ONE OK ROCK: Taka's Maker (Completed)

One Ok Rock - Chapter 58

Rock 58

I immediately close my eyes when I heard the gun shot.

I feel so numb.

I will never ever un love you, Takahiro..

Memories starts to flashback.

You're my kid the maker..

Everything went black.

***

"Shinreé!"

I literally can't breathe when I heard the gun shot. Everything is drastically moving so fast. I saw blood coming out of Hades chest.

I gasped as when I saw his body fell on the ground. Then, I saw familiar face who holds the gun. It's him... the reason why I met Shinreé.

Our eyes met and I see no reaction from him. I give no attention to everyone because I intend to give my all to Shinreè.

"Heart?" I cup her face. "Please, be strong!" I kissed her forehead.

I felt so relieved knowing she just fainted.

"I'm sorry," walang katapusang usal ko sa kanya habang hawak ko ng mahigpit ang kamay niya.

We're on our way to the nearest hospital. I never let go of her hand.

"I'm here now, Heart. I will never let you go now, swear. Just please be safe. Please, be strong and wake up. I'll be beside you, I love you."

***

"Pakyu ka talaga!" gigil na gigil na naman sa galit na sigaw ni chief. "Nasa mga kamay mo na pinakawalan mo pa?"

"Boss chief naman," nakailing na sabi ko. "Alam kong superhero tingin mo sa'kin kasi feeling mo kaya kong iligtas ang buong mundo. Oo na, believe na believe ka sa powers ko-" Nakatikim ako ng hampas sa ulo gamit ang dyaryong pinilipit niya sa galit sa kapalpakan ko.

"Sumasagot ka pa? May pa rampa rampa ka pa. Palagay mo ba papayagan kitang mag modelo? Manigas ka! Dito ka nababagay sa trabahong ito at bilang kasalanan mo namang makatakas ang lalaking 'yon, ibabalik ko sayo ang assignment na ito para sa bago mong mission. Magpaalam ka na sa mga lalaking 'yan! Maliwanag ba?"

"Pero boss chief naman bigyan mo naman ako ng tamang panahon para sa tamang pagkakataong dinala sa'kin ang tamang lalaking nararapat sa hindi tamang mundo ko," magulong katwiran ko.

"Ulupong ka Constantine! Lumayas ka na nga sa harapan ko kahit kailan ka! Magpasalamat ka at walang nangyaring malala sa pamangkin ng Presidente kung hindi naku, hindi ko na talaga alam kung mapapatay kita talaga. Hayup!"

"Bye, chief boss! Kalma lang yung dugo mo tataas na naman," pang-aasar ko pa.

Ganito na talaga kami, frenemy.
Magkaibigan pero madalas magkaaway. Hahaha!

Pero hindi pa rin ako matatahimik hanggang di nahuhuli yung lalaking 'yon. Kung hindi lang talaga ako nagulat sa biglamg pagsulpot at pagbaril ni pangulo sa kontrabida ng gabing yun.. naku bembang talaga sa akin ang lalaking kalaban ko.

"Tsh!"

Nakasalubong ko si Valero, siya yung pinalit sa akin dati pansamantala sa mission ko tungkol nga sa sindikato.

"Pre, musta?" tanong ko.

"Hey yow mamen, long time no see."

"Oo nga, anong balita sa sindikatong minamanmanan mo?"