BAHAR ÇİÇEKLERİ 🌹 봄 꿈 🌹

6.Bölüm-Jun Okulda

Evet.Jun, Derya 'yı görmüştü görmesine de tanımış mıydı,merak edilen buydu.Kızlar tedirgindiler.Çünkü herşey, Jun'un hafızasına bağlıydı.Bir kere kahraman kız sensin demesi haberlerin Türkiye'ye uçmasına yetecekti.Acaba,Kore ile vedalaşacaklar mıydı yoksa kalıp,maceraya devam mı edeceklerdi?
Ayşe :-Ne oldu Derya?
Derya :-Bu,o!
İnci :-Kim?
Derya :-Kendisini kurtardığım çocuk.Diye mırıldandı.
Ayşe ve İnci, dönüp baktılar. Jung Min ve Hyun 'da ne olduğunu anlamaya çalışıyorlardı.
İnci :-Yüzünü görmüş olmalı,
Ayşe :-Ve galiba seni tanıdı.
Derya :-Ne yapacağım şimdi ben?
Jung Min:-Ne oldu Jun?
Kim Jun :-Bu o kız!
Kim Hyun,Jung Min, Ayşe ve İnci :-Hangi kız?
Derya,"Eyvah!Kesin beni tanıdı.Elveda Kore"diye düşünüyordu ki Jun dan cevap gecikmedi.
Kim Jun :-Kendisi yüzünden yağmurda sırılsıklam olduğum kız.
Kızlar :-Ne?
Kim Jun :-Senin yüzünden iki gün hasta yattım ben.
Derya, hâla şaşkındı:-Benim yüzümden mi?
İnci :-Derya, seni hatırlamıyor.Dedi fısıldayarak.
Derya kendine geldi:-Asıl ben senin yüzünden hastalandım.
Kim Jun :-Bir de zeytinyağı gibi üste çıkmaz mı?Cadılığından hiç birşey kaybetmemiş.
Derya:-Bana cadı deme!Dedi kızarak.
Kızlar güldüler:-Cadı mı?
Kim Jun :-Cadı!
Derya :-Çekik göz!
Erkekler güldüler:-Çekik göz mü?
O anda öğretmen Sun,içeri girdi.
Kim Hyun:-Jun, otur.Öğretmen geldi.
Kim Jun :-Peki.Oturalım bakalım.
Ayşe :-Derya haydi oturalım.
Derya :-Tamam,oturuyuyorum.
Yerlerine geçmişlerdi.
İnci :-Bir an seni tanıdı diye çok korktum.
Derya :-Bende.Neyse ki hatırlamıyor.
Ayşe :-Bize cadıdan hiç söz etmedin kuzenim.
Derya :-Kaba şey işte.
Ayşe :-Cadı ha!Dedi İnci ile gülerek.
Derya:-Gülmeyin sizde.
Erkekler de kendi aralarında konuşuyorlardı.
Kim Jun :-Bahsettiğiniz kızların içinde bu kızında olduğunu söylememiştiniz.
Kim Hyun :-Biz nereden bilelim,kavga ettiğin kızın Derya olduğunu.
Kim Jun :-Adı Derya mıymış?
Jung Min :-Evet. Kıza neden cadı dedin?
Kim Jun :-Öyle,kızgınlıkla çıktı ağızımdan.
Kim Hyun :-Sana çekik göz mü diyor?Dedi gülerek.
Kim Jun :-Evet. Cadı işte.
Hyun da Jung Min de gülmeye başladılar.
Akşam olmuştu. Erkekler.Hyun'un evinde toplanmışlardı.
Kim Hyun :-Duyduğuma göre,Jung Kyung ile Ayşe cuma günü buluşacaklarmış.Ne yapıp edip,engellemeliyim.
Kim Jun :-Her taşın altından bu çocuk çıkıyor. Mezun olsada kurtulsak.
Jung Min :-Ne yapmayı düsünüyorsun?
Kim Hyun :-Bilmiyorum.Onun gerçek yüzünü Ayşe'ye göstermek isterdim.Bana inanmadı.İnanmıyorda ama belki kuzenlerine inanır.Onlardan yardım isteyeceğim.
Kim Jun :-O cadının yardım edeceğini hiç sanmam.Etmez o etmez.
Jung Min :-Şu kıza cadı deme artık. Hem neden yardım etmesin ki?Sonuçta,kuzeninin mutluluğu söz konusu.Ayrıca oda bizimle aynı fikirde.
