Beautiful Distraction
"Cmon guys! We're late!" dinig kong sigaw ni Yllana mula sa baba kaya nagmadali na ko. Lalabas na sana ako ng kwarto kaso, i saw Chance having a hard time fixing his tie kaya lumapit ako.
"Wow, ninong. You are so late." puna ko sa kanya habang inaayos ang tie nya.
"Coming from a ninang. Wow." ganti naman niya at nginisian pa ako.
"Mata mo ha." tinampal ko siya dahil nakikitungo rin siya, wala naman naitutulong.
"Bat kasi vneck ang suot nyo ha!" aniya at humarap sa salamin "Perfect. Lets go." aniya at hinila na ang kamay ko pababa.
Yes, its Christiana's son christening! And we are all gathered dito sa bahay nila dahil maarte sila. Believe me, her son's much more cuter than we all expected. Wala naman pagmamanahan. Hahahaha shh.
Pagbaba namin ay handa na silang lahat. Buhat ni Apollo ang anak na agad namang kinuha ni Chance.
"Cute cute naman Migueeel, manang mana kay Ninong!" kinausap niya pa ang bata, baby talk shit.
"Wow, ikaw gumawa?" natatawang tanong ni Apollo kay Chance kaya nagkatawanan kami.
Mabigat si Miguel, to think na he's only 5 months old, segusegundo yata ay pinakakain yan.
"Lets go lets go! 8:45 na hello, 9am ang umpisaaa." ani naman Christiana na aligaga sa pagpaypay sa anak.
"Bakit kasi ganyan suot niyan! Daig pa ikakasal ah!" singit ni Sin. Pano ba naman, yung barong e hindi man lang pinanipisan nitong sila, maiirita talaga yung bata.
"Tara na daming usap!" sigaw ko at sumunod na kami kina Christiana sa sasakyan.
Im not feeling well today. Siguro dahil sa ilang araw nadin akong sunod sunod na nahihilo. Mainit ang panahon and that's normal, hindi ko nalang sinabi kay Chance. I don't want him worried. Pero ngayon eh mukhang malalaman na niya, i almost lost my balance pasakay sa van.
"Ayos ka lang?" tanong ni Chance. He grip his arms on my waist para alalayan ako. I couldn't even answer kaya pinikit ko ang mata ko.
"Hoy, ano nangyari?" paguusisa naman ni Luke.
"I have meds." inalok pa ni Aeriel ang lagayan ng gamot niya but i declined.
"Ano, Maddie? Are you okay?" nag aalalang tanong ni Chance kaya tiningnan ko sa at ngumiti.
"Kaya mo ba?" dinig kong tanong ni Christiana kaya tumango nalang ako.
"Mawawala din ito. Its been a week now since nakaramdam ako ng paunti unting hilo. Don't mind me." sabi ko sa kanila. I don't wanna ruin today's event. Besides, gaya ng sabi ko ay mawawala din ito. I saw Chance's eyes full of worries. "Im fine love." sabi ko at ipinahinga ang ulo ko sa balikat niya.
Unti unting nawala ang hilo ko habang nabyahe. I assured Chance na ayos na ako bago pa man kami bumaba ng sasakyan. Lahat sila ay nagtanong din kung kamusta ako, i told them ayos na kaya umayos na din sila.
"We'll go to your doctor later after this." ani Chance nang makaupo kami sa simbahan.
"Hindi na. Ayos naman na ako."
"Ilang araw na yan diba? Ano hihintayin mo sa puntong puputulin mo na ang ulo mo sa sakit ha?" sarkastiko niyang tugon at napatawa naman ako. Nilingon pa kami ni Sin na natatawa din pero hindi makausap dahil sinamaan agad siya ng tingin ni Chance.
"Ang O.A mo." natatawa ko ding sagot ang sinundot ang pisngi niya "Wag kana galit." dagdag ko ng samaan lang niya ako ng tingin. Inakbayan niya ako bago sumagot.
