Κεφάλαιο 56

1K 120 250
                                    

Guess the POV 🤔

«Θα της πω ότι λυπάμαι και πως θέλω να κάνουμε ένα διάλειμμα, λίγες διακοπές όλες μαζί και να γνωρίσει τον πατέρα μου και τα παιδιά τον παππού της. Θα με βρίσει, μπορεί να μου ρίξει και καμιά σφαλιάρα αλλά πιστεύω θα ενθουσιαστεί, της έχει λείψει και ο Βαγγέλης, οπότε δύο σε ένα. Μην αγχώνεσαι, θα την βάλω σε αυτό το αεροπλάνο ο κόσμος να χαλάσει.» θυμάμαι προσεκτικά τα λόγια του Νικηφόρου.

Περιμένω με ανυπομονησία καθώς σύμφωνα με τις αφίξεις, η πτήση τους φτάνει από λεπτό σε λεπτό.

Πίνω λίγο από τον καφέ μου όταν βλέπω την οικογένεια Αραβατζή να πλησιάζει με τις βαλίτσες τους.

Η Μαργαρίτα χαμογελάει, αλλά από την άλλη είχε πτήση μια μέρας ώστε να χωνέψει το γεγονός ότι ο σύντροφος της, που κοιμόταν στην μάνα του για να μείνουν λίγο χωριά επειδή ζήλευε, ήρθε ξαφνικά με εισιτήρια για Λος Άντζελες στο χέρι, για όλους.

Ελπίζω ο Νικηφόρος να έκανε τη σοφή επιλογή και να μην έκλεισε θέση δίπλα στη Μαργαρίτα.

Ξέρω πως εγώ θα την απέφευγα όπως ο διάολος το λιβάνι.

Αν ήμουν στη θέση του, θα την έβαζα να κάτσει δίπλα στην Φυλιαννα που ενθουσιασμενη θα της ανέλυε όλα τα θετικά της Αμερικής και πως θα δει ξανά τον νονό της που τόσο της λείπει.

Έχουμε και τις αδυναμίες μας...

Όταν πλησιάζουν πιο πολύ, ο Νικηφόρος φαίνεται να ψάχνει στο πλήθος, γι' αυτό σηκώνω το χέρι μου ώστε να με δει. Όταν το κάνει, μου χαμογελάει και μου κάνει νόημα πως με είδε, μιλώντας παράλληλα στη Μαργαρίτα.

Βαδίζουν ήσυχα προς τον δρόμο μου όταν η Μαργαρίτα σηκώνει το κεφάλι της και τα μάτια της συναντούν τα δικά μου.

Και από εκεί, με όλους τους ξένους και τις διαφορές γλώσσες να ακούγονται αμυδρά, ακούγεται ο απόλυτος Ελληνάρας που ακούω στο όνομα "Μαργαρίτα".

«Εε ρε θα σας πάρει και τους δύο ο διάολος!!» φωνάζει έξαλλη. Παρατάει τη βαλίτσα της στον Νικηφόρο και πετάει τη τσάντα της κάτω.

«Θα του σπάσω ένα-ένα τα κόκαλα και θα του τα ενώσω με το πιστόλι σιλικόνης. Θα του ξυρισω το μαλλί γουλί και θα του κάψω όλες τις κιθάρες του!» μουρμουραει πλησιάζοντας με. «Εδώ θα γίνει η κηδεία του!! Θα τον διαμελισω σε μια παραλία πάνω σε ώρες να καεί και να τον φάνε τα πουλιά και τα ζωύφια!!» λέει φτάνοντας μπροστά μου.

Μυστήρια Where stories live. Discover now