Kim Jun :-Cadı deme diyorsunuz ama kızın davranışını gördünüz. Benimle nasıl kavga etti!
Hem siz beni bırakın da Kyung Ho hakkında ne yapacağız onu düşünün.
Kim Hyun :-Eğer Ayşe, onunla buluşursa,onu takip edeceğim.O cocuğa güvenmiyorum.
Jung Min :-Belkide buluşmaz.
Kim Hyun :-Umarım.
Ertesi gün olmuştu. Herkes okuldaydı.Hyun, yine Ayşe ile konuşmaya çalışıyordu.
Kim Hyun :-Seninle konuşmalıyım.
Ayşe :-Konuşacak bir şey yok.
Hyun, onu kolundan tuttu ve okul koridorunun bir köşesine getirdi.
Ayşe :-Ne yaptığını sanıyorsun sen?
Kim Hyun :-Seni uyarmaya çalışıyorum,O çocuk seni üzecek.Onunla buluşamazsın.
Ayşe :-Bunsan sana ne?Neden bana karışıp duruyorsun?Kimsin sen ha!
Kim Hyun :-Beni dinlemezsen,çok üzüleceksin.
Ayşe :-Bana karışma tamam mı? Bırak peşimi bırak!Dedi ve oradan uzaklaştı. Sınıfa girdi, sırasında oturmakra olan,İnci ve Derya 'nın yanına oturdu. Kim Hyun 'da sınıfa geldi.
Jung Min :-Konuştun mu?
Kim Hyun :-Beni dinlemiyor.Yada dinlemek istemiyor.
Kim Jun :-Hyun, neden onun için bu kadar endişeleniyorsun?Yoksa...
Kim Hyun başını öne eğdi:-Kyung Ho'nun onu üzmesini istemiyorum.Dedi çaresizce.
Kızlar da konuşuyorlardı.
Derya :-Ne oldu?Neden bu kadar sinirlisin?
Ayşe :-Takmış bana kafayı.Kyung ile buluşmaya gitme deyip duruyor.
İnci :-Ona bir kulak versen,haklı olamaz mı?
Ayşe :-Anlamadınız mı?Kyung Ho'yu kıskandığı için böyle söylüyor.
Derya :-Belki de sana değer veriyordur.Üzülmeni istemiyordur.Bence sen anlamıyorsun.
Ayşe:-Bu konuyu kapatalım artık.Sıkıldım.
Bir anda kızlar, erkeklerin konuşmasına kulak misafiri oldular.
Kim Hyun :-Künyeni takmışsın!Dedi Jun'a.
Kim Jun :-Evet taktım.Benim için çok değerli.
Kızlar birbirlerine baktılar.
Jung Min :-Bilekliğin için çok üzülmüştün.O kız sayesinde kavuştun bak.
Kim Jun :-Evet. Onun sayesinde. Bir de yüzünü görebilseydim.Onu öyle çok merak ediyorum ki.Biliyorum.O çok cesur ve iyi kalpli biri.Hatta bence,çok güzel bir kız.Onu bulmak istiyorum.
Derya dayanamadı ve lâfa karıştı.
Derya :-Belki de düşündüğün gibi biri değildir?
Kim Jun :-Ne diyorsun sen?
Derya :-Belki öyle biri değildir diyorum.
Kim Jun :-Sen onu tanıyor musun da böyle konuşuyorsun.
Derya :-Hayır tanımıyorum ama yanılıyor olamaz mısın?
Kim Jun :-Hayır, olamam.
Derya :-Bana o kızı gözünde çok büyütüyorsun gibi geldi. Hem,bulunca ne yapacaksın ki?Ortaya çıkmadığına göre,tanınmak istemiyor belli ki.Belki korkağın tekidir.
Ayşe fısıldayarak :-Derya, ne diyorsun sen?
Kim Jun :-Söylediklerinin farkında mısın?Senin korkak dediğin o kız,beni patlamak üzere olan bir arabanın içinden çıkardı.Sen onun gibi olamayacağın için,böyle konuşuyorsun.
Derya gülümsedi:-Doğru söylüyorsun. Ben onun gibi olamam.Dedi ve önüne döndü.Öğretmen Sun, içeri girmişti.
Bu gün gençler için,gerilimli bir gündü.Okuldan eve dönme vakti gelmişti. Herkes sınıftan çıkmıştı. Kızlar ise Derya 'nın toparlanmasını bekliyorlardı.Kitabını arıyordu sırasında oturmuş.
