Part-9 (Unicode)

10.8K 1K 6
                                    


"ပြန်တွေးကြည့်..ငါသိပ်ချစ်မိသွားပြီ..မြတ်နိုးရတဲ့မင်းရဲ့အပြုံး... 🎶"


လိုက်ပါစီးမျောနေသောတေးသီချင်းသံသဲ့သဲ့လေးသည်နားမှနားကျပ်ပြုတ်ထွက်သွားသည်ဆိုသောအသိတစ်ခုနှင့်အတူပျောက်ကွယ်သွားသည်..။အာ...ဘယ်အကောင်feelလာဖျတ်ဟိန်းထက်ယံထောင်းခနဲဒေါသထွက်သွားပြီးမော့ကြည့်လိုက်တော့ပုခုံးကျော်ကျော်လောက်ရှည်သောဆံပင်တွေလေထဲဝဲကျနေလောက်အောင် ငုံ့ကြည့်နေသောမြတ်မွန်မ။သူ့လက်တစ်ဖက်မှာအဖြူရောင် earphoneလေး။


"ကျစ်စ်..ပြန်ပေးဟာ ငါ့earphone"


ဟိန်းထက်ယံလှမ်းဆွဲယူလိုက်ပေမဲ့မမှီလိုက်မြတ်မွန်သည်ဟိန်းထက်ယံရှေ့မှာခုံတန်းအပြာလေးပေါ်သို့ဝင်ထိုင်လိုက်ပြီဖြစ်သည်။မြတ်မွန်ရဲ့ဘေးမှာနှင်းပွင့်သည်ခွက်ထဲမှကော်ဖီကိုပိုက်နှင့်စုပ်ယူပြီးစိမ်ပြေနပြေသောက်နေသည်။ဘေးမှာထိုင်နေသောဝင်းမြင့်ကဖုန်းပွတ်မပျက်ဘဲနှင့်


"မေလေးရော??"


နှင်းပွင့်က


"ဟိုမှာ..သူ့ရည်းစားနဲ့ဖုန်းပြောနေတယ်"


လှမ်းကြည့်လိုက်တော့ခပ်လှမ်းလှမ်းသစ်ပင်ရိပ်အောက်မှာနောက်ကျောပေးထားသောဆံပင်ရှည်ရှည်နှင့်မိန်းကလေးတစ်ယောက်။အနောက်မှကြည့်ရုံနှင့်မေလေးဆိုတာသိပြီးသားအေးပေါ့လေ RSတွေဆိုတော့လဲသာယာကြပေါ့။


"ဟိန်းထက်ယံ..နင်ဟာလေအသုံးကိုမကျဘူး.."


အစမရှိ အဆုံးမရှိထပြောသောမြတ်မွန်စကားကြောင့် ဟိန်းထက်ယံ မျက်မှောင်ကျုံ့ကာမြတ်မွန်ကိုလှည့်ကြည့်မိသည်။


"မနတ်က ငါတို့နဲ့ဝင်းမြင့် အရှေ့ကမြန်မြန်သွားတယ်ဆိုတာ နင်တို့နှစ်ယောက်ကိုသီးသန့်လွှတ်ပေးထားတာဟဲ့။ နင် သက်ဝေယံကိုဘာမှမပြောလိုက်ဘူးဆို"

L❤VE in the 1st sight(Completed)Where stories live. Discover now