Μυστήρια

Κεφάλαιο 35

ΚΑΛΗΜΈΡΑ ΜΙΚΡΆ ΜΟΥ ΠΟΝΥ ❤️❤️

__________

Σιωπή.

Τρομακτική σιωπή.

«Αυτό ήταν όλο;» λέει. Δεν μπορώ να καταλάβω πως νιώθει ακριβώς για όλο αυτό.

«Θέλω να είμαστε μαζί όμως.»

Γελάει. Γελάει σαν να της είπα το καλύτερο αστείο που έχει ακούσει!

«Μάλιστα, κάτι αλλο; Γιατί σου πήρε τόση ώρα να μου το πεις;» λέει ειρωνικά.

«Δεν θέλω να αλλάξει τίποτα ανάμεσά μας.»

«Γιατί να αλλάξει κάτι; Κανονικά, όπως κάθε σαββατοκύριακο.» λέει με απάθεια.

«Τι λες; Τι σαββατοκύριακο;» με μπερδεύει.

«Το γεγονός πως περιμένεις παιδί με τη καινούρια σου σύντροφο δεν αναιρεί το γεγονός πως έχεις ήδη μια κόρη και πως έχεις και κάποιες υποχρεώσεις απέναντί της, ως πατέρας της.» λέει.

Θα με τρελάνει αυτή η γυναίκα!!

«Εγώ θέλω να είμαι μαζί σου!» παραπονιέμαι.

«Αυτό να το σκεφτόσουν προτού γκαστρωσεις το πιτσιρίκι!» πετάει το δηλητήριό της.

«Εύα, δεν θα αφήσω το παιδί της Αλεξ, αλλα-» με διακόπτει.

«Δεν κατάλαβες καλά! Δεν έχεις άλλη επιλογή, και αν έχεις, δεν πρόκειται να γίνω συνένοχος!»

«Τι λες ρε Εύα; Δεν είπα ότι δεν θα αναγνωρίσω το παιδί! Απλώς δεν θέλω να είμαι με την μάνα του! Θέλω να είμαι μαζί σου!»

«Λοιπόν, μάντεψε, Βαγγέλη. Η εποχές που έκανες ό,τι ήθελες, τελείωσαν! Θα έρθεις αντιμέτωπος με τις ευθύνες σου και θα πράξεις όπως αρμόζει!» λέει έξαλλη.

«Εύα, νομίζω δεν με καταλαβαίνεις.» προσπαθώ να της δώσω να καταλάβει...

«Όχι, αντιθέτως, νομίζω πως εσύ δεν κατανοείς αυτό που σου λέω.» επιμένει.

«Ωραία, εξήγησέ μου τι στο καλό δεν καταλαβαίνω!» ωρυομαι.

Σηκώνεται όρθια και έρχεται απέναντί μου, τα πρόσωπά μας να απέχουν μερικά μονάχα εκατοστά.

«Δεν πρόκειται να αφήσω άλλο ένα παιδί να μεγαλώσει χωρίς τον πατέρα του στο σπίτι, βάλτο καλά στο μυαλό σου! Η Αριάδνη έχει συνηθίσει, όμως δεν θα αφήσω άλλο παιδί να βιώσει αυτή την απουσία στη καθημερινότητά του!» λέει τελεσίδικα.

«Είμαι στη ζωή της κόρης μας!» επιμένω.

«Ναι, αλλά δεν είσαι όσο σε έχει ανάγκη! Εξαιτίας μου!» λέει με δάκρυα στα μάτια.