Hoofdstuk 22

2.7K 149 28
                                    

P.o.v Scarlett

Wanneer we thuis aankomen kijkt Drake me geïrriteerd aan.
'Ik zei toch dat ik niet kan bepalen wat ik wil in de buurt van jongens die geen smaak hebben...' mompel ik terwijl ik mijn jas aan de kapstok omhoog hang. ' en.. Alex zei dat de eerste mooier was..' Ik blik op mijn iPhone waarmee ik de foto's van de jurken naar Alex stuurde.

'Nou, ik zei dat die laatste prachtig was maar jij moet toch altijd naar Alex luisteren..'
'Ik heb nog niet eens de jurk gekocht!' Ik draai me om en schop nu ook mijn schoenen uit. 'Oh god..' klinkt het met een zagende stem achter me. Ondertussen hoor ik Drake de woonkamer in gaan terwijl hij de tv aanzet. Nu is mijn kans!

Ik wandel zo normaal mogelijk de trap op. Mijn voeten raken de houten panelen terwijl er een lichte echo door de gang klinkt. Eenmaal boven, storm ik mijn kamer binnen. Vervolgens stap ik naar mijn kast waar ik vluchtig enkele lades opentrek. En ja hoor! Gevonden!

Ik grijp naar de 4 dozen vol met zilveren glitters die ik gekocht had voor het gepaste moment. Ik wist dat ik op een dag wraak moest nemen voor iemand, toevallig is die dag vandaag. Mijn voeten begeleiden me naar de badkamer waar ik voorzichtig een emmer vanonder het aanrecht haal. Daarna wandel ik door naar de kamer van Drake. Vervolgens vul ik de emmer tot de helft met zilveren glitters. Een wraakgevoel gevuld met plezier komt me tegemoet wanneer de glitters in het rond stuiven.

Na dat de emmer gevuld is met 3 doosjes, plaats ik de deur op een kier. Vervolgens balanceer ik de emmer op de deur, steunend tegen de muur. Met mijn laatst overgebleven doosje weet ik ook een plannetje te smeden.

Met een ruk trek ik de lakens van Drakes bed en dump er het hele doosje in. Moest hij maar mijn geliefde taart niet hebben verpest door er mijn gezicht in te duwen. Al snel gooi ik de lakens weer over het bed en ren terug naar mijn kamer. Nu is het afwachten, afwachten tot de duivel zijn vagevuur binnentreedt.

Enkele tientallen minuten gaan voorbij en ik begin me af te vragen waar Drake blijft, tot ik plots de voetstappen de trap op hoor komen. Ze naderen dichter en dichter, ik hoor ze door de gang wandelen, de spanning kruipt op mijn lijf, de voetstappen klinken for voorbij mijn kamer... en plots... plots stoppen ze. Ik heb nog niet eens een emmer horen vallen?

'Scar? Ik vind toch dat je die jurk moet halen...' klinkt het buiten mijn deur. 'Ik zie wel...' mompel ik terug. En ja hoor, vervolgens hoor ik een deur opengaan, daarna klinkt een hardere klap, een soort gil waarbij ik niet echt kan plaatsen uit welke soort stembanden die zou kunnen komen, een orka? Een dolfijn? Een afstervende kat? Ik hoor ook wat gemompel en gebrom en tot slot... mijn naam. Mijn naam klinkt door heel het huis.
'SCARLETT!' Ze klinkt zo woest en vol haat dat ik bijna in mijn kast zou kruipen om me te verstoppen. Maar geamuseerd blijf ik op mijn bed zitten. Na welgeteld 10 seconden komt Drake mijn kamer binnengestormd.

'Is dit hoe je me bedankt omdat ik mee ben geweest voor jouw stomme jurk die je niet eens kocht?' Mijn kamerdeur vliegt open en een onder glitter bedekte Drake staat in mijn deurgat. Ik sla mijn hand voor mijn mond om mijn lach in te houden.
'Wat zie je er schitterend uit..' Floep ik er perongelijk uit.
'Jij bent zo... zo...' Ik zie hoe hij denkt aan een woord om mij uit te schelden, maar nog voor hij iets kan zeggen doe ik mijn mond weer open.
'Wraak voor mijn taart...' Hij kijkt me verward aan.' Als je 1 ding niet doet is het mensen hun gezicht in taarten duwen. Die taart had je niks misdaan !'

