BAHAR ÇİÇEKLERİ 🌹 봄 꿈 🌹

28.Bölüm-Büyük Sır Açığa Çıkıyor

Evet.Kim Jun kızları duymuştu.O an ne yapacağını bilemiyordu.Aşkı ile kızgınlığı arasın da gidip geliyordu.Kızlar ise konuşmalarına devam ediyorlardı.
Derya :-Jun, bir şeylerden şüpheleniyor sanki.
Ayşe :-Anlamış olabilir mi?
İnci :-Bilemiyorum.
Derya :-Asla anlamamalı,asla.Kendisini kurtaran kızı,daha doğrusu beni ne kadar arasa da bulamamalı.
İnci:-Bu konuyu Korece konuşmamalıyız.Bizi duyabilirler.
Ayşe:-Haklısın.Hadi kızlar teyzem bizi bekliyordur.
Kim Jun, hemen odasına gitti.Kafasının içinde sürekli "Beni kurtaran kız, Derya'ymış"Diye sesler duyuyordu.Ne yapacağını, ne hissedeceğini bilmiyordu.Kendisini kandırılmış hissediyordu.Bunun sebebi,Derya'nın kendisine gerçekleri söylememesiydi.Yatağının üzerine oturdu.
Kim Jun :-Benden neden gizlendi ki?Alay etmiş.Benim onu aradıdığımı bile bile gizlendi benden.Resmen,alay etti benimle.
Kızlar, gidiyorlardı.Derya'nın gözü Kim Jun 'u aradı.Ama o ortada yoktu.
Melek :-Yeğenlerime evinizi açtığınız için teşekkür ederim.
Bay Young Chan :-Asıl ben onlara teşekkür ederim. Bir hafta boyunca,oğluma arkadaşlık yaptılar.
Melek :-Kızlar, arabaya gidebilirsiniz.
Ayşe ve İnci Kim Hyun ve Jung Min 'e el sallayıp,arabaya gittiler. Kim Hyun ve Jung Min ise Kim Jun 'un odasına çıktılar.
Jung Min :-Jun, neyin var senin?
Kim Hyun :-Kızlarla neden vedalaşmadın?Haa ben anladım. Derya 'nın gidişini görmeye dayanamadın değil mi?
Kim Jun :-Bana o yalancının adını anmayın.
Kim Hyun :-Anlamadım. Dedi şaşkınlıkla.
Kim Jun :-Beni o arabadan çıkaran kızı buldum.
Jung Min ve Kim Hyun :-Ne?
Kim Hyun :-Kimmiş?Neredeymiş,öğrendin mi?
Kim Jun :-Yanı başımdaymış.
Jung Min :-Söylediklerinden hiç bir şey anlamadım.Bunun Derya ile ne âlâkası var? Yoksa!
Kim Jun :-Evet. Beni kurtaran kız, Derya'ymış.
Kim Hyun ve Jung Min :-Derya mı?
Kim Jun :-Evet o.
Kim Hyun :-Kendisi mi söyledi?
Kim Jun :-Hayır. Konuşurlarken duydum. "Kendisini kurtaran kızı bulamamalı"diyordu.
Jung Min :-İyi de senden neden gizlendi ki?
Kim Jun :-Bunu eğlenmek için yaptığına eminim.Başka sebebi yok.
KimHyun :-Ondan şüphelenmiştin.Demek ki hislerin doğruymuş.
Kim Jun :-Bakalım, bunu yüzüne söylediğimde kabul mü edecek,inkar mı?Göreceğiz.
Herkes okuldaydı. Kim Jun, Derya ile hiç konuşmuyordu.
Öğretmen Sun:-Bu günkü dersimiz de geleceğiniz ve yapacağınız seçimleri konuşacağız.Tercih edeceğiniz,yada ettiğiniz meslekleri bana söylemenizi istiyorum. Kim Hyun Jung,senden başlayalım.
Kim Hyun :-Düşünmedim ama galiba,öğretmen olmak isterim.Türkçe öğretmeni.
Öğretmen Sun :-Harika bir seçim.Jung Min sen?
Jung Min :-Ben,bilim insanı olmak istiyorum.
