Gülünç Değil Mucizevi

Bir / Un

Marinette
-Kızım sana bir sürprizimiz var! Gitmek istediğin tasarımcı kulübüne artık gidebilirsin!
-Gerçekten mi!? Gabriel Agreste'in tasarım kulübüne katılıyorum ha? Bu HARİKA!
-Bize pastanede yardım ediyorsun, ödevlerini aksatmıyorsun. Bu da senin ödülün.
-Harika! Teşekkürler, çok teşekkürler! Ne zaman gidiyorum?
-Bu akşam saat 7'de.
-Aman Tanrım, 10 dakikam kalmış! Hemen çıkmalıyım!
Hemen klasik kıyafetlerimi giyip dışarıya çıktım. Tikki çantamın içinden çıktı.
-Tasarım kulübüne katılman çok güzel. Ama hem pastaneye, hem ödevlere, hem de Uğur Böceği olup dünyayı kurtarmaya bile zor vakit ayırıyorsun. Tasarımcılığa nasıl vakit ayıracaksın?
-Denersem başarabilirim Tikki. Sen de göreceksin...

Adrien
-Bıktım artık baba! Beni zaten modelliğin için kullanıyorsun. Bu tasarım kulübü de nereden çıktı?
-Adrien, oraya gideceksin! Onlara söz verdim! Chloé de orada olacak. Çocukluk arkadaşın.
Sinirle merdivenleri çıktım.
-Yer yerinden oynasa bile gitmem o tasarım kulübüne. Sen git, yetmiyor mu?
-Yetmiyor. Senin de gelmeni istiyorlar.
-Zaten katılanların çoğu kız ve benim hayranım. Hepsi beni görebilmek için katılmış o kulübe. Aralarında hakiki bir tasarımcı var mı sanıyorsun? HAYIR!
Odama doğru yürüdüm. Babama döndüm.
-Orada şımarık kızlarla birlikte olmak istemiyorum!
Odama girdim. Kapımı da bir güzel çarptım.
-Adrien! Çok ayıp!
Birkaç dakika sonra içeriye Nathalie girdi.
-Adrien...konuşabilir miyiz?
-Konuşacak bir şeyim yok, diye tersledim onu.
-Adrien, kulübün açılmasına birkaç dakika var. Hâlâ yetişebilirsin.
-İstemiyorum!
-Ön yargılı olma Adrien. Belki orada tasarım yapacak kişiler bulacaksın. Gerçek tasarımcılar.
-Bulursam dişimi kırarım.
-Şşt...büyük konuşma...
-Geleceğim.
-Ciddi misin?
-Evet. Ama senin için. Beni ikna ettin. Fakat orada bir kız dahi bana sulanırsa kapıyı çarpıp giderim bilmiş ol.
-Peki, peki.
Odamdan çıktık. Arabaya bindik. Arabada şoför dışında ben, Nathalie ve babam vardı. Babamla yan yana oturduk. Hiç konuşmadık...