Sonra.. Sonra Bir şey oldu. Adam gitti. Deniz boşaldı. Şehir yıkıldı. Herkes kaçtı. Kadın bir zamanlar nefret ettiği sigaraya başladı. Yaktığı her sigaraya sevdiği adamı anlattı. Sigarasıyla beraber yandı, söndü,tükendi. Ama adam gelmedi.
Adam gelmedi,kadın bir daha sevmedi. Atmadı kalbi kimseye. Adam uzaklarda bir başkasıyla gülerken, kadın anılarının olduğu yerde adamın uğruna ağladı.
Bütün ağlamalarına, gözyaşlarına rağmen adam gelmedi. Gitmişti. Bunu kabullenmesi gerekiyordu. Ama bir türlü başaramıyordu. Hele bir başkası için gittiğini düşündükçe kafayı yiyecek gibi oluyordu. Elinden bir sey gelmiyordu
Sonra kalktı ayağa. Sigarasını son kez içine çekip dumanını ufledikten sonra haykırdı gözü yaşlı gökyüzüne.
"Bu muydu ugruna dokuz ay annemin karnını tekmeledigim dünya?"
Yorumlar nasıl olmus?
