The Boss' Silent Worker (Completed)

TB'SW ♥ 5: Goddamn Pervert

Kabanata 5

The next day, I felt like I really want to absent. I wasn't in the mood to do my work. And probably, I really don't want see the face of my Boss.

Alas syete na nang umaga pero naka hilata parin ako sa aking kama. Maybe, I'll just call Clara na may sakit ako kahit wala naman. Para ma excuse ako. I wasn't really in the mood. Maybe because of what has happened yesterday at naging audience pa namin ang nakakatanda nyang kapatid.

Whenever I remembered that, makes me want to commit suicide. Bakit ba kasi ako nagpadala sa kanya? I warned myself about it. Na kahit anong mangyari, hinding hindi ako bibigay sa kanya.

But it's easy to say than do. Kaya nga-nga nalang muna ang magagawa ko para maka recover. Bwesit na buhay naman kasi 'to!

Dumeretso ako sa banyo para maligo, pagkatapos ko doon ay tinawagan ko na kaagad si Clara.

"Hello? " aniya sa kabilang linya.

"Clara" sagot ko naman

"Ah, Miss. Bakit po kayo tumawag? " tanong nya.

Now I'm thinking kong ano ang sasabihin ko. I'm not good at this, hindi ko ugaling mag absent sa trabaho gayong wala namang katanggap-tanggap na dahilan.

"I'm really not feeling well, Clara. I'll just send my notice letter to Boss. Ikaw muna ang bahala sa team. Just email me if we got a new project. " ani ko

Dahil wala naman akong ginagawa sa araw na ito at hindi ko ugaling magbilin ng trabaho kaya wala talaga akong gagawin ngayon ay nag luto nalang muna ako ng pagkaing ako lang ang nakaka alam kong ano.

It's my thing. Nag e experimento ako ng mga pagkaing ako lang ang nakaka-alam.

Habang iniintay ko na kumulo ang sabaw ng niluluto ko ay nag send na agad ako ng notice kay boss. Wala pang isang minuto nong inaproba nya iyon. Feeling ko tuloy hinihintay nya talaga ang notice na iyon.

I was wearing my usual pambahay, pajamas and spaghetti strap top na pwede na hindi mag bra kasi meron na itong garter para mag hold sa dibdib.

Malaki ang dibdib ko pero hindi as in malaki . 'Yung bagay lamang tignan sa pustura ko. Tamang tamang naluto 'yung niluluto ko no'ng may nag doorbell.

Wala akong inexpect na bisita ngayon kaya naisip ko na baka delivery ang dumating.

When I opened the door, the Face of Sir Jellal immediately showed up . I was shocked because I never expected him to come into my place! And it's only 9:45 am! It's still work hours...

Well, he's the boss. Sya lamang ang may karapatang mag absent kung kailan nya gusto.

"What are you doing here. " I said awkwardly.

Now I regret kong bakit nag spaghetti top ako. I know Sir Jellal. He's a retard maniac. Mamaya ma rape na talaga ako nito ng wala sa oras. At anong ginagawa nya rito?

"I just want to check on you. " he said flatly while his gaze was directed on me.

Napalunok ako ng wala sa oras dahil sa mga titig nya. I admit that it was offending. Wala pang lalaki ang tumititig sa'kin ng ganyan. Sya palang!

"You don't have to check on me, Sir. Besides I'm not a child anymore and I just need rest. " ani ko . I am very proud of myself dahil hindi ako nagkanda utal-utal .

Kung alam ko lang na pupunta ka sa pamamahay ko ay sana pumasok nalang ako sa trabaho, may chance pa ako na iwasan ka! Ikaw nga ang dahilan kong bakit ako nag absent, nagawa mo patalagang magpakita sa akin matapos ang kalaswa-laswang nangyari kahapon! Gustong gusto ko iyong sabihin sa kanya kaso umuurong ang dila ko.