Friendship more than anything.

Część Bez tytułu 40

-------------------

- Jimin mam genialny plan ! Jest wyborny wręcz !

- Iris !? Wiesz że się boje ? No nie ?

- Oj chodź i nie marudź ! - powiedziałam stanowczo i chwyciłam go za rękę kierując się do zakrystii.

Na miejscu wrzuciłam chłopaka no pomieszczenia gdzie na wieszakach wisiały sutanny i inne kapłańskie ubiory.

- No ? I co mam teraz zrobić ? - zapytał chłopak stojąc na środku i otrzepując się.

- Jak to co ? Przebieraj się! Migiem ! Bo się ściemnia, Top'a wsysło w cholerę a GD ma chcice na wódę a nie wiem ile jeszcze Rose i Sara zdołają go powstrzymać. Więc proszę rusz tą swoją gwiazdorską, sławną, kościstą dupe i ubieraj sutannę !

- No dobrze już dobrze ! Nie denerwuj się tak bo ci się sztuczne rzęsy odkleją ! - powiedział po czym zamknął drzwi.

Czekałam na niego dobre 15 minut. Nareszcie nasza princessa wyszła z pokoju.

- Nooo powiem ci.... Że nawet zalatujesz jak ksiądz.

- Bardzo śmieszne . Dobra jaki masz plan.

- Eh . Dobra Jimin ! Więc tak ! Idziemy do tego tajemniczego konfesjonału i powiesz jakiś tekst taki jakiś co księża zazwyczaj mówią. W tedy powinni nas przepuścić.

- Zgoda ! Ale zaraz ! A co ty będziesz robić w tym czasie hymmmm???

- Eyyy ja ? Ja .... Ja to wszystko wymyśliłam więc nie dyskutuj ze mną tylko idź do tych ludzi a ja sobie postoje w oddali i popatrzę . - powiedziałam zadowolona z siebie.

Byliśmy już na sali o dziwi była tam totalna cisza lecz ludzie nadal byli zgromadzeni przy konfesjonale. Nagle usłyszałam krzyk. Lecz to nie był krzyk grozy, przerażenia czy szczęście. Był mi dość znany i właśnie w tym momencie obawiałam się najgorszego. Po rozległym jęku ludzie zaczęli się cieszyć, przytulać i wiwatować. To była dla mnie bardzo nie zręczna sytuacja, dlatego Jimina pchnęłam w stronę konfesjonału a sama poszłam się przewietrzyć i wypatrywać mojego chłopaka.

------------------

Iris gdzieś sobie poszła natomiast ja zostałem sam z tym wszystkim.

Podszedłem do wiwatującego ludu starając się nie spierdolić planu brunetki.

- Witam was serdecznie parafianie ! - krzyknąłem.

Wszyscy zwrócili wzrok w moją stronę.

- Eee... Chciał bym na mocy mego kapłaństwa ! Eee oraz eeee mocy mej sutanny ! Eeeee w imię Jezusa !!!! Eeeeee..... Chciał bym przejść! - ku mojemu zdziwieniu ludzie się rozstąpili na boki niczym Nilu. Czułem się niczym Mojżesz czy tam jakiś inny Judasz nie wiem miałem dopuszczający z religii w szkole.

Udałem się przed siebie. Czułem jak kropla potu spływa mi po czole. Nie chciałem wiedzieć co jest za tymi drzwiczkami. Wystawiłem rękę w stronę małej klamki. Już miałem pociągnąć do siebie kiedy do kościoła wparował Top z hukiem krzycząc.

- Ewakuacja ! Szybko ! Wychodźcie ! Pożar !

- Wiedziałem że to tylko ściema ale korzystając z okazji uciekłem jak najszybciej. Przepychałem się po między wybiegającymi z kościoła ludźmi.

Ciężko było mi się przecisnąć i przy samym wejściu popchnąłem jakieś dwie wolne staruszki krzycząc.

- W imię Jezusa Chrystusa! Kapłani przodem !

------------------

Kościół był pusty . Sara, Rise, GD, Jimin I Top czekali na schodach natomiast ja udałam się do środka. Nie zdążyłam nawet wejść w głąb sanktuarium bo w drzwiach stanęła Kate z Seungri' m.

- O cześć ! Gdzie byliście ? Szukaliśmy was !

- Eeeeee.... No.. Bo ten - jąkała się Kate.

- Em ! Zasnęliśmy na balkonie u organisty !

- O to dobrze że się znaleźliście ! Jeszcze musze sprawdzić czy czegoś lub kogoś nie ma w jednym konfesjonale zaraz wracam ! - powiedziałam lecz zostałam zatrzymana przez przyjaciół.

- Eweewe! Czekaj ! Tam nikogo nie ma sprawdzaliśmy ! Musieli wybiec z tłumem ! - powiedział Seungri .

- W sumie ? Masz racje. Dobrze wracajmy do hotelu. - powiedziałam po czym cała nasza ekipa udała się w stronę hotelu. I śmiało moge powiedzieć że to była najciekawsza msza w moim życiu.

Friendship more than anything!!!!!!!! ;). <3<3<3<3<3<3<3<3<3<3<3<3