İnci :-Bence sen,yazar olmalısın.
Öğretmen Sun :-İkisi de olabilirsin aslında. Peki ya sen İnci?
İnci :-Ben de bilim insanı olmak istiyorum.
Öğretmen Sun :-Yakışır bence.Sen Ayşe?
Ayşe :-Ben Korece öğretmeni olmalıyım diyorum.Türkiye'de Korece öğretmeyi çok isterim.
Öğretmen Sun :-Bayıldım bu hayele.Umarım olursun.Derya sen?Tekwandocu mu olmak istiyorsun?
KimJun lâfâ girdi:-Bence o kendisini gizleyen,bir süper kahraman olmalı.Süpermen gibi.
O anda kızlar, Kim Jun 'a baktılar.
Derya :-Bu,ne demekti şimdi?
Ayşe :-Derya, acaba Jun sırrımızı öğrenmiş olabilir mi?
İnci :-Gizli ve süper kahraman kelimelerini birleştirirsek,anlamış gibi.
Derya,Kim Jun'a baktı ama o kendisine bakmıyordu.
Ders arası olmuştu.Kızlar ve erkekler, bahçedelerdi.Kıyametin kopmasına az kalmıştı belki de.Kim Jun, Derya 'nın yanına geldi.
Kim Jun :-Seninle konuşmamız gerek.Dedi soğuk bir ses tonuyla.
Derya tedirgin olmuştu :-Sonra konuşsak olmaz mı?
Kim Jun :-Şimdi! Diye bağırdı.
Derya :-Peki konuşalım.Dedi ve kızlardan biraz uzaklaştılar.
Kim Jun :-Her şeyi biliyorum.
Derya :-Hangi her şeyi?
Kim Jun :-Benden gizlenmeyi bırak artık. Beni o arabadan senin çıkardığını biliyorum.Yani,beni kurtaran kızın,sen olduğunu.Dedi bağırarak. O anda herkes,onlara baktı. Bahçede ki herkes.
Derya :-Demek öğrendin.
Kim Jun kızgındı:-Neden benden saklandın,neden?
Derya :-Saklanmak zorundaydım.
Kim Jun :-Hayır, değildin.Hastahaneye gelip,künyemi getiren de sendin değil mi?
Derya :-O da bendim.
Herkes çok şaşırmıştı. Birbirlerine "Jun 'u o arabadan çıkaran kız Derya 'ymış"diye mırıldanıyorlardı.Telefon ile diğer arkadaşlarına haber veriyorlardı.Hatta gazetecilere de.
Ayşe :-Öğrenmiş olamaz!
İnci :-Şimdi ne yapacağız?
Ayşe :-Bir bilsem!
Kim Jun :-Seni aramamı seyrederken,çok eğlendin mi?O halime çok güldün mü?Ne de olsa,benimle saklanbaç oynamışsın.Keyif almışsındır.
Derya :-Jun,beni bir dinlesen.
Kim Jun :-Seni dinlemeyeceğim.Çünkü sen yalancının ve korkağın tekisin.Evet.Aslında cesur filan değilsin.Benim karşıma çıkamayacak kadar, korkaksın.Seni bir daha görmek istemiyorum. Sakın karşıma çıkma. Sakın!Dedi ve gitti. Kızlar, Derya 'nın yanına geldiler.
Ayşe :-Derya!
Derya :-Öğrenmiş ve artık benden nefret ediyor.
İnci :-Ondan neden gizlendiğini bilmediği için böyle söyledi.Sebebini bilse,sana hak verirdi.
Derya :-Artık bir önemi yok.
Ayşe:-Sanırım, herkes öğrendi.
Derya:-Türkiye'ye dönmeye hazırlansam,iyi olacak.
Okuldan, eve dönme vakti gelmişti.Kızlar, tam dışarı çıkıyorlardı ki kapıda gazetecileri gördüler.
Ayşe :-O da ne?Gazeteciler burada.Dedi telaşla.
İnci :-Kimse büyük iş adamı Bay Kim Young Chan 'ın oğlunun hayatını kurtaran kızın haberini kaçırmak istemez.
Ayşe :-Haklısın.Peki ne yapacağız?
