Rock'n'blues (shqip)

Pjesa 8

'Tani shkoni dhe shihni se per cfare kane therritur. Te dy' urdheroi shefi ate dhe Jonin pasi per nje ore i shpjegoi me ate te foluren e tij te merzitshme nje projekt qe me pare ia kish premtuar vetem Jones.

'E bej vete. S'kam nevoj per kete' kishte kembengulur ajo, e nervozuar sic ishte.

'Do punoni bashke.' I kish qendruar besnik fjales se tij shefi. Jona vec turfulloi e kur ai me ne fund i la te shkonin, doli nga zyra pa pritur per Jonin.

'S'ke pse sillesh ashtu' i tha ai pasi mbylli deren pas vetes qetesisht. Zot si ia dilte te ishte aq i qete gjithmone?

'Sillem si te dua' ia ktheu pergjigje ajo perpara se ti kthente edhe kurrizin. Por serisht Joni e ndoqi, serisht qetesisht deri ne tavolinen e saj.

'E degjove c'tha. Do punojme bashke'

'S'ke pse me perserit fjalet e atij' iu hakerrye Jona pa ndeshur syte e Jonit. Mendjen tek ai, tek puna ate mengjes nuk e kishte fare sepse vazhdonte te gerryente veten me dhembe per incidentin e nje dite me pare - rreth Eneas.

'Tha te shkojme te takojme ato te atij grupit investitor' vazhdoi me perserseritjen e fjaleve Joni.

'Po marr canten' shpjegoi pasi rrasi telefonin e nje bllok te sterperdorur ne canten e madhe qe hodhi ne krahe. Eci para Jonit sepse ai e lejoi. Dukej qe bezdi ta ndiqte Jonen nga pas si te ishte nje zar nuk e kishte.

'Nuk pret dot. Te ecesh si njeri?' foli serisht ai. Jo, jo nuk priste dot. I duhet te shkonte diku dhe me Jonin si nje rrodhe nga pas s'kishte si te vente.

'S'te duroj dot' tha neper dhembe teksa mendonte per menyra se si ta hiqte qafe qullesin qe pikerisht ne ate cast zgjodhi te bente trimin. Kapi krahun e saj dhe e ktheu drejt vetes dhe me syte gjysem mbyllur egersisht foli

'Me beso qe as une s'dua te te duroj ty dhe krizat e tua te histerise por duhet te punojme bashke. Dhe do ta bejme si njerez. S'ke pse vrapon para si e marre, ske pse me terheq si goglen tende se nuk jam. Nese do ndonje gje mjafton ta kerkosh e jo te sillesh si kafshe. Qarte?' e leshoi dhe priti per nje pergjigje te Jones qe vazhdonte ta shihte e habitur.

'Me surprizove molusk' tha me ne fund ajo. Ferkoi krahun aty ku ai e kishte prekur teksa debatonte me veten nese mund ti besonte, nese mundej vertete te mbeshtetej tek ai per 'arratisjet' e saj.

'Duhet te jem diku sot. Ne oren 12.' pranoi me ne fund Jona pasi filluan te ecnin, kete here krah njeri tjetrit.

'Pse ma thua mua kete? S'te kerkova te me thuash jeten tende. E provova njehere. Me the budalla' i kujtoi Joni sy permbysur, serisht me zerin e embel dhe te qete.

'S'kam ndryshuar akoma mendim. Dhe ta them sepse tani qe punojme bashke do, s'do do te te duhet te me mbulosh. S'mund te kthehesh ne zyre pa mua' Shpjegoi Jona. 'Prandaj do vish me mua'

'Persakohe nuk me cenon integritetin e lekures time, okay' Pranoi lehtesisht ai. Hah, edhe nervat i kishte me fraksione milisekondeshe molusku bute.

'Sta prek njeri integrileshin jo. S'ka tatuazhe kete here' Nuk tha asgje me shume. Hipen ne taksine e pare qe gjeten, nje nga ato rangallat e vjetra sepse kohe per te pritur per nje nga ato me porosi s'kishin.
Joni i tha shoferit adresen qe shefi i kishte shkruar mbi nje kartvizite dhe ai nisi makinen pasi rregulloi edhe njehere pasqyren e mesit.

'Te vrara krahun?' pyeti Joni pas pak, pa pare drejt Jones. Luante qetesisht me gishtat e tij.

