Yeni Bir Hayat: İnsanüstü Kraliçe

Kendi Hafızanı Silmek

Yıldız' ın Ağzından
           Bir beyazlık ve son bir öfke... İçimdeki güç sonuna kadar tükenmiş gibi hissediyorum. Dizlerimin üzerine kalkmaya çalışırken yine o iğrenç ağrı başıma saplandı.
           Bu ağrı... Yine mi! Yeter artık, eğitim için zihnime girmeniz canımı ne kadar acıtıyor bir bilseniz. Kendi kendime konuşmak ne kadar sinir bozucu bir durum. Dizlerimin üzerinden ayağa kalkmak başardığım en büyük iş gibi geliyor şu an.
            Bir adım atmayı başardığım an dünyalar benim olmuştu. Oh, biraz kalan gücüm artık hiç kalmayacak.
             Ayak sesleri duyduğum zaman o yöne baktım. Biri geliyor.
- Sen kimsin, dedim.
- Biliyorsun, dedi.
- İnsanların zihnine girmeyi iki tip yaratık başarabilir: sihirbazlar ve psikoloji kontrolcüleri. Benim zihnime girme hakkına sahip olan tek sihirbaz: Layla; tek psikoloji kontrolcüsü ise... Sen , psikoloji koruyucusu.
- Doğru tahmin.
- Bana öğreteceğin şeyler önemli olsa bu kadar acı çektiğime değse iyi olur.
- Sana psikoloji elementini kontrol etmeyi öğreteceğim.
- İçinde neler var?
- Telekinezi, akıl okuma ve zihin kontrolü.
- Bu iyiymiş, peki hafıza silme?
- O da var. Onu unutmuşum.
- Hemen öğrenmeye başlamak istiyorum.
- Telekinezi aslında çok kolay. Sadece hareket ettirmek istediğin nesneye odaklanman gerekiyor. Ayrıca gideceği yere ve çizeceği yola.
- Akıl okuma?
- O da kolay. Sadece düşüncelerini duymak istediğin kişiyi aklından geçir ve onu tanımasan bile düşüncelerini duyarsın.
- Zihin kontrolü?
- O biraz zor: çünkü önce birinin zihnine girmen gerek, yani böyle değil. Bilinçaltına girmeli ve oradan onu kontrol etmelisin. Bunun için çok güçlü olmak gerekir. Senin zorlanacağını sanmam; ama ilk başlarda biraz zor olabilir.
- Hafıza silme, derken öğrenmeye ilk defa heves etmiştim. Belki kendi hafızamı silmeyi başarırsam o zaman bunları unutup normal bir insan gibi devam ederim yaşamaya.
- Sadece hafızasını sileceğin kişiye odaklan. Sonra tüm anıları gözünün önüne gelir ve sen silmek istediğini seçersin. Bu kadar basit, dedi ve gitti.
              Başıma ilk seferkinden daha büyük bir ağrı girdi. Artık gitmişti. Gözlerimi hafifçe araladım. Mavi gökyüzü ve yeşil ağaç dalları vardı. Sanki tüm gücüm tükenmişti. Ayağa kalkmak istesem de başaramayacağımı biliyordum. Sırf bu yüzden denemeye bile kalkamadım. Kendime odaklandım. Sadece kendim vardım, anılarımı görmek istiyorum. Karşıma bir sürü anı çıkınca başardığımı anladım. Karşıma çıkan anılardan annemle ilgili olanları, tüm bu majesteleri işi hepsini silmek istedim ve silindi. Yerlerini herkesi tanıyacağım; ama majeste işiyle alakası olmayan anılar yerleştirdim. En son burada olma nedenimi de orman gezisi ve en son uyuyakalmam olarak değiştirdim.
                Gözlerimi açıp ayağa kalktım. Bir daha ormanda yürüyüş yapmak yok. Çok yorucu. Ayağa kalkıp gittim, eve vardığımda kendimi yatağa attım. Saat umrumda değildi, sadece uykum vardı.