Bad Bitch

Hoofdstuk 16

Zodra de warme armen van me wegglijden word ik wakker. Mijn ogen openen moeizaam maar toch lukt het. Ik draai me om en zie Drake naar me kijken terwijl mijn blik verward terugkaatst.

'Je had een nachtmerrie, dat was de enige manier hoe ik je stil kreeg.' Legt hij me direct uit. Zijn diepe ochtendstem kraakt op een sexy en aantrekkelijke manier, zijn bovenlichaam is bloot terwijl ik met moeite mijn ogen van zijn perfect gevormde buik kan afhouden.

'Je ben een oen, ik heb een vriendje.' Die mij eigenlijk wou verkrachten, die me dwong tot roken, die drugs handelt... eigenlijk ben ik best bang geworden van hem. Maar een bad bitch toont die gevoelens niet. Die heb ik niet.

'Je lag me te kloppen en te schoppen, ik moest iets doen!' Hij duwt zich recht en stapt het bed uit. Zijn pas gaat naar het raam.
'Je kon me ook gewoon wakker maken!' Reageer ik bot terug. Nu zet ik me ook recht terwijl ik felle zonnestralen in mijn ogen krijg door het net geopende gordijn. Mijn ogen nijp ik samen en met mijn hand probeer ik de zon wat af te schermen.
'Jij bent ook nooit tevreden he, ik heb ondertussen al zo veel voor je gedaan en jij blijft ondankbaar.'
'Ik moet mijn reputatie hoog houden.' Met die woorden duw ik mezelf uit het bed terwijl ik mijn pas richting de deur maak. Net voor ik de deur aanraak voel ik een sterke hand die me terugtrekt aan mijn onderarm. De hazelnoot-bruine ogen van Drake dringen in de mijne terwijl ik hem afwachtend aankijk.

'Ik ook, dus denk maar niet dat ik op school jou zal herkennen. Een sloerie als jou, willen enkel de fuckboys.' In die zin heeft hij Alex en mij beledigt. Eigenlijk kan het me niet veel schelen over Alex, maar wat mij aangaat wel. Ook had ik niet verwacht dit uit zijn mond te horen, maar ergens klopt het wel. Hij is nu eenmaal een badboy en badboys zeggen en doen deze dingen.

'Sloerie? Ik ben geen sloerie jij klojo! Ik ga niet met de eerste beste fuckboy die ik tegenkom naar bed, in tegenstelling tot jij met jouw sletjes!' Ik kijk nu doordringend in zijn ogen. Hij trekt zijn wenkbrauwen op en kijkt me fake-geschrokken aan.
'Ik moet toegeven, ik heb al meer dan 1 keer seks gehad in mijn leven maar jij zal dat getal wel overtreffen, misschien is jouw getal nog groter dan jouw telefoonnummer dat je uitstrooit als snoep?' Hij kijkt me afwachtend aan, enkele seconden is het stil. Ik weet geen comeback meer, mijn hoofd loopt leeg en enkel de gedachte van Alex die me bijna verkrachtte schiet voor mijn ogen.
'Dat gaat je niks aan.' Krijg ik er sissend uit.
'Oh god? Is de bad bitch Scarlett een maagd?' Ik zie hoe zijn gezichtsuitdrukking verduistert en een lichte grijns krijgt.

Opnieuw spelen de beelden van Alex voor me af, hoe hij me vastgreep, lustig aankeek, misschien moet ik het wel doen met hem, misschien verandert dat alles en zal hij niet meer zo slecht tegen me doen?

'Scarlett?' Drakes woorden brengen me uit m'n gedachten. Ik besef dat tranen mijn ogen vullen als een doorgebroken dam een opgedroogde rivier vult. Hij kijkt me nu iets minder kwaadaardig aan, bijna meelevend.
'Laat me gerust.' Breng ik er nog woest uit voor ik de deur achter me toegooi. Emoties? Die heb ik niet. Die wil ik niet. Die hoef ik niet. Voor Niemand en door niemand.

Ik wandel mijn kamer in en grijp opnieuw naar m'n dagboek. Ik schrijf uitbundig hoe ik de nachtmerrie beleefde, wat ik zag, wat ik voelde. Mijn hand schrijft de fijne letters over het gelijnde papier. Hoe ik rustig werd door de greep van Drake, hoe hij me weer deed slapen, me kalmte gaf. Wanneer ik klaar ben sluit ik het boek met den harde klap en duw het opnieuw onder al mijn andere schoolboeken. Met het verlengde weekend waardoor we maandag geen school hebben, heb ik nog geen gevoel dat ik moet studeren voor de toetsen van dinsdag.

Ik wandel mijn kamer uit en trappel over de houten trap die met iedere trede mijn breekbare voetjes opvangt.

P.o.v Drake

Ik grijp naar de stapel lege papieren op mijn bureau en schrijf het neer. De hele gebeurtenis, ieder woord dat ik hoorde. Iedere zin die ze uitriep. Ik hoor het nog alsof ze het nu tegen me zegt. Alex, de naam die bleef terugkomen. Ik schrijf op hoe ik haar vastklemde en haar veilig deed voelen tussen mijn armen. Hoe haar zachte haren een bloemengeur in mijn neus bracht. Hoe haar warme wangen haar ogen samenknepen toen ze bang werd. Na haar gestamp en geklop greep ik haar vast en hield haar dicht tegen me aan. Na enkele seconden gemompel met telkens het enige verstaanbare woord "Alex." Besloot ik mijn ogen te sluiten. Ze jammerde lichtjes maar al snel hoorde ik nog de laatste woorden van haar mompelde tong rollen.
'Sorry.' Was het laatste dat ze uitsprak voor er zich weer een diepe stilte door de slaapkamer bevond. De volgende ochtend ruzie, hoe ze me aankeek toen de woorden seks en maagd vielen. De gedachte dwalen door mijn hoofd terwijl ik het zo uitbundig probeer neer te schrijven. Wat doet die meid toch met mij? Ze maakt me gek. Helemaal gek zeg ik je. Niet alleen van haar prachtige lichaam, ook van haar karakter, haar pit, haar verborgen gevoelens die je heel soms, als je goed oplet, naar boven kan zien komen.

Wanneer ik het papiertje geschreven heb pak ik een lege envelop en vouw het er in. Vervolgens strijk ik wat speeksel op het plakkerige deel en sluit de 2 delen zodat de brief opgeborgen zit. Mijn ogen dwalen over de grond en ik begin te tellen, 15 houten planken naar links en 3 naar onder. Ik schuif een mat aan de kant en zie de nagel die lichtjes uitsteekt vanuit de grond. Wanneer ik daar aan trek zie ik de bodem onder de houten vloer met daarin en klein kistje. Ik open het en leg mijn envelop bij de andere 4 enveloppen.

1 voor die fuif toen ik haar redde, 1 voor die Alex die ik al meerdere keren drugs zag verkopen, 1 voor die keer dat ik duidelijk zag dat Alex Scarlett aan het domineren was op school en ten slotte, 1 voor de eerste ontmoeting, de school waar ze tegen me aanliep, de zaal waar ik champagne over haar heen liet vliegen.

Voorzichtig sluit ik de plank en duw de mat er weer over. Ik hoor de zachte voetjes van Scarlett huppelen over de trap.