'Jo.' ia preu shkurt ajo. Vertete do ta lesh te vije me ty? Vertete vertete? Uleriste nje pjese e saj.

'E kisha pare shefin qe ia bente Elias tere ato here ashtu' Komentoi Joni.

'Ky shefi me? E shkreta femer'

'Ai i vjetri' specifikoi Joni e ajo serisht e ngacmoi.

'Ai i bukuri qe kishe fiksim'

'Po. Me nje fjale jo. Po ai shef, jo se kisha e se kam fiksim' Shpjegoi pasi beri nje lemsh te vertete me pergjigjet e Jona qeshi nen ze.

S'folen me deri kur mberriten. Ai pagoi taksistin ndonese ajo luftoi per te dhene gjysmen e saj qe Joni nuk e pranonte.
Edhe punet e punes i mbaruan po shpejte. Shyqyr qe kur vinte puna te kompjuterat ai s'ishte hic i trashe, madje dukej sikur gjerat i nuhaste ne ajer.

'Tani per ku?' pyeti serisht Joni kur hipen ne nje tjeter taksi e Jona i tha emrin e nje rruge shoferit.

'Do e shohesh' se sa shpjegime do ti jepte ende nuk e dinte. Kishte kohe te debatonte me veten nese do ti thoshte te verteten. Kishte kohe edhe te sajonte ndonje genjeshter por kohen qe kishte e shpenzoi duke menduar per Enean, serisht. Duke urryer veten per ate dobesine prej idioteve. Ajo s'ishte e dobet. A nuk kishte 6 vite qe mesonte veten si te tregohej e forte? 6 vite qe u shbene ne 6 minuta nen shikimin e nxehte te Eneas. Te njejtin shikim qe dikur e kish perveluar, shkrumbuar. Donte te urrente edhe ate, kish qene e sigurte qe e urrente po jo me...
Nuk do ta shohesh me kurre. Siguronte veten. Kurre me. Para studios s'do te kalonte, menyre tjeter sinte ndesheshin skishte se nese do te kish patur sdo te kishin kaluar kaq shume vite pra se ta shikonte serisht.

'Arritem' e zgjoi nga mendimet shofeti dhe kete here Jona u tregua me e shkathet duke paguar shoferin.
Kerceu jashte e Joni e pa shtrembur.

'Jemi baraz tani' U shfajesua ajo. S'ja kishte prere mendja qe molusku ishte nje nga ato me prerje xhentellmani.

'Ku jemi ketu?' Pyeti ai duke pare verdalle.

'Ne kombinat'

'Kete e di. Po pse ketu?'

'Sepse duhet te shkoj diku. Kam punen, harrove?'

'Cfare pune? Nese ke per te shperndare droge, me miee po rri ketu' Foli shpejte e shpejte Joni. S'dinte ne tallej a e kishte seriozisht.

'Radio. Kam pune ne radio.' tha ajo vetem per te kuriozuar edhe me tek Jonin.

'Radio?'

'Po.' Shpjegimet pa e pyetur disa qindra here nuk para i jepte.

'Cfare pune?'

'Pune' Vazhdoi ta acaronte e ushqente kuriozitetin e tij edhe me tej por Joni serisht e surprizoi.

'Po te pres poshte atehere. Nese s'do te ma thuash dhe une s'dua ti fus hundet'

Jona i buzeqeshi. E la poshte nderteses se vogel dhe ngjiti shkallet dy e nga dy sepse ishte vone. Emisioni live fillinte ne tre minuta.
'Me falni per vonesen' shpalli teksa hynte vrullshem ne studiot e ngushta.
'Gati per te filluar. Shko' drejtoi gruaja e re qe merrej me mbarevajtjen e emisioneve.
Jona rrembeu shkopat e baterise dhe hyri ne ate dhomen e vogel te izolur nga zhurmat e jashtme ku te tjeret ishin te tere gati e prisnin per te.
Me falni formoi me buzet e saj pa thene gje. Te tere i buzeqeshen. Geni kitaristi, Elio ne piano dhe vajza kengetare, e ftuara e emisionit te sotem.
Aty, mes tyre, ndihej ne shtepi.
Leshoi floket e gjate blu dhe shkundi koken per te shpupuritur ato.
Tre, dy, nje... degjoi nga jashte.
Jeni live. Tha drejtuesja
Jam e lire mendoi dhe buzeqeshi...