Jun ve arkadaşları da henüz çıkmamışlardı.Çünkü Jun, topalladını kimse görsün, istemiyordu. Arkasından gülüyorlar gibi geliyordu ona.Kızların çıkmasını bekliyorlardı.
Ayşe :-Derya, artık hazır değil misin?
Derya :-Bir dakika.Kitabımı bulamıyorum.
İnci :-Eve geç kalacağız.Çabuk ol.
Derya :-Tamam.Biraz bekleyin. Nereye koydum ben bunu?
Jun 'un sabrı taşmak üzereydi.
Kim Jun :-Bu kız neden hâlâ çıkmadı.
Kim Hyun :-Jun, kızın işi var belli ki.Haydi biz çıkalım.
Kim Jun :-Olmaz.En son çıkacağım.Kimseye böyle görünmek istemiyorum.
Jung Min :-Arkadaşım!Herkes başına gelenleri ve ayağının halini biliyor.Kimsenin,seninle alay ettiği yok.Gizlenmeye de gerek yok.
Kim Jun :-Çocuklar,lütfen.
Kim Jun daha fazla dayanamadı ve Derya'ya bağırdı.
Kim Jun :-Heyy çıksana artık,
Derya, Jun 'a döndü:-Anlamadım.
Kim Jun:-Çık artık diyorum sana.İşin bitmedi mi hâlâ?
Jung Min :-Jun, bi sakin ol.
Kim Jun :-Olamam.
Derya :-Sana ne benim işimden.İster çıkarım,ister çıkmam.Al işte çıkmıyorum.Dedi ve kollarını kavuşturdu.Kim Jun ise sinirlenmişti. Birden,ayağa kalktı ve topallayarak,sırasından çıktı. Derya ve kızlar, o an Jun 'un ayağına baktılar. Jun çok utanmıştı ayağını böyle gördükleri için.
Derya, ellerini indirdi ve oturduğu yerden kalktı."Ayağın!"Dedi şaşkınlıkla.
Kim Jun :-Bunu mu görmek istiyordun ha? Topalladığımı mı görmek için bekledin bu kadar?Şimdi istediğin kadar alay edebilirsin.
Derya şaşırmıştı :-Ne alayı?Neden seninle alay edeyim ki?Ayağından haberim bile yoktu. Dedi ve sırasından çıktı.
Kim Jun :-Yalan söyleme.Yağmurda ıslanmanın intikamını mı almak istiyorsun yoksa?
Derya sinirlenmeye başlamıştı:-Paranoyak mısın sen? Neler diyorsun böyle?
Kim Jun :-Mutlu oldun mu böyle görünce?Dedi ve Derya 'nın kolunu tuttu.Kızlar, Derya 'ya doğru geldiler.
Derya, kolunu çekti:-Bırak kolumu.Sen nasıl bir insansın,anlamadım ki! Sebepsiz yere kavga çıkarıyorsun.Kabasın.Annen sana böyle mi terbiye verdi?
Derya 'nın bu son sözü,Jun'u fena kızdırmıştı.İki eliyle Derya 'yı,omuzundan itti.Derya,o kadar şiddetli düşmüştü ki başını masaya çarptı.İnci ve Ayşe yanına koştular.
İnci :-Sen,ne yaptığını sanıyorsun?
Kim Hyun :-Jun ne yaptın?
Derya eliyle alnını tutuyordu.Canı çok acımıştı.
Ayşe :-Canım iyi misin?
Derya:-Alnım!
Jung Min :-Hemen,revire götürelim.Ciddi olabilir.
Ayşe :-Derya, kalk canım.Dedi ve Derya 'yı kaldırıp revire götürdü İnci ile.
Kim Jun :-Ben,ben canını yakmak istemedim.
Kim Hyun :-Jun, dua ette kızcağıza bir şey olmasın. Haydi biz de yanlarına gidelim.
Hemşire, Derya'yı muayene ediyordu.Diğerleri ise dışarıda bekliyorlardı.Jun da oradaydı.
Ayşe :-Yaptığını beğendin mi?Ya bir şey olursa?
Kim Jun :-Ben böyle olsun istemedim.Bir an sinirlenince...
O an Öğretmen Sun,yanlarına geldi:-Çocuklar,kavga mı ettiniz?
Kimseden ses çıkmıyordu.Birbirlerine baktılar.
Öğretmen Sun :-Kim Hyung Jun! Derhal müdürün odasına. Orada bekle.Dedi ve revire girdi.Jun ise müdürün odasına gitti.