İnci :-Derya, sen burada bekle.Biz şimdi geliyoruz.Dedi ve Ayşe 'nin elinden tutup,Kim Hyun ve Jung Min 'in yanına geldiler.
İnci :-Çocuklar, bize yardım etmelisiniz.
Jung Min :-Neden yardım edecek mişiz?Jun 'un Derya'ya kızgın olduğu kadar,biz de size kızgınız.
Ayşe :-Anlamadım.
Kim Hyun :-Jun 'un Derya'yı nasıl bulmak istediğini biliyor musunuz siz?Ya da kendisini kurtaran kızı.Onun bu sırrı saklamasına siz de yardım ettiniz.Ama doğru. Gizlenirken,beraber çok eğlenmişsinizdir.Eğlenceli bir macera ne de olsa.
İnci :-Bilip,bilmeden konuşuyorsunuz.Sandığınız gibi değil.
Jung Min :-Size ne için yardım edecek mişiz?Açığa çıktınız.Yoksa yeniden gizlenmek mi istiyorsunuz?Çok beklersiniz.
Ayşe ve İnci çok sinirlenmişlerdi.
Ayşe :-Bir şey bilmeden,böyle konuşmak kolay değil mi!O kızın gizlenmeyi istediğini mi sanıyorsunuz?Yanılıyorsunuz.Evet saklandı.Neden biliyor musunuz?Eğer, Jun için kendini tehkikeye attığı Türkiye 'de duyulursa,anne ve babası onu geri çağırırlar.
Jung Min ve KimHyun, birbirine baktılar.
İnci :-Ve sanırım duyuldu.Artık neden gizlendiğini öğrendiniz.Size göre gizlenirken çok eğlendik öyle değil mi?Bizi ne güzel tanımışsınız!
Bir den Kim Jun, duvarın arkasından çıktı.
İnci :-Sizden,yardım istememeliydik.Yürü Ayşe! Dedi ve Derya 'nın yanına döndüler.
Derya :-Nereye gittiniz?
İnci :-Boşver.
Derya :-En güzeli ortaya çıkmak.Nasılsa kimliğimi öğrendiler.Saklanmanın bir mantığı yok.
İnci :-Olmaz.
Derya :-Kızlar! Nasılsa bir gün öğrenilecekti.Bir fikrim var.Ben onları oyalarken,siz kaçın.En azından,sizin de işin içinde olduğunuz anlaşılmasın.Siz bari Kore 'de kalın.Dedi gülümseyerek.
Ayşe :-Derya,hayır.
Derya ilerledi:-Dediğimi yapın.
İnci :-Gitme.
Derya, dışarı çıktı. Gazeteciler,bahçe kapısının önünde kendisini bekliyorlardı.O anda gelmekte olan kalabalık bir ögrenci grubu gördü. Beş altı kişilik bir gruptu.Hemen, aralarına kaynadı.
:-Ne yapıyorsun?
Derya :-Susun ve yürüyün.Beni görmesinler.
:-Gaztecilerden mi saklanıyorsun?
Derya :-Evet.Lütfen, ben yokmuşum gibi davranın.
:-Tamam.
Derya,grup ile birlikte, bahçeden çıkmıştı. Ama o anda gazetecinin biri,onu farketti.
:-Bu o kız!
Derya olduğu yerde, kalakalmıştı:-Olamaz,gördüler beni!
Gazeteciler,kendisine doğru koşuyorlardı.
Derya :-Ben ne yapacağım şimdi? Dedi ve bir iki adım geri attı.Sanki olduğu yere çakılmıştı.Vücudu hareket edemiyordu.
:-Seninle konuşmalıyız.Lütfen!
Gazeteciler,yaklaşmışlardı.O anda yanına bir araba geldi ve durdu.İçinden,yüzü maskeli biri çıktı ve Derya'nın ağızını kapatıp,belinden tutarak,arabaya çekti. Araba ilerlemişti.
Olay üstüne olay.Bir de kaçırılması eksikti.Çabuk toparladı ve kendisini arabaya çeken kişinin elini ısırdı.Adam"Ahh!"diye bağırdı can acısıyla.
Derya :-Siz kimsiniz,bırakın beni!Dedi ve önde oturanların,boyunlarını tuttu.
O anda yanında ki maskeli kişi,maskesini çıkardı.
Kim Jun :-Ya bi dur!
Derya :-Jun! Dedi şaşkınlıkla.
Kim Jun :-Seni kurtaran kişiye böyle mi teşekkür ediyorsun sen?
Diğerleri de maskelerini çıkardılar.
Jung Min :-Bir an,kafam kopacak sandım.
Derya :-Siz olduğunuzu bilmiyordum.Özür dilerim.
Kim Hyun :-Elin ne kadar ağırmış?
Derya :-Neden maske taktınız siz?
Kim Jun :-Gazetecilerin bizi tanımaması ve seni rahat kaçırabilmek için.
Derya :-Gerek yoktu. Zaten herkes öğrendi.Türkiye'de internete düşmüştür bile.
Kim Jun :-Benden neden gizlendiğini biliyorum.Bütün suç benim.Bahçe de sana öyle bağırmasaydım,kimse öğrenemeyecekti.Aptal kafam.
Derya :-Eninde sonunda açığa çıkacaktım.Bu arada kızlar nerede?
Kim Hyun :- Başka bir araba ile eve gittiler. Okulun arka kapısından çıkarttık onları.
Derya :-Sevindim.
Eve gelmişlerdi. Derya ve Kim Jun, arabadan indiler.Bahçe kapısının önünde durdular.
Kim Jun :-Derya, özür dilerim.
Derya :-Dileme.Özür dilenecek bir şey yapmadın.Seni kurtaran kızı bulmak istemen çok doğaldı.Bana kızmakta haklısın.
Kim Jun:-Hayır, değilim.Aslında, nedenini bilseydim...
Derya :-İşte bu gün olanları düşündüğüm için, sana söylemedim.Neyse boşver.
Kim Jun :-Artık seni göremeyecek miyim?
Derya gülümsedi :-Artık, beni görmek istemiyordun unuttun mu?
Kim Jun :-O öfkeyle söylenmiş bir şeydi.Bu doğru değil.
Derya :-Muhtemelen,görüşemeyeceğiz.Sanırım, Türkiye'ye döneceğim.Şimdiden,vedalaşsak,iyi olacak.
Kim Jun üzülerek başını öne eğdi.
Derya :-Üzülme.Zaten,ülkemi çok özlemiştim.
Kim Jun :-Ben, ben gitmeni istemiyorum.
Derya :-Ben artık eve gireyim.Dedi ve arkasını dönüp,eve girdi. Kim Jun,arkasından bakakalmıştı.
Derya, eve girdi.Melek,evdeydi ve Derya 'nın annesi ile telefonda konuşuyordu telefonda.
Melek :-Ama abla,kız kötü bir şey yapmadı ki.Zor durumda olan birini kurtardı.
Gül Hanım :-Ya o araba patlasaydı Melek? Görüntüleri izlerken bile yüreğim ağzıma geldi.
Melek :-Biliyorum ama!
Gül Hanım :-Aması yok Melek.Yarın onu Türkiye 'ye gönderiyorsun.
Melek :-Burada ki okulu ne olacak?
Gül Hanım :-Melek! Dediğimi yapar mısın lütfen!Onunla buraya geldiğinde konuşacağım.
Melek :-Abla bir daha düşün.
Gül Hanım :-Sen dediğimi yap.Dedi ve telefonu kapattı.
Derya :-Türkiye'ye dönmemi istiyorlar öyle değil mi?
Melek :-Evet canım. Annen çok kızgın. Haber Türkiye'de duyulmuş bile.
Ayşe :-Teyze, Gül teyzemi ikna edemedin mi?
Melek :-Maalesef.Ablam çok sinirlenmiş.Burada kalsın demeye gelmiyor.Türkiye'ye geldiğinde ona soracağım diyor.
İnci :-Türkiye'ye dönmeyecek değil mi?
Melek sustu.
Derya :-Ne zaman?
Melek :-Yarın.
İnci :-İnanamıyorum.Şimdi, biz ayrılacak mıyız?
Ayşe :-Sen dönersen,biz de döneriz.Dedi Derya 'ya.
