Gülünç Değil Mucizevi

💝Sevgililer Günü Özel / Spécial Saint Valentin💝

Adrien
Bugün Sevgililer Günü! Benim için önemli bir gün çünkü benim kalbimin bir sahibi var. En azından bugün ona hislerimi itiraf edebilirim. Ya da mektup yazarım. Ya da hediye alırım.
Tasarım kulübüne delidolu, heyecanlı bir şekilde gelmiştim ama içeriye girdiğimde heyecanım söndü.
Marinette gelmemişti.
Sıkılmış bir şekilde yerimde otururken yanıma Nino geldi.
-Dostum ne asık suratlısın sen de. Bugün Sevgililer Günü, neşelen biraz! Bak herkes sevgilisiyle oturuyor.
-Evet ama ben o "herkes"in içine girmiyorum.
Nino bana boş boş baktı, sonra oturduğu yerden etrafı kolaçan etmeye başladı.
-Marinette gelmedi mi?
Birden açılıp kapanan kapının sesi duyuldu. Onun sesini hemen tanıyıp arkamı döndüm.
-Mutlu Sevgililer Günü, arkadaşlar!
Yanıma oturdu.
-Sevgililer Günü'n kutlu olsun Adrien!
-S-sağ ol. Senin de.
-Adrien, gergin gibisin. Kötü bir şey olmadı değil mi?
-Yok, dedim ve utanç içinde suratımı eskiz defterime çevirdim.

Marinette
Öğretmen geldi ve ders anlatmaya başladı. Adrien büyük bir endişeyle eskiz defterine bir şeyler karalıyordu.
-Ne çiziyorsun?
Cevap vermedi ama çizimini eliyle daha çok kapattı. Elini tuttum.
-Adrien, görmek istiyorum.
Telaşla elini çekti ve...çizdiği kişi bendim!
-Ben...bu kadar iyi çizim yaptığını bilmiyordum...
-Ne yani, kızmadın mı?
-Kızmam gereken bir durum yok ortada. Beni çizmişsin, hepsi bu.
Dersi dinlemeye devam ettim, o ise karalamalarına geri döndü.

-Ders Çıkışı-
Herkes toparlanıp dışarıya çıktı, ben ise Adrien'ın yazdığı şeyi okuyabilmek için biraz oyalandım. Resminin olduğu sayfayı düzgünce yırtıp defterinin arasına koymuştu zaten. Ve yazı yazdığını da görmüştüm ama ne yazdığını görmemiştim. Masanın arkasına saklandım.
Biraz daha karaladı. Sonra kâğıdı buruşturup çöp kutusuna attı.
-Boş versene. O mükemmel bir kız, onunla hiçbir şansım yok.
Sınıftan çıktı. Ben de çöpe doğru muzipçe baktım.
Adrien âşık mıydı?
Özel hayat kurcalama zamanı! Zaten bunun için bir okul politikası da yok!
Kâğıdı çöp kutusundan aldım. Ama o sırada Chloé ve Sabrina beni gördüler.
-Ne yapıyorsun Marinette?
Açtığım buruşmuş kâğıdı arkama sakladım.
-Yiyecek bir şeyler mi arıyorsun?
-Hah! Belki de evde ipliği bitmiştir. Yeni kıyafetler arıyordur kendine!
Sinir bir şekilde gülüşüp kaçtılar.
Onlara saldıracaktım ki Tikki beni durdurdu.
-Öfkenin hiç kimseye faydası olmaz Marinette. Onlar ne dediklerini bilmiyorlar. Hadi biz Adrien'ın aşk mektubunu okuyalım.
Kâğıdı elime aldım ve okumaya başladım:
Gece siyahı saçların,
Boncuk mavisi gözlerin.
Sadece merak ediyorum
Nasıl bu kadar muhteşemsin?

Her gün birbirimizi görüyoruz
Ve bir gün benim olacağını umuyorum.
Bana cevap verirsen aşkımız gerçek olabilir.
Lütfen, sevgilim olur musun?

-Vay canına! Adrien kimi seviyorsa ona çok âşık olmalı.
-Gece siyahı saçlar, boncuk mavisi gözler... Benim aklımda biri var da...
-Sahiden mi? Kim o peki Tikki?
-O SENSİN MARİNETTE! Adrien bu mektubu sana yazmış!
-Pöh! Ben mi!? Hadi ama Tikki, bu çok mantıksız! Gece siyahı saçlar herkeste olabilir.
Tikki bana yaklaştı.
-Peki ya boncuk mavisi gözler?
Donakaldım.
-Yani...bu...
-Adrien'ın sana âşık olduğu anlamına geliyor.
Dizlerim titriyordu. Sandalyelerden birine oturdum.
-Ona bir özür mektubu yazacağım: Kusura bakma Adrien, aşkını karşılıksız bırakacağım çünkü başkasına âşığım. Oldu mu Tikki?
-Onun kalbini kırmaya mı çalışıyorsun!? Ona hiçbir şey belli etme, sanki onun senden hoşlandığını bilmiyormuş gibi davran.
-Peki, öyle yaparım.

-Bahçede-
Chloé ile Sabrina sohbet ediyorlardı, Alya da oradaydı. Yanlarına gittim.
-Ne yapıyorsunuz, diye sordum.
-Öff, seni ilgilendirmez Marinette, diye cevapladı Chloé.
-Chloé ile Sevgililer Günü Operasyonu yapıyoruz, dedi Sabrina. Sonra konuşmaya devam etti.
-O buradan geliyor, sen şuradan gidersen onunla aynı zamanda şurada buluşursunuz. Sonra ona sevgililik teklif edersin.
-Kim peki bu, diye sordum.
-Adrien Agreste. Benden çaldığın sevgilim.