Μυστήρια

Κεφάλαιο 6

Vangelis' POV

«Μπαμπά, μπαμπά!» ηχεί η φωνούλα της στα αυτιά μου. Σηκώνω ελαφρά το κεφάλι μου έτσι χωμένο που είναι στο μαξιλάρι και την κοιτάζω με ένα μάτι. Πραγματικά νυστάζω!

«Καλημέρα, πριγκίπισσα!» λέω γλυκά, φιλώντας τη στο μάγουλο. Εκείνη πέφτει ενθουσιασμένη, υποθέτω, που κατάφερε να με ξυπνήσει, στην αγκαλιά μου ενώ αφήνει διάσπαρτα φιλιά στο πρόσωπό μου.

«Ο μπαμπάς δεν έχει καλημέρα;» της τσιμπάω το μάγουλο και εκείνη κρύβεται ντροπαλά στο γυμνό μου στέρνο.

«Καλημέρα μπαμπάκα.» Χριστέ μου, αυτό το κορίτσι μπορεί να μου φτιάξει τη μέρα με ένα απλό φαφούτικο χαμόγελο. Της δίνω ένα ηχηρό φιλί στο μάγουλο και γυρίζω ανάσκελα, κρατώντας τη στην αγκαλιά μου.

«Γιατί είσαι ξύπνια;» αναρωτιέμαι. Η μικρή μου είναι υπναρού σαν τη μητέρα της -ή μήπως να πω νονάς της;- και δεν συνηθίζει να ξυπνάει πριν την ξυπνήσουν.

«Μαμ!» φωνάζει. Κλείνω απαλά με το χέρι μου το στόμα της και την πλησιάζω συνωμοτικά.

«Σςς, ήσυχα, θα ξυπνήσεις την μαμά.» την ψαρεύω. Στην πραγματικότητα θέλω να μάθω αν έφυγε τα χαράματα σαν τον κλέφτη. Φρόντισα να κοιμηθεί πριν πέσω για ύπνο, αλλά ποτέ δεν μπορείς να ξέρεις με την Εύα. Είναι τελείως ξεροκέφαλη!

«Η μαμά νάνι!» ακόμα και η κόρη με κοιτάει σαν να είμαι ο πιο χαζός άνθρωπος του πλανήτη. Μικρό και γλυκό μου παιδί, θα καταλάβεις στο μέλλον τι τραβάω με την κυκλοθυμική, αλλά παρ' όλα αυτά αξιολάτρευτη, ερωτευσιμη και τέρμα ερεθιστική μητέρα σου. Τώρα που το σκεφτομαι, θα μπορούσε να παραληφθεί το τελευταίο...ή για να είμαι ειλικρινής να μην αναφερθεί ποτέ!

Χριστέ μου, θα δημιουργήσω ψυχολογικά στη κόρη μου!

Κουνάω το κεφάλι μου πέρα δώθε για να διώξω τις μπερδεμένες μου σκέψεις και κοιτάζω τα μεγάλα γκρίζα ματιά της κόρης μου που με κοιτάζουν έντρομα.

Αν ήξερε τι είναι τα ναρκωτικά, θα νόμιζε ότι παίρνω. Ξεκάθαρα.

«Μπαμπά;» κατσουφιάζει. Χριστέ μου, θέλω να της δαγκώσω τα μάγουλα και να της τα φιλήσω. Δεν ξέρω τι να κάνω πρώτο!

Χαζομπαμπάς επίπεδο 66563 και συνεχίζω δυναμικά για τη κορυφή!

«Τι είναι μωρό μου;» ρωτάω γλυκά. Χαχανίζει με το πως την αποκάλεσα και κρύβει το πρόσωπό της μέσα στα μικροσκοπικά χεράκια της.