'Ik bedoel gewoon ...' hij stopt zijn zin en kijkt me met opgetrokken wenkbrauwen aan. 'Wat? Nog nooit een meisje in een bh gezien?' Reageer ik bot terwijl ik een shirt uitzoek. Ik merk zijn blik in mijn ooghoek op en zie hoe hij even sukkelt om de...
Wanneer ik me in de zetel neerplof voel ik hoe het stof langs alle kanten er uit vliegt. 'Biertje?' Alex staat voor me en grijpt naar wat drankjes uit een minikoelkast. 'Oke.' Knik ik wanneer ik mijn ogen opnieuw door de kamer laat glijden.
Het is best een soort marginale kamer waar ik me nu in begeef. Ik zit momenteel in een ondergrondse bunker dat zich in het bos aan Alex zijn tuin bevind. De lampen hebben blauwe en roos-paarsige kleuren. In de hoek waar ik zit staat een grote zwarte bank en voor me is een minikeuken. Ofja, wat er nog van over is. De 3 aanrechten en wasbak zijn bedekt met flesjes en blikjes bier. Net zoals in iedere hoek ook wel minimum 3 plastic bierglaasjes liggen. Naast de keuken staan enkele kasten met verschillende, ik vermoed het toch, drugs en andere ongezonde goedjes. Voor die kasten staat nog een houten tafel met 6 simpele, houten stoelen aan en voor de rest zijn de muren en het plafond donkergrijs geverfd.
Alex komt naast me zitten en zet de 2 biertjes op de voetbank. 'Ik ben echt blij dat jij de mijne bent.' Zegt hij terwijl hij zijn arm om me heen slaat. Ik glimlach zacht terwijl ik m'n hoofd laat rusten op zijn schouder. Na enkele minuten naar de kast met witte zakjes, pilletjes en vloeistoffen te hebben gestaard kan ik mijn mond niet bedwingen om de vraag te stellen. 'Hoe kom jij aan al die drugs?' Mijn stem klinkt boven de harde muziek uit. 'Wij maken dat zelf.' Zegt hij kort. Vervolgens haalt hij zijn arm van over mijn schouders en grijpt naar zijn blikje bier. 'Binnen enkele minuten heb ik een deal in het bos dus ik zal je even alleen laten dan, normaal duurt het niet lang.' Ik knik kort en zie hoe hij zijn gsm op het tafeltje legt en vervolgens naar de 'drugskast' wandelt. Hij haalt er 2 witte zakjes uit en draait zich dan om. 'Tot zo schat!' Roept hij ook boven de muziek uit. Ik laat me met mijn rug tegen de rugleuning vallen en staar opnieuw voor me uit. Wat doe ik hier? Dit is niet mijn plaats, ik moet toch met Alex kunnen omgaan zonder dit er allemaal bij te krijgen? Maar ja, ergens heb ik het voor hem over, hij is nu wel de knapste jongen die ik ken en ondertussen is hij ook nog eens de liefst en leukste en... plots word mijn gedachte onderbroken door een lichtje op het scherm van Alex z'n iPhone die op de tafel ligt. Zou ik? Nee, dan lijkt het of ik hem niet vertrouw... maar ergens... als ik het niet unlock...
Met een duwtje spring ik de zetel uit en wandel naar de tafel waar de gsm op neerligt. Het volgende bericht staat op z'n scherm.
Vader: wij hebben het gebouw gekocht samen met de familie Dobrev. Dus dat betekent dat je daar dus ook binnenkort mag gaan werken.
Snel wenk ik mijn ogen af van het scherm en wandel terug naar de zetel. Maar.. was Drake z'n achternaam niet Dobrev? Of heb ik dat verkeerd verstaan?
***
Na een 20 tal minuten alleen in de bunker te hebben gezeten heb ik er wel stilletjes aan genoeg van en besluit ik om weg te gaan. Ik schrijf op een papiertje dat ik ben weggegaan omdat ik honger kreeg en leg het naast z'n gsm. Eenmaal de trap opgelopen voel ik een frisse bries die mijn neusgaten binnenwaait. De wind tintelt over mijn opgewarmde huid en de geur van natuur komt me tegemoet. Mijn ogen glijden over het kleine paadje dat gelegd is tussen Alex z'n huis en het bos. Na enkele stappen hoor ik een stem in de verte.
'Scar? Scar!' Alex komt naar me toe gelopen met een vreugdig gezicht en een sigaret in zijn mond. 'Sorry, Alex, ik heb honger en wil naar huis... waar bleef je zo lang?" Ik kijk opnieuw naar het rosé-gouden uurwerk rond m'n pols en zie dat er ondertussen al 30 minuten verstreken zijn. De wijzers tonen 18:30.
'Dit moet je zien! Echt een prachtplaatje.' Hij haalt de sigaret uit z'n mond en blaast langzaam de rook in de wind. 'Een originele met het meest luxe poeder uit het verre oosten.' Ik kijk hem vragend aan. Vervolgens krijg ik een duw en word ik geklemd tussen zijn lichaam en de boom waar ik zojuist ben tegen geduwd.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
'Proef' beveelt hij me. 'Alex, ik rook niet...' 'proef!' Hij duwt de sigaret tussen mijn lippen. Ik staar voor me uit en adem door mijn neusgaten in en uit zodat ik geen enkel beetje rook in mijn longen krijg. 'Wat ben jij een lastig wijf..' mompelt hij. Vervolgens voel ik 2 vingers mijn neus toeduwen terwijl de sigaret nog steeds tussen mijn lippen ligt.
CLIFFHANGER!! Eerste cliffhanger van mijn 3de boek, woehoeeew! Wat vond je van dit hoofdstuk? Ik probeer zo regelmatig mogelijk nieuwe hoofdstukken online te gooien.
