THE DAY HE BECAME RUTHLESS: The Metaphorical Series #2

TWENTY FIVE

My mind's as blank as the nine o'clock evening sky. Moonless, the stars are all kinds of blurry and so as my thoughts. All I am are visions and feelings. Tahimik naming tinutungo ni Dean ang Tacoma habang binabalot ako ng lamig ng gabi.

With my criss-cross beige dress, madaling nalusob ng klima ang balat ko. Umakbay si Dean marahil napansin ang aking panlalamig.

Kinabig niya ang ulo ko sa dibdib niya. Mas dumikit ako. He's literally hot all over. Gawa na rin siguro ng pag-konsumo na naman niya ng alak. And by merely smelling the beer from his breath, already splashes a pool of warmth to my whole minor being.

"We're not gonna do it, don't worry."

Nilingon ko siya sa sinabi niya, nagtataka. Mukha ko ang nagtatanong sa ngalan ng aking bibig.

Dinungaw niya ako, naglumagi ang multo ng ngiti sa kanyang labi.

"We're not gonna do it, Ruth."

"Do what?"

Ngumuso siya, hindi makatingin sa akin. "Alam mo na iyon."

Kumalas siya at nauna sa sasakyan habang pinipindot ang lock nito. Tumunog iyon. Naiwan akong pirmi sa kinatatayuan, iniikutan ng sumasayaw na ideya sa ibig niyang sabihin.

Despite the warmth it brought to my cheeks, I still find humor in him thinking that I was pressing thoughts about it. Nagkalaman ang utak ko dahil sa kanya.

Halos matawa ako. "Sino ba nagsabing gagawin natin iyon? I'm not even thinking about it, Dean."

Hinarap niya ako bago umikot sa sasakyan. A slight surprise and humored embarrassment shadowed his handsome face.

"But you look terrified. I just thought..." he trailed off. His lips twitched. "We're not doing it okay? But if you're ready, then...Well, I'm always ready for you. Sabihin mo lang kung handa ka na."

Tinapik niya ang kanyang bulsa. Parang puputok ang pisngi niya sa laki ng ngisi.

Pinandilatan ko siya. I may not be entirely sure but half of me knows what's inside his pocket!

Sa mahinhing liwanag ng gabi ay naitago ko ang pamumula ko. Sumaludo ang balahibo ko sa braso at batok sa kapilyuhan niya.

Tawang-tawa si Dean na unang pumasok sa sasakyan. Parang ayaw ko nang sumama. Parang ayoko siyang lapitan. What he said just brought ideas to my mind that I don't want to entertain. Well...not for now.

"You're an attractive guy at eighteen. Hindi na ako magtataka," sabi ko nang makapasok sa sasakyan.

Inunahan niya ako sa pagkakabit ng aking seatbelt.

Marahan niyang pinisil ang pisngi ko bago hinila ang sarili sa pwesto niya. Lalo siyang humalakhak habang sinaksak ang susi sa ignition at bumuhay ang makina.

And like what he always does, pinapasidahan niya muna ang buhok sa rearview mirror bago patunugin ang stereo at manduhin ang steering wheel. Nag-backing na siya.

"Believe it or not, Ruth, but I'm a proud virgin."

Kahit natatawa ako ay nanalaytay pa rin ang aking kaba. Nasa daan ang kanyang atensiyon. Lights from the street and cars touched his face on and off as we're driving by.

"Pero mas magiging proud ako kung ikaw ang unang makakakuha nun."

"Kuha ng alin?" pagtataka ko.

Ngumisi siya at bahagya akong sinulyapan. It's like he's expecting me to know!

Aliw siyang napailing. Tahimik na humahagikhik nang magbalik tingin sa daan. Inalis niya ang isang kamay sa manibela upang ihaplos sa kanyang panga at tinakpan na niya ang bibig.