Rock'n'blues (shqip)

Pjesa 14

'Dhe ne tere permbledhjen e dites tende te mbushur me mua nuk e kuptova si perfundove ketu' u mundua Enea te nxirrte me stil prej Jones duke ofruar edhe nje tjeter pije per te. Ndonese e pire pre e atyre kurtheve te tij me nuk binte prandaj vetem iu zgerdhi perpara se te rekellente alkolin.

'Nuk ta them. Gjerat personale nuk i them une' shkundi gishtin disa here perpara fytyres se tij. Ishte Enea qe i shtrengoi doren dhe nuk e leshoi por e udhehoqi drejt gjurit te tij.

'Pastaj ca interesohesh kaq shume xhanem. Kursehu se ne shtratin tend nuk do perfundoj une' guximin per ti thene gjera te tilla atij ndoshta e gjente tek alkoli dhe ndoshta tek ajo xhelozia prej budallaqeje qe e brente perbrenda ndonese Enean s'e kishte asgje.

'Po nje takim ama e fitoj?'

'Telebingooo' ngriti zerin ajo dhe qeshi.

'Mos duhet te them Alo tani si ato traplliqet e te dieles?'

'Jo Ardit joo' vazhdoi te derdelliste kodra pas bregut e nje zot e dinte dhe sa do te kishte vazhduar te fliste dhe te vete-felliqej nese nuk do te kishin qene buzet e tij te egra e kerkuese qe e benin te heshtte. Po e puthte? pyeste veten e hutuar. Po, po e puthte dhe ajo s'po ia linte manget. Kaq e pat edhe forca kritikoi veten por ta shtynte s'mori mundimin. Do ta puthte edhe per 5 sekonda vendosi. 5,4,3,2,1... Shume pak. Edhe nje peseshe tjeter e nje zot e di se pas sa 5 sekondeshash e shtyu duke iu shkeputur kraheve te tij.

'Po kjo? E fitova nje takim tani?' pyeti djallezisht ai, ashtu tere vetebesim sic sillej gjithnje. Sikur te kishte cliruar ish katundin e Tiranes ky.

'Po per cfare dreqin do nje takim me mua xhanem.' ia nisi me ato dyshimet e ankesat e veta 'A nuk ke nje armate bucesh qe te lepihen? Kushedi sa mire puthin. Te bejne dhe gjera te tjera. Mos humb kohe me mua o byrazer po ik me ato se te del me mire' e zgjati e ai e lejoi te fliste. Vetem ne fund qeshi dhe qetesisht foli.

'Ja qe une kete takimin e dua me ty Makarona'

Se cfare ndodhi me pas as qe e mbante mend. S'arriti ta kujtonte as te nesermen kur u zgjua me dhimbje koke. Dicka shume e koklavitur per trurin e saj te mpire. Klodi qe iu afrua e si nje vella nga ato lacat fanatike i hodhi krahet supeve e iu skermit Eneas qe i qete si gjithmone iu prezantua si nje shok i Jones.

'Shok qe ma zhvesh motren me sy' volli vrer i vellai po se si i ishte pergjigjur Enea nje zot e dinte se kish qene e zene duke share e mallkuar me veten Klodin qejfaprishes. Per veten e tij u kenaq ai.
Ekuacionit i shtohej dhe ajo bimba e te vellait qe ne mes te katrahures i zgjati doren per t'ju prezantuar. Emrin e tha po edhe ate Jona nuk e mbante mend.

'Do flasim Blu' kishin qene fjalet e fundit te Eneas teksa i vellai e terhiqte jashte lokalit ne te cilin e kish cuar vete e ajo pyeste veten se si?

Pergjigje qe e mori te nesermen kur nje mesazh priste i palexuar ne telefonin e saj.

'Miremengjes Blu'

Vetem atehere zemra iu zgjua e nisi ato rrahjet e shpejta alla UsainBolt. E mira e mesazheve ishte qe mund te fshiheshe pas ca fjaleve moskokecarese ndonese nese do ta kishte patur Enean aty do te ishte shkrire e tera.

'Si e gjete numrin tim?' shkruajti e fshiu. E c'rendesi kishte. Me shume mundesi ia kish dhene vete diten e djeshme sepse edhe ajo kishte te tijin te ruajtur ne telefon.

'Miremengjes e quan ti tani? Ora 10' u shtriq ne shtrat pasi iu pergjigj. Fundjavat i dashuronte sepse ishin te vetmet dite kur mund te flinte deri vone.

'Shume heret madje' iu pergjigj ai.
Bravo budalla shfryu Jona. E si ti pergjigjej tani? Urrente kur i duhej te vriste mendjen per ndonje gje te papare per te thene. E hodhi telefonin me tej mbi shtrat. E ku kishte me te papare se ta injoronte?

'Pra, sonte e oren 9?' shkruajti serisht ai pas disa minutash.

'Cfare ne 9? Do shofim Xhansune?' beri interesanten dhe te veshtiren duke iu referuar atyre telenovelave turke qe shihte e ema.

'Takimin tone te pare'

'Teknikisht nuk eshte i pari nese llogarit ato heret ne shkollen e mesme' i kujtoi Jona.

'I pari prej verteti'

'Ta mendoj' shkruajti.

'Okay atehere, shihemi ne darke :*'

Nuk kishte genjyer kur kish thene qe do e mendonte sepse edhe vete s'ishte e sigurte. Donte dhe s'donte te ngaterrohej me me te. Por dreqin, kurioziteti vrau macen. E ca ishte ajo qe mos te tundohej e vritej pakez nga kurioziteti? Padyshim qe jo aliene prandaj u cua pa u menduar dy here, aq shpejte sa edhe mendja i erdhi rrotull disa here. Hapi dollapin dhe iu fut punes - kerkimit te ndonje veshjeje alla Jona qe t'a linte ate pa fjale. Mesa duket mendjen e kishte ndare e ne ate dreq takimi idiot me mendjemadhin do te shkonte...

Kur me ne fund doli nga dhoma i vellai qe qendronte shtrire si pasha me telefonin ne dore ngriti syte dhe pa shtrembur nga ajo.
'Cfare ke kaqol?' e pyeti pa e vrare mendjen qe bertiti duke terhequr edhe vemendjen e te emes qe si gjithnje gatuante.

'Hic hic.'

'Aman kur te ben dhe ti interesantin mos ngelte njeri buzequmesht' i gjuaji ashtu sic gjithnje i kish gjuajtur edhe kur kishin qene te vegjel per te nisur ndonje sherr vetem se tani perpos vrenjtjeve edhe ndonje 'me ler rehat-i' me te vellain nuk zihej me. Gje e mire kjo, se se fundmi ai skilipeci trupvogel ishte rritur e kish dale dy pellembe mbi Jonen...