Bu sabah olduğundan daha iyidim. Kalkınca ellerimi yüzümü yıkadım. Özenle kamuflajımı, postallarımı giydim. Tam revirden geçerken, revirde birilerinin olduğunu fark ettim. Pencereden bir hemşire görmüştüm. Yeni gelmiş olmalıydı.
İçeri girip selam vermek istedim. İçeri bodozlama daldım. İçerde Rüzgar komutanda vardı. Birlikte sohbet ediyorlardı. Rüzgar komutanla ne konuşuyorlardı.... Rüzgar komutan hemşireyi tanıyormuydu??? Aklımı kurcalayan sorular vardı. Her neyse bir merhaba çıktı ağzımdan...
"Merhaba ben Asilay, arkadaşlarım kısaca bana Asi derler... burada özel timde askerim..."
"Merhaba benim adım da Merve hemşireyim... Memnun oldum bu arada..."
Rüzgar komutan yüzüme bile bakmadı. Bu durum sinirimi bozmuştu ve apar topar odadan çıktım. Aklımda deli sorular...
"Neyse Asi seni ilgilendirmez niye bu kadar umursuyosun ki ne var bunda..." desemde kendi kendime... Yinede engel olamıyordum.
Kıskanıyor muydum acaba????
"Tabiki hayır ben ve kıskanmak çok ayrı şeyler" desem bile içim içimi kemiriyordu. Koşu yapmak için sıraya girdiğimizde komutanın yüzüne bile bakmadım. Trip attım. Koşuya başladık. Kendimi o kadar vermişim ki koşmaya.... Herkes yorulduğundan yavaşlıyordu ve ben o sırada koşuşumu hiç bozmadan hala devam ediyordum.
Bir türlü çıkmıyordu aklımdan... Mekik çekmeye geçtik. kerem ayaklarımdan tutuyordu. O sırada komutanla göz göze gelmiştik. Ne kadar sinirli olduğu gözlerinden ve çenesini sıkmasıyla oluşan kasılmaları görebiliyordum. Kaşlarını çatmıştı. Bu durum çok hoşuma gitti.
Komutanda bizimle birlikte barfiks çekmeye başladı. Üzerindeki yapışan koyu yeşil renkli tişört vardı ve kaslarıvbelli oluyordu. Hiç umursamadan bende barfikse geçtim. Bir müddet sonra zorlanmaya başladım. Bizim Rüzgar komutan hala devam ediyordu. Spor iyidir, insanı dinç tutar diye içimden geçirdim. Bize haberler veren ve nerde ne olmuş onları tespit eden kamil koşarak komutanın yanına geldi.
"Komutanim istikbarat haber yolladı. Buralarda bir cephane varmış ve bu cephane teröristlerin ocağı gibiymiş... buraya bakmanız gerekiyor."
"Tamam asker, gidebilirsin."
"yasin, askerleri toparla..." dedi.
Hepimiz sıraya geçmiştik. Komutanımız bir operasyon olduğunu söyledi. Ağzımı tutamadım ve:
" Ne zaman gidiyoruz" dedim.
" Böyle devam edersen bir tek sen gidemeyeceksin" dedi.
Bende çenemi kapattım. Giyinmek için dağıldık ve yola çıkacaktık. Hepimiz askeriye arabalarına bindik ve yola koyulduk...
