Sabah gözlerimi üzerimden geçmeye çalışan bir çocukla açtım.Geçmeye çalışması yetmiyor,birde zevkine üzerimde zıplıyordu bacaksız!
Hala gözlerimi tam açamamıştım ve uyku sersemi ağzıma ne geldiyse söylüyordum.
-Lann! Yahu çocuğum bir dursana yavrum evladım.Lan bi çekil bari de çıkayım!!!
Çocuğa en son baya bağırmış olmalıyım ki suratını büzmesinden çok değil saniyeler sonra ağlayacağını anladım.Ama çok geçti.Çocuk öyle bir feryat koparıyordu ki;gören dişlerini kerpetenle söküyorum sanır.Allah bir ses vermiş gerisini koyvermiş!Ve bu hali beni bi hayli telaşlandırdı her an annesi gelebilirdi.
Ve çocuğuma işkence ediyorlar deyip hapise tıktırırdı.Böyle insanlar var yani.
-Şşşşşh ablacım sus.Hadi ablasının güzeli,hadi sus bak susarsan sana ne vercem?
Ne hikmetse bir tarafını yırtarak ağlayan çocuk birşey vercem lafını duyunca,dilini yutmuştu.Ve bak vermessen ağlarım surat ifadesiyle bana bakıyordu.
-Ay ne şekersin sen ne güzelmiş örgülerin.
Kafasını dağıtmaya çalışıyordum.Ve hala borulu geçitin içinde oturuyordum.Allah'tan en uca kadar gelmiştim.Tam bir kaçma noktası.
-Hadiiii ne verceksen ver!!!
-Annen sana yabancılarla konuşma,birşey verirlerse alma demedi mi ha?
-Dediii.Ama ben onun sözlerini dinlemiyorum sırf kafa ütülüyor kadın!
Ben şoklar içerisinde bu küçük velete bakarken,yeni nesil fena dedim içimden.
Derken bu bücürük kız çoçuğunun arkasında aynı o yaşlarda erkek bir çocuk geldi.
-Derya hadi ya!İki saate gelemedin kızım!!Adamı hasta etme!!
-Ya ne var Batu ya!! Off ikizim olduğun için senden utanıyorum!!
Demek bu bücürükler ikizdi.Ben ufaktan kaçma planımı aklımdan geçirirken Batu olan velet,kahkaha atarak yanıma geldi ve sonra birden göğüslerimi sıktı.
Bu yaşadığım kaçıncı şok bilmiyorum ama çocuğa şaşkınlıktan cevap bile verememiştim.Bu da neydi??
-Hiiiiih!! Napıyorsun sen çocuğum!!!Sapık mısın??
-Hehehe ne vaar be oyun oynuyorum.Annemle babamda böyle oyun oynuyor.Ne olmuş?
-Tövbe tövbe yaa.Şekil şurdan!Terbiyesiz çocuk!!
En son sinirlenip,bağırarak geçitten çıkabildim.Giderken Derya yanıma geldi.
-Hey!Gidemessin.Hani bana birşey vercektin!Bak vermessen,kaçırıyorlar beni imdat deyip bağırırım.
-Vercem ben sana birşey merak etme!
-Hadi ver artık!!!Sinirleniyorum bak!
O an aklıma gelen fikirle gülümsedim.
-Iııı ben,sana öpücük verecektim.
Diyerek uzaktan bir öpücük attım.Sonra hızla parktan uzaklaşırken arkamda sinir olmuş ve ağlaması hala buraya kadar duyulan bir kız çocuğu bıraktım.Buna çocuk denmezdi.Resmen canavardı,canavarlardı.
Ufaktan,büyüğüne herkes beni taciz etmek zorunda mıydı?
Böyle hayatın içine edeyim!Bakalım bugün ne bok yiyeceğim?
******
O,gideli 1 gün olmuştu.Nerde kaldığını,ne yediğini düşünmemek elde değildi.Aptal,Çınar'ın verdiği,parayı almayı da kabul etmemiş.
