Martyna i Piotrek ~ To Tylko Miłość

Rozdział 23 "Dziewczynka czy chłopak?"

[MARTYNA]
- Co to jest?! - zapytałam patrząc na Trettera.
- Wiedziałeś?! Jak mogliście mnie okłamać?
- Uspokój się. Chcieliśmy wam powiedzieć ale Sandra bała się, że jej tego nie wybaczycie
- No i miała racje! - on widząc w jakim stanie jestem po prostu mnie przytulił.
- Cały świat mi się wali mam już dość. Chciałabym zostawić to wszystko i wyjechać na parę dni ale nie mogę.
- Dlaczego?
- Piotrek mnie potrzebuje- westchnęłam.
- Mam pomysł. Jedź do domu i odpocznij sobie. To ci dobrze zrobi.
- Tak zrobię. A Jak z mamą?
- Jest lepiej i ma najlepszą opiekę na świecie - uśmiechnął się
- No nie wątpie. Dobra lece. Cześć -wyszłam z jego gabinetu i pojechałam do siebie.
#MIESZKANIE MARTYNY
Siedzę w kuchni i spoglądam na widoki za oknem.
- No i co maluchu zostaliśmy sami - dotknęłam brzucha.
Usłyszałam dzwonek do drzwi. Ciekawe kogo niesie o tej porze.
Otworzyłam, zobaczyłam Piotrka z ogromnym bukietem róż i pluszowym misiem większym niż ja.
Przytuliłam się do niego a on mnie objął. Tak bardzo za nim tęskniłam. Kocham go najbardziej na świecie.
Weszliśmy do środka. On dał mi bukiet a ja wstawiłam go do wazonu. Usiadłam mu na kolanach. Patrzyliśmy sobie w oczy. Przeszedł przez moje ciało znowu ten dreszcz. Piotrek dotknął mojego brzucha i się we mnie wtulił. Głaskałam go po jego lokowatych włosach. Cholera chciałabym żeby tak było już zawsze. Mam nadzieje że teraz kiedy już przy mnie,przy nas jest bęzie tylko lepiej.
- Wiesz, byłam dzisiaj na USG
- I jak? Dziewczynka czy chłopak? - zapytał uśmiechnięty.
- Piotrek przecież jeszcze jest za wcześnie żeby wiedzieć takie rzeczy- zaczęłam się śmiać.
- Widziałam serduszko naszego łobuza
Na te słowa uśmiechnął się i mnie pocałował. Odwzajemniłam pocałunek.
----------
Hejkaaa. Mam kolejny rozdział. Zwroty akcji znów! Piotrek wyszedł z tymczasowego "aresztu". Wrócił do Martyny i swojego nie narodzonego dziecka. Mam nadzieje że się podoba. Przepraszam za błędy. Pozdrawian i do zoba w kolejnym buźka💋💋💋