Hoofdstuk 18

2.7K 158 21
                                    

'Ik kan het uitleggen.' Hij doet een knikje naar zijn meelopers dat ze mogen verdwijnen en dat doen ze ook snel.
'Er valt niks uit te leggen.' Reageer ik bot. Ik kruis mijn armen over elkaar en staar hem doordringend aan.
'Jawel, ik was dronken en onder invloed van drugs... je mag het niet persoonlijk pakken' zijn duistere ogen kijken mij nu doordringend aan en even voel ik me geïntimideerd. Zijn excuus klinkt niet als een excuus maar eerder als een dreiging. 'Je hebt me nodig.' Volgt er nog op.

'Ik geloof je niet...' mompel ik. Ergens wil ik hem wel geloven, maar hij heeft me zo gekwetst. Plots valt ook de aanwezigheid van Drake in m'n ooghoek op. Ik denk aan het gesprek van gister, waarbij hij overtuigd was dat ik gevoelens voor hem zou hebben.
'Nou ja, bij nader inzien, ik vergeef het je.' Dit is volgens mij de domste fout die ik in heel mijn leven misschien kan maken, maar toch maak ik ze. Omdat ik een egoïstisch kantje heb en dat besef ik zelf ook wel. Ik wil Drake geen gelijk geven en grijp het gezicht van Alex vast waar ik vervolgens stevig mijn lippen op plaats. Hij grijpt naar mijn gat en trekt me dicht tegen zich aan. Zijn ruwe lippen raken de mijne en ergens voelt dit niet goed. De kus wordt intiemer en intiemer tot ik me op een bepaald moment wegtrek.

Ik glimlach kort naar Alex die even zijn tong over zijn onderlip doet glijden, vervolgens vallen mijn ogen op Drake die met opgetrokken wenkbrauwen en een grote grijns ons staat te bekeuren. "Good game" spelt hij met zijn lippen. Vervolgens stapt hij door terwijl zijn volgertjes dat ook doen.

Ik blik opnieuw op Alex en zie dat hij de communicatie tussen mij en Drake net wel opmerkte maar niet echt doorhad wat er gebeurde. Vervolgens duw ik me van hem af en wandel langs hem door alsof er niets gebeurt was.

***

Wanneer ik en Jessica opnieuw door de gangen wandelen hoor ik de schaterende stem van Isabella, ze moet zelf niet eens in de zelfde gang lopen, je kan haar verschrikkelijke stem van 10 verdiepingen hoog nog horen. Even word ik afgeleid door een papiertje dat in mijn handen geduwd word.
'Gemaskerd bal?' Lees ik luidop wanneer ik het papiertje opmerk en vervolgens in mijn tas gooi.
'Leuk.' Knikt Jessica.

De afleiding van dat verschrikkelijke geluid uit Isabella haar mond duurde niet lang, al snel komt de stem dichter en dichter, tot hij plots achter me wandelt. Mijn pas naar het biolokaal vertraagt tot ik plots barstende hoofdpijn krijg van de verschrikkelijke stem. Ook Jessica merkt de kapotte stembandgeluiden op en Ik hou dit niet langer.

In een hevige snok draai ik me om en kijk Isabella recht in de ogen aan. Haar blauwe ogen kijken in een ruk op wanneer ze me ziet.
'Kan je dat doodgaande walvisgeluid alsjeblieft doen stoppen? Ik krijg er barstende koppijn van.' Plots vallen mijn ogen op Drake die naast haar wandelde en dat doodgaande beest al de hele tijd moest aanhoren. Nog voor Isabella zelf kan reageren klinkt het al uit zijn mond.

'Ik zal daar wel mee helpen.' Met die woorden grijpt hij naar haar gezicht en kust haar lippen. Isabella beseft duidelijk niet wat er gebeurt maar doet gewoon mee. Ook Jessica ziet dit en slaat beide handen voor de mond. Ze grijpt naar haar gsm om een foto te maken maar net voor ze die kan unlocken is het waterspektakel al gestopt. Ik voel een lichte steek in mijn hart, alsof hij me plots gekwetst heeft. Misschien is het omdat hij Isabella koos, die meid kan ik echt niet uitstaan.

Wanneer Drake z'n ogen opent vallen die direct al op mij. Zijn tanden drukken even in zijn onderlip terwijl hij me uitdagend aankijkt. Mijn blik is een fake-pruillipje met een wijsvinger die over mijn kaak glijdt om een fake-traan aan te geven. Ondertussen is Isabella aan het huiveren terwijl ze Drake aankijkt. Zijn ogen vallen nu ook op haar en hij verlaat haar omvang.

'Ik moest het gewoon doen...' Zijn de eerste woorden die van zijn tong rollen. Het geschrokken gezicht van Isabella is hilarisch en ondertussen wordt mijn innerlijke duivel gevoed. Ik draai me om en wandel het biolokaal binnen. Jessica plaatst zich naast me terwijl ik zie dat Drake zich schuin voor me neerzet.

Tijdens de les valt mijn blik af en toe op hem en ook de zijne valt af en toe op mij. Er is een soort spanning tussen ons 2, alsof we allebei iets willen zeggen maar het duidelijk niet kunnen. Nou ja, we zitten nu ook in een les, maar dat weerhoudt de spanning duidelijk niet. Ook zie ik Isabella letterlijk staren naar hem terwijl hij haar niet te veel aandacht schenkt.

***

Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.

***

'Oke jongens vergeet die opdracht tegen morgen niet te maken!' Gilt de luide stem van de leerkracht over de schuivende stoelen en pratende kinderen.
'Wat was er daarnet gebeurt?' Begint jess plots. Ik schud mijn hoofd en kijk haar glimlachend aan. 'Wraak.' Antwoord ik kort. Mijn ogen blikken op Drake die een grijns rond zijn lippen heeft door mijn antwoord dat hij zojuist gehoord heeft. Ik grijp naar m'n tas en gooi hem rond mijn schouder.

'Hier is m'n nummer.' De schelle stem van Isabella klinkt opnieuw door mijn oren, ookal zie ik haar niet.

Nieuw hoofdstukje!
Het volgende hoofdstuk is met een goede laag humor dus bereid je maar voor!
Wat vond je van dit hoofdstuk?

Kusjessss! 😘

Sterretje? 🌟

Bad BitchWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu