'Ik bedoel gewoon ...' hij stopt zijn zin en kijkt me met opgetrokken wenkbrauwen aan. 'Wat? Nog nooit een meisje in een bh gezien?' Reageer ik bot terwijl ik een shirt uitzoek. Ik merk zijn blik in mijn ooghoek op en zie hoe hij even sukkelt om de...
Drake komt de kamer binnengewandeld. 'Ik heb het.' Met een rood doosje stapt hij naar me toe. Ondertussen lig ik op mijn buik aan de linkerkant van zijn bed terwijl mijn hoofd op mijn armen rust. Drake plaatst zich naast me neer en opent de doos. Voorzichtig trekt hij de tissues van de wonde terwijl er een prikkeling door mijn onderrug stroomt. Ik bijt met mijn tanden op elkaar en kijk naar de bestuderende blik van Drake. Plots kijkt hij me aan en in een ruk blik ik weg. Uit mijn ooghoek zie ik hem grijnzen terwijl hij opnieuw naar mijn rug staart.
Hij draait zich kort om en grijpt naar een flesje met ontsmettingsmiddel en een doekje. 'Dit kan even prikken..' Nog voor ik iets kan zeggen voel ik de brandende vloeistof op mijn rug druppelen. Ik knijp stevig in het kussen dat onder me ligt en druk er mijn hoofd in. Het is net alsof er lava op mijn rug gegoten wordt en met een brandende stroom mijn bloedbaan binnendringt.
Na enkele seconden voel ik hoe een doek tegen mijn rug aangedrukt wordt. Het brandende gevoel stopt en wanneer ik terug opkijk zie ik Drake aandachtig naar mijn ogen staren in plaats van de wonde. Daarna hoor ik hoe hij een plakker uit zijn verpakking haalt en op de 3 krassen plaatst.
'Zo, helemaal klaar.' Zegt hij na hij over de randjes van de pleister heeft gewreven. Ik draai me om en kijk hem bestuderend aan. 'Ik wist niet dat jij zo vriendelijk zou zijn om mensen met wonden te helpen?' Mijn toon klink heel erg verdacht terwijl ik hem doordringend aanstaar. 'Schrik niet schoonheid, Ik zou zelf doorgedraaide mensen helpen.' Glimlacht hij met een spottende ondertoon. 'Ja, hahah...' ik lach even kort en zie dan zijn serieuze blik. Vervolgens duw ik me recht. 'Hoe kan het zelf dat jij die boks van Alex zomaar kon opvangen?' Mijn toon klinkt opnieuw dieper terwijl ik recht voor Drake zit. Zijn ogen glijden tot mijn verbazing niet over mijn lichaam die maar half bedekt is maar ze blijven kaarsrecht in de mijne staren. 'Ik heb op zelfverdediginglessen gezeten...' Komt er na een tijdje uit. 'Nog nooit heeft iemand zijn aanval kunnen afweren...' Mompel ik verder. 'Iemand moest de eerste zijn.' Zegt hij zonder zich ook maar een centimeter te bewegen.
Ik plof terug op het bed neer. De regendruppels van buiten klinken door mijn oren. Ze tikken zachtjes tegen het raam terwijl ik een klapperend geluid beneden hoor. 'Hoor jij dat ook?' Ik staar naar het plafond en zie Drake van het bed afstappen. 'Ja' krijg ik als korte reactie terug. In een wip spring ik van het bed af en huppel de trap af naar benden. 'Volgens mij is er een rolluik losgekomen van de wind!' Roep ik boven het geklap uit. Wanneer ik de deur opentrek voel ik hoe de regen mijn lichaam perdirect afkoelt. Nou ja, wat wil je ook als je hier enkel staat in een bh en een joggingbroek.