Jung Min :-Kim Jun adına, ben özür dilerim. O, aslında böyle biri değildi.İki sene önce,annesini kaybedince,dünyası başına yıkıldı.Şimdi de bu kaza ve ayağının bu hale gelmesi,onu tamamen yıprattı.
Kim Hyun :-Jun'un annesi,babasının parasına göz dikenlerin yüzünden öldü.Kullandığı arabanın frenleri kesilmişti.Yaşadıkları ona çok ağır geldi.
İnci ve Ayşe, birbirlerine baktılar.
Ayşe :-Ayağının bu halde olduğunu bilmiyorduk.Yeni öğrendik.
Jung Min :-Jun, çok başarılı bir tekwandocuydu.Kore de yaşıtları arasında en iyisiydi.Birincilikleri vardı.
Kim Hyun :-Oysa şimdi, tekwandoyuda bırakmak zorunda kaldı.Önce annesi,şimdi de tekwando. Şu an bunalımda anlayacağınız.
İnci :-Buna çok üzüldüm.
Derya yanlarına çıktı. Alnında yarabandı vardı. Bütün konuşulanları duymuştu.
İnci :-İyi misin?
Jung Min :-Bir şeyin yok ya?
Derya :-İyiyim. Merak etmeyin.Az bir şeycik yarılmış.Hemşire hanım pansuman yaptı.
Kim Hyun :-İyi olmana sevindim.
Jung Min :-Sanırım şişecek.
Derya gülümsedi :-Galiba.
Jung Min -Biz,Jun adına senden...
Derya sözünü kesti:-Hayır. Özür dilemenize gerek yok.Onu anlıyorum.
Öğretmen Sun,odadan çıktı :-Derya, canım benimle müdürün odasına gelmen gerekiyor.Jun bizi orada bekliyor.
Derya :-Peki efendim.
Derya, Öğretmeni ile müdürün odasına girdi. Diğerleri ,hemen oraya koştular.Kapının önünde beklemeye başladılar.
Kim Hyun :-Jun,çok ceza alacağa benziyor.Bu iyi olmadı.
Ayşe :-İçeride ne yapacaklar ki?
Kim Hyun :-Önce Derya 'yı dinleyecekler,sonra da Jun'u.Ona göre Jun'a ceza erecekler.Genel de böyle olur.
Jung Min :-Okuldan uzaklaştırırlar muhtemelen.
Jun ve Deya,müdür ve öğretmen Sun 'un karşısına geçmişlerdi. Jun dönüp,Derya 'ya baktı. Yaptığı şey için pişman olmuştu.Başını yere eğdi.
Müdür:-Derya, iyi misin çocuğum?
Derya :-İyiyim efendim.
Öğretmen Sun :-Şimdi bize anlat bakalım. Nasıl oldu bu iş?
Jun "Her şeyi anlatacak.Ama hak ettim ben.Neden onu ittim ki?Ya bir şey olsaydı?Bir de cezam eksikti."diye düşündü.
Derya :-Çantamı alıp,sınıftan çıkacaktım.Kitabımın olmadığını fark ettim.Aceleyle sırama doğru koştum.Arkadaşım da kapıya doğru geliyordu.Ben acele ettiğim için,onu fark etmedim ve ayağına takılıp,düştüm.Düşerkende başımı masaya çarptım.
Jun şaşırmıştı.Başını kaldırıp,Derya 'ya baktı.Öğretmen Sun da.
Müdür :-Kim Jun, bu doğru mu?
Derya, Jun 'a "Evet "demesini işaret etti başıyla.
Jun şaşkınlıkla :-Ee evet efendim.Dedi.
Öğretmen Sun :-Kavga etmediniz yani.
Derya :-Hayır, etmedik.Her şey benim dikkatsizliğim yüzünden oldu.Arkadaşımın suçu yok efendim.
Müdür :-Yanlışlıkla olduysa başka tabii.Peki çocuklar.Çıkabilirsiniz.
Derya ve Jun dışarı çıktılar. Öğretmen Sun da arkalarından.
Öğretmen Sun :-Kim Jun, seninle sınıfta biraz konuşalım.
Kim Jun :-Tabii efendim.Siz beni bahçede bekleyin.Dedi arkadaşlarına ve öğretmeni ile sınıfa gitti. Derya da kızlarla dışarı çıktı.
Kim Jun ve öğretmeni konuşuyorlardı.
Öğretmen Sun :-Jun,senin bu halin beni oldukça üzüyor.Arjadaşınla kavga ettiğini biliyorum.Onu ittiğini de.Ama seni ilkokuldan beri tanıyorum. Sen, böyle bir genç değilsin.Biliyorum zor günler yaşıyorsun.Anneni kaybetmen ve bu kaza seni yıprattı.Ama sen güçlü bir gençsin.İnan bana bütün bunlar geçecek.Jun,arkadaşın senin için yalan söylemeseydi,büyük bir ceza alacaktın.Canım,anneni unutamadığını biliyorum ama o seni böyle görmek istemezdi.
Jun'un gözleri dolmuştu.Ağlamamak için kendini zor tutuyordu.
Öğretmen Sun :-Annen için güçlü ol.Dedi ve çıktı.
Jun daha fazla dayanamadı.Masaya bir tekme attı ve ağlamaya başladı.Öğretmen masasının diğer tarafına geçti ve oturdu.
Derya ve kızlar da bahçedelerdi.
Ayşe :-Jun'a ne ceza verdiler?
Derya :-Vermediler ki!
İnci :-Nasıl yani?
Derya :-Yanlışlıkla düştüğümü söyledim.Kitabımı unuttuğumu,almak için acele ederken oldu diye anlattım.
Derya o an çantasının olmadığını fark etti:-Kızlar, çantam!
İnci :-Almayı unuttuk.
Derya :-Şimdi alır gelirim.Beni bekleyin.
Ayşe :-Biz de gelelim mi?
Derya :-Gerek yok.Hemen geliyorum.Dedi ve sınıfa koştu.
Ayşe :-Tipik Derya işte.
İnci :-Yine kalbinin sesini dinlemiş.Doğru olanı yapmış bence.Dedi ve güldü.
Derya,sınıfa çıkmıştı. Kapıyı actı ve içeri girdi. Tam çantasını almak için uzanmıştı ki,bir ağlama sesi duydu.
Kim Jun :-Anne!Anne sensiz yapamıyorum. Olmuyor.Gittiğinden beri zor günler yaşıyorum.Hayat çok zor.Sensiz hiç birşeyin üstesinden gelemiyorum.Neden beni bırakıp gittin ki.Sana çok ihtiyacım var.Seni çok özledim.Yanımda olsaydın,böyle mi olurdu?Ben bu hâlde mi olurdum anne?Diye ağlıyordu.
Derya, Jun 'un ağladığını anlamıştı.Yavaşça,masanın diğer tarafına geçti ve Jun'un yanına oturdu.Jun,onu gördüğüne şaşırmıştı.
Kim Jun :-Senin ne işin var burada?Dedi ve hemen gözlerini sildi.
Derya :-Çantamı burada unutmuşum.
Bir an ikiside sustular.
Derya :-Jun, annen için ağlama.Onu üzme.
Kim Jun :-Ne?
Derya :-Biz Müslümanlar da bir inanç vardır.Ölen kişi,ailesinden hep haberdar olurmuş.Annen şu anda senin üzüldüğünü biliyordur.Emin ol o da çok üzülüyordur.Çünkü o bir anne.Her anne gibi,senin mutlu olduğunu görmek ister.Jun,sen mutlu ol ki o da mutlu olsun.Artık ağlama.
Jun sakinleşmişti.
Derya:-Daha iyi misin?
Kim Jun :-İyiyim. Ben ö,ö,öz...
Derya güldü:-Kendini zorlama.Özüre gerek yok.
Kim Jun :-Şeyy.Canını yakmak istemedim.Sinirlenince...
Derya :-Boşver.Ben unuttum bile.
Kim Jun:-Acıyor mu?Dedi ve Derya'nın alnına dokundu.
Derya :-Çok değil.Biraz sızlıyor.Derya, Jun'un omuzuna,elini koydu.Seni kurtaran kız kadar olmasam da bende biraz dayanıklıyımdır.
İkiside güldüler.
Kim Jun :-Seni ittiğimi söylemediğin için,Teşekkür ederim.
Derya gülümsedi :-Önemli değil.Dedi ve çantasını alıp tam çıkıyordu ki Jun arkasından seslendi.
Kim Jun :-Derya!
Derya döndü:-Efendim!
Kim Jun :-Sana artık cadı demeyeceğim.
Derya :-Ama ben sana "çekik göz"diyeceğim. Çünkü sana çok yakışıyor.Dedi ve çıktı.
Jun kendi kendine güldü.Derya'nın arkasından, oda çantasını alıp çıktı.