Derya :-Hayır.Siz burada kalacaksınız.
İnci :-Beraber geldik,beraber gidecegiz.
Derya :-Olmaz.Siz burada kalıp,okulunuzu bitireceksiniz.
Ayşe :-Biz de geleceğiz.Biz de!Dedi ve ağlayarak odasına çıktı.
İnci :-Bu güne kadar ayrılmadık,yine ayrılmayacağız.Dedi ve gözünü sildi.O da Ayşe 'nin peşinden gitti.
Derya :-Teyze, ben şimdi ne yapacağım?
Melek :-Anneni ikna etmeye çalıştım ama beni dinlemedi.Çok kararlıydı.Beni affet canım. Onu ikna edemediğim için.Dedi gözlerini silerek.
Derya :-Olsun.Burada seninle olmakta çok güzeldi teyze. Neyse.Ben gidip, kızlarla konuşayım.Dedi ve odaya gitti.Ayşe ve İnci, bavullarını topluyorlardı.
Derya:-Ne yapıyorsunuz siz?Dedi şaşkınlıkla.
Ayşe :-Bavulumuzu topluyoruz.
Derya :-Kızlar, saçmalamayın.İki dakika oturur musunuz?
Ayşe :-Bizi tutma.Koymamız gereken,daha çok eşyamız var.
Derya :-Tamam, benimle geldiniz diyelim.Peki Kore hayalleriniz ne olacak?Ayşe 'ciğim söyler misin?
Ayşe :-O hayaller,üçümüz bir aradayken güzeldi. Hergangi birimiz aramızdan ayrıldığında değil.
Derya :-Siz benimle gelseniz de hayallerinizi yıktığım için, hep vicdan azabı yasayacağım.Bunu mu istiyorsunuz?Hem,Jung Min ve Hyun ne olacak?Onları terk mi edecek siniz?
İnci :-Bizi çok seviyorlarsa,onlar Türkiye'ye gelirler.
Ayşe :-Evet. İnci haklı.
Derya güldü :-Ne desem,anlamayacaksınız değil mi?
Ayşe ve İnci :-Anlamayacağız.
Derya :-Pekâlâ gelin bakalım.
Sabah olmuştu. Derya bavulunu aldı ve sessizce ilerdi.Ayşe ve İnci uyuyorlardı Son kez onlara baktı ve odadan çıktı.
Melek :-Onlardan gizli gizli mi gideceksin?
Derya :-Şimdi "Biz de gelecegiz" diye tuttururlar.En güzeli gözükmeden gitmek.
Melek:-Peki o zaman.Ben arabayı hazırlayayım.Seni ben bırakacağım.
Derya :-Teyze sen burada kal,kızlar uyanırlarsa onlara uygun bir dille anlatırsın durumu.Ben taksi ile giderim.
Melek :-Hayır. Ben bırakacağım.
Derya :-Lütfen teyzeciğim anla beni.Kimseyi arkamda bırakmak istemiyorum.Buradan ağlayarak değilde güzel anılarla gitmeliyim Türkiye'ye.
Melek ağlıyordu :-Uyanınca sana çok kızacaklar ama!
Derya :-Daha sonra kızgınlıkları geçer.
Melek :-Sana çok alışmıştım.Ah abla ah!Senin şu inadın.
Derya ağlamak üzereydi:-Kızlar uyanmadan ben kaçayım teyze.Dedi ve evden çıktı.Taksi onu bekliyordu.Teyzesine el salladı.Tam taksiye binecekken,bavulu bırakıp,teyzesine koştu ve sarıldı.
Derya :-Kendine iyi bak teyze.Kızlara da.Dedi ağlayarak.Son dakikaya kadar yine iyi tuttmuştu kendini.Ama duygularda bir yere kadar tutuluyordu insanın içinde.
Melek :-Sen de kendine iyi bak canım. Seni çok seviyorum.
Derya taksiye bindi ve teyzesine el salladı.Hava alanına doğru yola çıktı.