Ik voel plots een klap op mijn hoofd. Wanneer ik opkijk hangt er een lichtgrijze sweater over mijn hoofd. Na dat ik die er af heb gehaald en mijn haar weer heb goedgelegd zie ik Drake boven aan het balkon staan. 'Straks word je nog ziek, schoonheid.' Grinnikt hij. Ik geef hem een dodende blik door het woord "schoonheid" en al snel zie ik 2 handen onschuldig de lucht in vliegen.
Vervolgens stap ik naar buiten om te kijken waar de rolluik is losgekomen. De wind blaast zachtjes door mijn haren terwijl de regen hevig over mij neer valt. Enkele seconden later hoor ik ook Drake buiten komen. Die heeft een jas in zijn handen en trekt die rond mij heen. Vervolgens komt hij naast me staan.'hier!' Gil ik terwijl ik naar het losgekomen stukje rolluik wijs. 'Ohja! Ik zie het!' Roept hij boven de regen uit. 'Ik zal dat morgen maken!'
'Is goed!' Antwoord ik daarop. In een ruk duw ik mijn handen op mijn bovenarm terwijl een koude rilling door mijn lichaam heen gaat. 'Heb je niet te koud?' Roept Drake opnieuw terwijl hij even kort naar me blikt. 'Nee hoor..' Zeg ik wat stiller. Eigenlijk heb ik wel koud, mijn kaken bibberen enorm terwijl ik voel hoe mijn tenen er ieder moment kunnen afvriezen. Gelukkig heeft Drake dit ook door en slaat zijn armen om me heen waarbij hij me daarna dicht tegen zich aantrekt. 'Ik zie aan het kippenvel op jouw kaken dat je koud hebt.' Hoor ik vervolgens in mijn oor. Voorzichtig glijdt zijn hand over mijn kaak terwijl ik opkijk. 'Hier zo.' Zijn vinger glijdt over mijn kaakbeen terwijl ik lichtjes bezwijk. Scar, opletten, dit mag niet gebeuren. Jij hebt geen gevoelens, je bent niet voor niets een bad bitch.
Zijn hazelnoot-bruine ogen staren diep in de mijne. Zijn wijsvinger glijdt onder mijn kin terwijl zijn duim zachtjes op mijn lippen rust. Ondertussen glijdt zijn andere hand door mijn haar om enkele verdwaalde lokken weg te halen. 'Drake... ik..' ik stotter en zie hoe hij van mijn ogen naar mijn lippen blikt. 'Shht.' Stilt hij me. De regendruppels lopen door onze haren en vallen zo via onze gezichten op de grond. Eventjes vergeet ik de kou en zie hoe zijn lippen dichter en dichter komen.
SCARLETT STOP! Mijn geweten schreeuwt het uit. Mijn gedachten gillen door mijn hoofd. Maar ik wil het niet horen, het enige wat ik nu wil is hem.
Een kus on de regen, welk meisje droomt daar nu niet van. Ik voel hoe zijn zachte lippen de mijne raken. Hoe onze lippen samensmelten tot 1. Hoe hij zijn hand in mijn onderrug in plaats van op mijn kont legt. Hoe hij me dichter en dichter tegen zich aanduwt. Een veilig gevoel stroomt door mijn lichaam en eventjes vergeet ik de tijd. Het getik van iedere seconde die voorbijgaat weerklinkt door mijn gedachten. Er ontstaan vlinders in mijn buik, eigenlijk, laten we eerlijk zijn. Ik voel een hele dierentuin!
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Maar dat gevoel stopt al snel wanneer hij me loslaat. Tot mijn verbazing wil ik meer. Meer liefde, meer betasting. Hij raakt me op een liefdevolle en niet lustige manier aan. Een manier waar ik duidelijk mee zou kunnen leven.
Liefde, loslating, gemis, verwarring, verbazing, verwarring, verbazing... de gevoelens die door mijn gedachten stromen. Afwachtend kijkt Drake me aan terwijl ik verward voor me uitstaar. Ik schud zachtjes mijn hoofd en wandel hem voorbij. Recht het huis in.
FLIP MAAR GURLS! THEY KISSED! En dat nog eens in de regen ook 😉
