L❤VE in the 1st sight(Completed)

Part-17

စာရြက္တစ္ရြက္ေပၚမွာရွိေနတဲ့
ဂ်ပန္စာ စကားလံုးေတြကို
တစ္ခါမွမျမင္ဖူးတဲ့အရာတစ္ခုလို စိုက္ၾကည့္ေန
မိသည္မွာ
ဘယ္ေလာက္ၾကာၿပီလဲမသိေတာ့...

စားပြဲတင္နာရီေလးဆီအၾကည့္
ေရာက္မိသြားေတာ့

9:01 Pm

အဲ့လူႀကီးခုထိ phမဆက္ေသးဘူး...

9Pmဆိုၾကားရတတ္တဲ့
I'm only one call away 🎵
ဆိုတဲ့  ring toneသံေလး ကို
ေမၽွာ္မွန္းမသိ ေမၽွာ္ေနမိေၾကာင္း
ကိုယ့္ကိုယ္ကိုသတိထားလိုက္မိေတာ့

အေရွ႔ကစားပြဲေပၚကစာရြက္ေလးဟာ
စကၠန္႔ပိုင္းအတြင္းမွာပင္
တစ္စစီဆြဲျဖဲ ၿပီးသားျဖစ္သြားသည္..

"ေတာက္...!!!"

ျဖဲၿပီးသား စာရြက္အပိုင္းအစေတြကို
လံုးေခ်ပစ္ၿပီး
ခပ္လွမ္းလွမ္းက အမိူက္ပံုးထဲ ပစ္ထည့္လိုက္ကာ
ေတာက္တစ္ခ်က္ကို ခပ္ျပင္းျပင္း
ေခါက္မိလိုက္သည္..

ထိုင္ေနရက္သားနဲ႔
စားပြဲေနာက္မွီေပၚ မွီခ်လိုက္ၿပီး
အေပၚမ်က္ႏွာက်က္ကိုသာ
စိုက္ၾကည့္ေနမိသည္..

အဝါေရာင္ခပ္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ နံရံမွာ သူ႔ဟာသူ
တြယ္ကပ္ေနတဲ့ အိမ္ေျမာင္ကိုလဲ
သက္ေဝယံ အလကားေနရင္း
မ်က္မုန္းက်ိဴးေနမိသည္..

ဒီေန႔ျဖစ္ခဲ့သမၽွကိစၥေတြအကုန္
ေခါင္းထဲအစီအရီတိုးဝင္လာေတာ့
ေခါင္းေတြကမခံမရပ္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ကို
ကိုက္ခဲလာသည္မို႔
စားပြဲေပၚကို မ်က္ႏွာကိုေမွာက္ခ်လိုက္မိသည္..

စိတ္ေတြ ဂေယာက္ဂယက္နဲ႔
ဘယ္လိုေနလို႔ ေနရမွန္းမသိေတာ့..

ေဘးနားမွာ တင္ထားတဲ့ ph ေလးဆီက
Flash lightေလး ဖ်တ္ခနဲ ပြင့္
သြားခ်ိန္မွာ
သူလားဆိုတဲ့ ေမၽွာ္လင့္ခ်က္နဲ႔လွမ္းၾကည့္လိုက္မိေပမယ့္

ထြက္ေပၚလာတဲ့ Ring toneသံဟာ
သူ႔အတြက္သီးသန္႔ထည့္ေပးထားတဲ့
အသံမဟုတ္ေလေတာ့

ရင္ဘက္တစ္ေနရာက
ဆစ္ခနဲနာက်င္သြားသလို...

သက္ေဝယံဖုန္းကိုမကိုင္ဘဲ
ပစ္ထားလိုက္သည္..

ဒီအခ်ိန္မွာဘယ္သူနဲ႔ဘာဆိုဘာမွ
ေျပာခ်င္စိတ္ကိုမရွိ

Austin Mahone ရဲ႕
All I ever need..