1.BÖLÜM

64.3K 1.1K 56
                                    

Nefes'in Bakış Açısı

*********

Yine lanet okul vardı.Kalkıp duş aldım.Üzerimi giyindim ve çıkmadan bulunduğum eve göz atıp güldüm.Kapıcı dairesini satın almıştım.O kadar

parası olan birinin bu delikte ne işi var demeyin.Sizinde peşinizde mirasınıza konmaya çalışan insanlar olunca,başka  seçenek kalmıyor.Yani burayı bulamazlar heralde.Üniversiteye doğru yol alırken yine otobüsü tercih ettim.Çünkü;kendimi bu kadar insanın arasında daha güvende hissediyorum.Ahhh 2. sınıftaki ilk günüm.Girişten şöyle bir sezdim okulu hiç fena degildi.Köşede yiyişenleri saymassak tabi.Ahh lanet olsun eviniz yok mu sizin? İstanbul dedikleri kadar güzelmiş.Ama benim gibi fare deliğine tıkalı olduktan sonra hiç bir anlamı yok.Kahvemi aldım bana en iyi gelebilecek şey o.Aklıma abim geldi...Eğer yaşasaydı beni bugün okula o bırakırdı.Kahveme gelen ıslaklıkla ağladığımı fark ettim.Çok özlemiştim onları...Ben dalgın dalgın yürürken bir çocukla çarpıştım.Harika kahvem bile terk etti beni.Çocuk bir şey demeden yoluna devam etti.Öküz!! O kadar salağım ki kahveyi bile kendi üzerime döktüm.Ar

kasından öküz diye bağırdım.Durakladı ve yanıma gelmeye başladı.Hadi ama o kadar yükses sesle mi söyledim.Kocaman siyah gözlüklerini çıkarıp ela gözleriyle beni süzdü.Yüz hatları sanki kalemle çizilmiş gibiydi.Gömleğinin altından kasları ben buradayım diyordu.Çocuğu kesmeyi bırakıp yüzüne baktım.Dudaklarından çıkıcak kelimelere dikkatle kulak kesildim

"Laflarına dikkat etmelisin ufaklık" dedi.Hah ufaklıkmış.Bu gerizekalı ne sanıyor kendini.

"Ben ufaklık değilim bay kas yığını" diye karşı çıktım.Gamzesini gösterecek şekilde güldü ve

"Nesin sen çocuk falan mı? ahh güzelim şuan seninle konuşmak isterdim ama kütüphaneye gidip birini becermem gerekiyor.Eğer birini bulamazsam sana ugrarım" dedi.Ben şok olmuş şekilde ona baktım.Nasıl birşeydi bu böyle.Birşey dememe fırsat kalmadan döndü arkasını gitti.Gerizekalı kas  yığını ne olacak...

RÜZGAR'IN BAKIS ACISI

Okuldaki rutin islerim bittiğinde arabama doğru yol aldım.Daha bana karşı koyabilecek bir kıza rastlamadım.Hepsi şuan beni kesiyordu,sürtükler.Tam arabama biniceğimde babam aradı.Ahh ne istiyor yine.

"Alo" dedim herzaman ki soğukluğumla.O,bana cevap verme gereği bile duymadan direk lafa atladı.

:Bir kız var.Onu halletmeni istiyorum.İşin ucunda bok gibi para var.Yapıcağını biliyorsun"dedi.

"Hallederiz" dedim kapattım.1-2 dakika sonra telefonuma mesaj geldi babamdan.Mesajda bir adres ve resim vardı."Bir dakika ne?" şaşırmış şekilde baktım ve söylendim.

"Demek seninle işimiz var UFAKLIK"dedim ardından piçce sırıttım.Çok eğlenecektim..

Zor AşkımHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin