Yeni Bir Hayat: İnsanüstü Kraliçe

Sihir Mi Yaptı?

Yıldız'ın Ağzından
Mira telefonla konuşurken "Siara" adını duymuştum. Bu adı duymayalı epey oluyor, ama bu adı onlar daha doğrusu o nereden biliyordu? Mira geldi, ona dönüp sormaya cesaret edemedim. Sadece kiminle konuştuğunu sordum. Bana cevap vermedi. Ben iyice kızdım. Bunun beni ilgilendirmeyen bir konu olduğunu söyledi. Ben iyice kızdım. Ona dönüp
- O zaman ben öğrenirim, dedim ve her ne kadar yapmaktan korksamda telekinezi yaparak telefonunu aldım.
Mira'nın Ağzından
Yıldız:
- O zaman ben öğrenirim, dedi ve mavi gözleri koyulaşmaya başladı. Telefonum birden cebimden çıktı ve Yıldız'ın eline düştü. Bunu yapması beni korkutuyordu. Telefonu açtı ve şifre kilidimle karşılaştı. Vaz geçer sanıyordum ama gözleri daha da koyulaştı. Resmen siyaha döndü. Birden ağzından yabancı kelimeler dökülmeye başladı." Vov a mente men abriò*" diyordu. Birden beynime saplanan kazıkları hissettim. Daha sonra etrafı sonsuz bir beyazlık kapladı. Yıldız'ı gördüm. Bir kapı açıyordu. Üzerinde 'telefon şifrem' yazan kapıdan içeri girdi ve çıktığında ' Ahora voy*' dedi. Ben ilkinden daha fazla bir acı hissettim. Her şey normale döndüğünde Yıldız telefonumu açmayı başardı. Rehbere girdi ve son aramalara baktı. Layla'yı aradığı zaman Layla karşılık verdi:
- Alo, Mira. Ne oldu?
- Sen, dedi Yıldız.
- Siana, dediğini duymuştum. Bunu söyleyen Layla'ydı.
- Benim adımı nereden biliyorsun, benim zihnime giren ses bu sendin.
- Evet, bendim.
- Bana her şeyi anlatacaksın.
- Telefonu Mira'ya verirsen yanıma gelebilmeniz için adresimi veririm. Telefonda anlatamam.
Yıldız telefonu bana verdi, gözleri hâlâ eski haline dönmemişti. Ben telefonu alıp:
- Layla sana anlatmam gereken şeyler oldu, dedim.
- Sakin ol. Bak ben sihri kaldırıyorum, gelince anlatırsın. Beni kokumdan bulursun,dedi ve telefonu kapattı. Ben Yıldız'a döndüm. Gözleri hâlâ eski rengine dönmemişti, çok sinirliydi. Ben ona gel işareti yaptım. Arabam onun evinin önünde duruyordu, onu arabaya bindirdim ve Layla' nın yaşadığı ormana doğru arabayı sürdüm. Yıldız'ın​ gözleri eski rengine dönerken bayıldı.
Yıldız'ın Ağzından
    Gözlerimi açtığımda Mira'nın arabasında arka koltukta oturuyordum, bir ormandaydık. Birden başıma bir ağrı girdi, kendimi çok yorgun, bitkin hissetmeye başladım, başım dönmeye başladığı​ an yolunda gitmeyen bir şeyler olduğunu anladım. Gözlerim kararıyordu ve kendimi karanlığın sonsuzluğunda buldum.
Mira'nın Ağzından
         Yıldız bayılmış bir vaziyette arka koltuktaydı. Ben onu kucağıma aldım ama almaz olsaydım. Boynunu örten saçları geriye düştü ve şah damarı ortaya çıktı, o müthiş kan kokusu burnuma doluyordu. Kendimi tutmalıydım, tutmak zorundaydım, o benim arkadaşımdı. Birden etrafı Layla'nın kokusu sardı, kucağımda baygın bir şekilde yatan Yıldız'ı görünce yalnızca "Siana" demişti. Ya bu Siana da kim neden Yıldız'a Siana diyor ki? Bunlarla kafa karışıklığı yapmaya gerek yok. Layla bana döndü ve:
- Onu hemen eve götürmeliyiz, neler olduğunu hemen anlat, dedi.
- Hadi, burda duracağımıza yürüyelim.
- Yürümek ve ben. Işınlanma sihri ne güne duruyor,dedi ve parmağını şıklattı. Evdeydik. Ben bütün olanları anlattım. Sihir yaptığını duyunca elinde olmadan bağırdı:
- Ne sihir mi yaptı?!
Önemli bir duyuru: maalesef (nedeni söyleyemem) artık sadece cumartesi ve pazar yb yazabileceğim.
Bir sonraki bölümde görüşmek üzere. Oylarınızı ve yorumlarınızı esirgemeyin. 😊😊