :-Sevdiği kızı herkesin içinde öpmek,büyük bir başarıdır ne de olsa.
Kim Hyun :-Gösteririm ben sana şimdi başarıyı! Dedi ve Kim Jun 'u kovalamaya başladı.
Kim Jun :-Tamam Hyun. Söz,bir daha söylemeyeceğim.Diyerek kaçıyordu.
Kim Hyun :-Buraya gel çabuk! Kızlar ve Jung Min,onlara gülüyorlardı.
Jung Min :-Jun'un ayağı iyileşti ya jet gibi koşar atık.
İnci :-Hyun!Fazla hırpalamasa bari.
Derya :-Hak etti ama.
Ayşe gülümsedi :-E yani!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BAHAR ÇİÇEKLERİ 🌹 봄 꿈 🌹
FanficKORE DRAMASI TADINDA Onlar üç Türk genç kız ve üç Koreli erkektiler.Aşkın en güzel yaşındaydılar.Henüz Bahar çiçeğiydiler.Nereden bileceklerdi ki kendilerini romantik bir komedinin içinde bulacaklarını ve aşkla sınanacaklarını. Bir taraf Türk,d...
