Μυστήρια

Κεφάλαιο 54

Ένα μήνα μετά

Margarita's POV

«Φτάνει!» φωνάζω.

«Τι είναι Μαργαρίτα; Σε ενοχλεί η αλήθεια;» λέει έξαλλος.

Αφήνω κάτω το σφουγγάρι και στηρίζομαι στον πάγκο.

«Τι καταλαβαίνεις από όλο αυτό; Δεν έχεις βαρεθεί;»

«Όχι, προφανώς χρειαζόμαστε λίγο χρόνο χώρια.» λέει με αποφασιστικότητα.

«Εντάξει.» συμφωνώ για να το αφήσει.

Όχι πως δεν το πιστεύω και εγώ ή ίδια αυτό...

Τρία παιδιά, βεβαρημένο παρελθόν, έτσι είναι...

«Εντάξει; Δηλαδή σου είναι τόσο εύκολο να χωρίσουμε;»

«Ρε Νικηφόρε, σταμάτα να κάνεις σαν γκομενα, ξέρεις πως δεν είναι έτσι.»

«Μαργαρίτα, μαζέψου.» λέει.

«Δεν θα μου πεις τι θα κάνω, Νικηφόρε! Νομίζεις πως θέλω να χωρίσουμε; Πόσο μάλλον τώρα που σε έμαθαν τα παιδιά και έχεις ενταχθεί στη ζω και τη καθημερινότητά τους. Για όνομα του Θεού, ακόμα και η Φυλιαννα σε συμπαθεί· αυτό είναι κατόρθωμα!» παίρνω μια βαθιά ανάσα προτού συνεχίσω «Αλλά όλο αυτό, δεν γίνεται.» λέω δείχνοντας τον χώρο ανάμεσά μας.

«Μαργαρίτα, σου έστελνε κάθε μέρα να βγείτε!» φωνάζει έξαλλος «Καλημέρα, καληνύχτα, πόσο όμορφη είσαι. Ούτε εγώ δεν σου στέλνω τόσα μηνύματα τη μέρα!»

«Ίσως αυτό είναι το πρόβλημα.» λέω μαλακα.

Μπερδεύεται.

«Ίσως έχουμε χάσει αυτή τη μοναδικότητα της σχέσης μας. Ίσως δεν εκτιμάει ο ένας τον άλλον όπως στο παρελθόν, ίσως απλώς μένουμε μαζί για χάρη μιας ρουτίνας που παίζει σε επανάληψη ξανά και ξανά.» παραδέχομαι.

«Έχει συμβεί κάτι μεταξύ σας;»

«Για όνομά του Θεού, είδες που είδες τα μηνύματα, δεν είδες ότι δεν έχω απαντήσει ούτε σε ένα από αυτά;» λέω απελπισμένη.

«Ποιος στον διαόλο είναι αυτός ο Αχιλλέας; Που τον γνώρισες;»

«Είναι φίλος του Αλέξη, του προπονητή του Βασίλη στο kick boxing.» λέω.

Εκείνος γελάει ειρωνικά «Και; Τι; Ο ένας πήρε την ξαδέρφη μου και ο άλλος είπε να δοκιμάσει την γυναίκα μου; Θα τον γαμησω!» λέει αποφασισμένος, παίρνοντας τα κλειδιά του αυτοκινήτου στα χέρια του.

Λίγο πριν ανοίξει την πόρτα, τον προειδοποιώ «Αν μάθω ότι έμπλεξες σε καυγά, ξέχασε και εμένα και τα παιδιά.» είμαι αποφασισμένη να αφήσω το περιττό δράμα έξω από τις ζωές μας.