Accidentally on Purpose (Completed)

Chapter 10 - Winked Emoji

Wala nang mas meant to be pa sa lagay namin ni Ice. If there was a game related to this malamang panalo na kami.

We're just hanging out after work. We just had dinner at nagkayayaang uminom. Kasama rin namin si Anthony since he's near the place lang.

Casual siyang lumapit sa table namin na parang hinihintay namin siyang dumating.
Napatingin ako kay Ice at nagtaas ng kilay.

"Uy. Nandito rin kayo?" Sympre si Nikki na palaging friendly.

After nilang magpansinan hindi pa rin umalis sa table namin sila Ice.

"So.. tatayo ka lang dyan?" Mataray kong tanong.

"Kayong dalawa lang? Join nalang kayo sa amin. The more the merrier."

Despite me rolling my eyes and scowling, she still said it. Why did she have to invite them eh hindi naman namin sila close.

"Bakit?" Reklamo ko agad kay Nikki.

Lowkey akong siniko ni Anthony at napatingin ako sa kanya. "Wag ka nang kumontra." He said in gritted teeth then I know he wants this to happen too.

"May pwesto sa tabi ni Tiffs bro." Sabi naman ni Martin.

Bakit parang ako lang dito ang may ayaw?

Bago pa siya makaupo sa tabi ko ay umusog ako para wala nang pwesto.

I saw Ice rubbed his neck. Okay, he look so hot doing that. Not going to deny that fact.

"Anong ginagawa mo." Pabulong na sabi ni Anthony.

"Bakit ba, gusto ko malaki ang pwesto ko at ayaw ko ng may katabi." But I'm still not letting him sit beside me.

Though that was a wrong move dahil sa tapat ko siya umupo. Nagpalit sila ni Nikki ng pwesto at katabi niya 'yung kasama niya.

Iniiwasan kong mapatingin sa kanya at sa tuwing may sasabihin siya ay sa table lang ako nakatingin.

"May dumi ba sa mukha ko, Tiffany?" He chuckled.

Rude na kung rude pero hindi ko siya sinagot kahit na na sa akin ang tingin niya. I don't see why I have to answer him. Anyway, I'm not the one who asked him to sit with us.

"Anyway, guys si Mateo pala."

Tumagilid ang ulo ko. Siya rin ba 'yung kasama niya last time? Isa lang ba kaibigan nito?

I heard the Mateo guy chuckle. "Yup. I'm that guy he's with when you stepped on his foot."

Wala naman akong sinabi ah?

Then he laughed, "Akala ko nga hindi na siya makakalakad."

"Sana pala mas nilakasan ko pa."

Mateo just winked. 'Kay, I like this guy. Friends na kami.

"Do you hate me that much? Ano bang nagawa kong kasalanan sayo?"

"Wala." I said it in a way na meron kang kasalanan.

"Ah.." Nangaasar na sabi niya. "'Yun pa rin ba?"

Before he could spill something, kinuha ko ang nakita kong pinakamalaking piece ng nachos at sinubo sa bibig niya.

"Masarap 'to. Masarap diba?"

He just smirked and said something we couldn't understand.

"Saan pala office niyo? Palagi tayo nagkikita ah." Nikki asked.

"Magkaiba kami ng office. I own a restaurant then siya sa tapat ng Starbucks." Mateo smiled.

Napaangat ang ulo ko kay Ice. Doon siya sa bagong building sa tapat ng building namin? No way.

I heard mahirap magapply dun and they're really picky when it comes to their employees. It's either he is really smart or he had connections.

"Wow. Kaya pala tayo palaging nagkikita. Kami sa tapat na building lang."

Daldal lang ng daldal si Nikki. Mabait rin si Mateo at panay rin ang kwento.

Tumingin ako kay Ice na ni one shot ang alak. Kanina pa nagchicheers si Martin tsaka si Ice at mukhang may pinaguusapan rin ang dalawa.

"Baka maging best friends na kayo niyan?" I blurted out.

They just chuckled, "Selos ka?" Ngiti ni Marts.

I act disgusted.

"Mas gwapo pala siya malapitan noh?" Binulungan ako ni Anthony.

"Sino?" Napatingin ako sa line of sight niya and realized he was looking at Ice all this time. Akala ko ba si Mateo ang type nito?

Umubo ako. "Akala ko ba 'yung friend?"

"Both friend. Both single naman so why not? Minsan lang ako maging greedy." He giggled.

"Hindi pwede!" Nauna ang pagreact ko.

Napatingin sila sa akin dahil sa biglaan pagsigaw ko. Then lumapit ako kay Anthony.

"I mean, not Ice. I heard may girlfriend siya." I nodded continuously.

"Really?" Mukhang convincing naman ako dahil medyo naniwala siya sa akin.

I said that because I like lying from time to time. Not!

Sinong niloko ko? What's wrong with me? Pangalawang beses ko nang lie to because of him ha.

We called it a night when we emptied the bottle.

Pagkalabas ay naghiwahiwalay na kami sa paguwi. Naghintay ako ng taxi imbes na pumunta sa pinaparkingan ng mga kotse.

"Where's your car?" Huminto ang kotse niya sa tapat ko.

"Bahay. Nagcommute lang ako."

"Tara hatid na kita pauwi."

Tumingin lang ako sa kanya.

"Don't misunderstand, I'm just offering because I don't want you to be in my conscience if anything happen to you and I want to return the favor from last time."

"Okay." I said then got inside the car. Ang dami pa kasing sinasabi. Gets ko naman ang point niya and it's not like I'm saying anything.

And like he said he wants to return the favor. I'm not the type of person to stop someone from doing what he wants to do.

"Saan ka nakatira?"

Sinabi ko naman sa kanya ang address ko. And he looks like he knows his way. In fairness sa kanya maalam siya sa daan.

And I'm impressed. For a person who had a few drinks, he drives well. I'm a bit sorry for judging his driving skills before. Nagtataka lang ako kung bakit niya nagasgasan ang kotse ko. Unless sinadya niya iyon pero imposible rin naman.

"Hinto mo lang sa may black gate." I pointed at my house.

"Thank you."

Then bumaba na ako.

Binaba niya pa ang bintana, "Thank you lang?"

Ano nanaman ineexpect niya?

"Bye." I said and waved my hand as a sign na pwede na siyang umalis. Buti nga nag thank you pa ako at pasalamat na dapat siya na alam niya kung saan ako nakatira.

He's the first stranger to know where I live. Usually sinasabi ko lang kung saan ako nakatira sa mga super close friends ko.

He should consider himself lucky.

Pero dahil hindi naman ako sobrang sama. Konsensya ko naman kung may mangyari sa kanya so I sent him a text saying ingat.

I received a winked emoji as a reply.

And, that made me smile. A little.