'Klein kind..' Komt er nog als gemompel uit. 'Dit was de laatste keer dat ik vriendelijk voor je was! Het is oorlog!' Met die woorden gooit hij de deur achter zich toe. Een grijns ontstaat rond mijn lippen terwijl ik me achterover doe vallen in mijn bed.

'Wraak...' herhaal ik stilletjes voor mezelf. 'Zoete, schitterende wraak.'

***

DING DONG

'DRAKE JIJ GAAT COMPLEET STIL ZIJN, JIJ BESTAAT NIET.' Roep ik door de gangen wanneer ik de trap afstorm. Eenmaal beneden zie ik Alex door het raampje naar binnen loeren. Mijn hand trekt de deurklink hevig naar achter en een glimlachende Alex verschijnt voor mijn ogen.

'Heee..' klinkt het uit mijn mond. Maar een hallo van Alex ontvang ik niet. Direct worden mijn lippen hevig tegen de zijne gedrukt en pas na enkele seconden hoor ik reactie. 'Hallo.' Zijn stem is diep. 'Ik heb je gemist.' Vervolgt hij. Bij die woorden glijden zijn ogen over mijn lichaam. 'Ik jou ook.' Glimlach ik terug.

Na dat hij zijn jas en schoenen uitgetrokken heeft wandelen we de trap op. 'Vandaag toch geen drugs gepakt he?' Vraag ik lachend. 'Nee, enkel sigaretten..' krijg ik als doodnormale reactie terug. Wanneer we mijn kamer binnen zijn gewandeld voel ik hoe hij zijn handen al snel op mijn heupen plaatst.

'Drake..' mompel ik. 'Wat zei je?' Hoor ik achter me. In een ruk draai ik me om.
'Alex... ik bedoel Alex..' herstel ik terwijl ik hevig mijn hoofd schud en mijn ogen toeknijp. 'Sorry, ik ben vandaag wat afgeleid...'

'Geen probleem... ' Alex komt dichter en brengt zijn mond naar mijn oor. 'Ik zal je wel helpen concentreren...' Fluistert hij hees. Kippenvel ontstaat op mijn armen wanneer hij zachtjes zijn tanden in mijn oorlel plaatst. 'Ik weet niet...' mompel ik maar nog voor ik mijn zin kan afmaken voel ik hoe hij me hevig tegen zich aantrekt. Ik ga op in het moment en geniet van de vurige kus. Onze lippen smelten in elkaar terwijl ik zijn ruwe handen onder mijn T-shirt voel glijden. Zijn tong tikt tegen mijn onderlip, Hij vraagt toestemming die ik hem natuurlijk ook geef. Vervolgens sla ik mijn benen rond zijn middel en voel hoe hij ons naar het bed verplaatst.

Al snel ligt mijn T-shirt op de grond, net zoals mijn jogging die ik nog enkele seconden geleden aanhad. De handen van Alex glijden over mijn rug, ik voel hoe zijn nagels over mijn rechter onderrug glijden. Een pijnstoot schiet door mijn lichaam. Daarna trekt hij z'n gulp open en al snel zie ik opnieuw wat hij wilt bereiken.

'Alex... ik wil dit niet..' Fluister ik.
'Ik ben het beu dat jij de nerd uithangt, zoveel meisjes willen dit met mij en ik geef jou de kans en je doet het niet.... Deze keer laat ik je niet gaan.. ' Ik voel hoe zijn grip rond mijn polsen versterkt. 'Alex?' Ik word tegen het bed aangedrukt en voel vervolgens hoe hij met zijn knieën mijn armen tegenhoudt terwijl hij mijn slipje naar beneden trekt. 'Alex stop ik wil dit niet!' Een spanning ontstaat op mijn lichaam terwijl ik een knoop in mijn maag voel vormen. Tegenspartelen gaat moeilijk, zijn zware lichaam steunt volledig op de mijne. Hij trekt nu ook zijn broek lichtjes naar benden.

'Alex! Stop! Laat me los!'

Op dat moment komt Drake de kamer binnen.

Pam pam paaammmm... nog een CLIFFHANGERRRR

Wat denk je dat Drake zal reageren?
Wat vond je van dit hoofdstuk?

Tot vrijdag!!

Geef een sterretje als jij ook een happy single pringle op Valentijn was! 🌟
(Mag ook altijd als je een leuke vriend hebt hoor)

Bad BitchWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu