Maddie's POV
Yes, we are stuck. I suck at playing Uno i know. Its 2:15 what are we gonna do? Im not sleepy yet, at mukang ito ring kasama ko ay hindi pa.
"Hay, I'll take the floor." aniya at naglatag ng makapal na kumot sa sahig.
There's nothing here aside from this bed, no couch and such, relax chair ay meron, di naman siya kakasya doon. What kind of bedroom is this?!
"Ahm, here take this." sabi ko sabay abot ng unan sa kanya.
I look around the room, only to find out na may iniwang gitara, mga libro at vcds dito, wao planado? Nagtatry akong matulog, kaso ay ayaw talaga lalo na ng makita kong mukang hirap si Chance na mahiga sa sahig.
"Cmon Chance, don't be such a gentleman. Tabi na tayo, nahihirapan ka e." sabi ko kaya napalingon siya. Hm? Did i say something wrong?
"Hindi na, ayos lang ako dito." sagot niya at tumalikod muli.
Napairap ako sa kawalan, ayos lang siya?! Bluff.
"Cmon, i won't rape you." sabi ko na naging dahilan ng pagbalikwas nya sa higa at umupo.
"Me, neither." asar niyang sagot kaya sarkastiko akong ngumiti.
"Good then, edi dito ka. Malaki ang kama oh." sabi ko sa kanya sabay turo.
And of course, i once again won the battle, humiga na siya sa left side ng bed pero nakamulat parin siya.
"Can't sleep?" sabay naming tanong kaya nagkangitian kami.
"Jinx!" sigaw ko kaya natawa siya. "I can't, nagkape kami kanina while playing. Ikaw?"
"Like wise, malakas ang trip ni Apollo, porket mag-aasawa na, bakit pati bawal lumabas?! Engot talaga." aniya at umisnab pa.
Yep, we cant go out until tomorrow EVENING. Matalino sila so they left a ref full of foods. Cool right? Happy new year to us! We are stuck here for fucking 24 hours, cool cool cool.
"Can't believe our friends." sabi ko na sinang ayunan niya.
Natahimik kami ng saglit kaya tumayo ako para tingnan ang mga libro, i saw John Green's The Fault in our Stars book, I've read this once, but I'll read it again dahil medyo nalimot ko na. Naramdaman ko rin ang pagtayo ni Chance papunta ng ref.
"Wine?" pag aalok niya kaya naibaba ko ang libro at tinanguan siya.
Habang nagsasaling siya ay may naisip ako, in New York, we do this game 14 questions ganon ba, to kill boredoms, so i think I'll apply it now..
"May chips ba jan?" tanong ko at dumeretso ng pag-upo sa kama.
"Hm, Nachos." aniya at ipinakita ito sakin.
Ipinatong ko ang libro sa side table ng iabot niya saakin ang baso na may red wine, binuksan niya yung chips at nilagay sa gitna namin.
Deafening silence will kill me, Jesus.
"Lets make the most out of this." paumpisa ko kaya napatingin siya saakin bago uminom.
"What do you mean?" kyuryoso niyang tanong.
"Since we're gonna be stuck here the whole night until tomorrow, ienjoy na lang natin. Let's kill this awkward silence and ambiance." deretso kong sabi at sumubo ng chips.
"Are we awkward?" kunot noo niyang taong kaya sarkastiko ko siyang tinawanan
"Aren't we, Mr. President?" pagbabalik ko ng tanong at natawa siya.