Hava alanına gelmişti.Yolculuğa çok az kalmıştı.Bavulunu teslim etti ve geçip bir sandalyeye oturdu.Uçağın kalkmasını bekliyordu.Keşke şimdi telefonu çalsa ve annesi Güney Kore'de kalmasını söylese.Ya da uçak arızalansa filan.Filmlerde hep böyle mucizeler olur ya.Şu anda öyle bir mucizeye ihtiyacı vardı.
O anda anonsu duydu ve ayağa kalktı.Galiba o mucize gerçekleşmeyecekti.
Derya :-Bana yol gözüktü.Elveda Güney Kore.Elveda kuzenlerim ve arkadaşlarım.Elveda Jun!Diye düşündü ve ilerledi.
Kim Jun :-Derya!
Evet, bu Kim Jun 'un sesiydi.Beklenilen mucize gerceklesiyormuydu yoksa?
Derya, arkasını döndü.Kızlar ve erkekler oradalardı.
Ayşe :-Bizden habersiz mi gidecektin?
Derya :-Arkadaşlar,siz burada ne yapıyorsunuz?
İnci :-Senin için geldik.
Kim Hyun :-Kızları biz getirdik.
Jung Min :-Böyle habersiz gitmek,sana yakışmıyor.
İnci :-Hani beraber gidecektik?
Ayşe :-Bizi neden beklemedin?
Derya :- Burada kalmanız gerek.Sizi seven,sizin de sevdiğiniz insanlar var.
Kim Jun :-Seni sevenler de var.
Tekrar, anons duyuldu.Türkiye yolcularının,uçağa ilerlemeleri söyleniyordu.
Derya gülümsedi :-Çağrıyı duydunuz.Ben artık gitsem iyi olacak.
İnci ve Ayşe koşup,Derya'ya sarıldılar.Ağlıyorlardı.
İnci :-Gitmesen olmaz mı kuzenim?
Derya :-Emir büyük yerden.Biliyorsunuz.
Ayşe :-Biz sensiz ne yapacağız?
Derya :-Alışacaksınız.Alışacağım.Hem ben gidiyorum diye neden üzülüyorsunuz?Tatillerde görüşürüz.Haydi ama gülün artık.
Derya, kızları güldürmeye çalışıyordu ama içten içe kendisi ağlıyordu.
Ayşe :-Anladım.Sen bizden ayrılacağın için seviniyorsun.
Derya :Olur mu hiç?Türkiye'ye sizinle dönseydim,hatta onunla.O zaman benden mutlusu olmazdı.Dedi alçak bir ses tonuyla.
İnci :-Yoksa!
Derya, eliyle "sus"işareti yaptı ve göz kırptı gülümseyerek.
Erkekler,yanlarına geldiler.Derya, Kim Hyun 'a ve Jung Min 'e döndü.
Derya :-Kim Hyun, Ayşe sana emanet.Ona iyi bak olur mu?
Kim Hyun:-Sen merak etme.
Derya :-Jung Min, İnci 'de sana.Dedi gözlerini silerek.Artık gözleri bile saklayamıyordu yaşadığı hüzünü.
Jung Min :-Gözün arka da kalmasın.
Sonra Kim Jun 'a döndü :-Çekik göz!Sakın,hızlı araba kullanma tamam mı?Ben Türkiye 'de iken kim kurtarır seni sonra.
Kim Jun :-Tamam. Dedi gözlerini silerek.
Derya :-Kendinize iyi bakın.Dedi ve arkasını dönüp gidiyordu ki Kim Jun,arkasından seslendi.
Kim Jun :-Derya!
Derya, döndü. O anda Kim Jun dayanamadı ve koşup,Derya 'ya sarıldı.
Kim Jun :-Gitme.Ne olur gitme.
Derya şaşkındı. Hemde çok. "Ne yapmaya çalışıyor bu çocuk. Beni gitmekten vaz geçirmek mi yoksa şuracıkta aşktan öldürmek mi?"diye düşündü.
Derya :-Üzgünüm.Gitmeliyim.
Kim Jun geri çekildi :-Unutma sen benim kaderimsin. Ben de senin.
Derya gülümsedi :-Artık gitmeliyim.Dedi ve Kim Jun'u bırakıp,uçağa doğru ilerledi.Göz yaşlarını sile sile hem de.Kızlar ve erkekler arkasından bakakalmışlardı.