YA BİRLİKTE ŞEHİT OLACAĞIZ YA DA BİRLİKTE OLACAĞIZ

12 1 0
                                    

Şehidimizi uğurlamak için hepimiz alayın önüne toplandık. Yağız sen hiç merak etme... Geberteceğim o iti... Canım pahasına olsa bile... Saygı duruşuna durdum ve son olarak selamımızı verdik... Ayakta durmakta güçlük çekiyordum. Aylin koluma girdi. Her an yere düşecek gibiydim. Erkekler tabutu omuzlarına alınca bende yere serilmişim. Gerisini hatırlamıyorum. Kendimi revirde buldum. Arzu bana serum taktı. Merve'ye de ne oldu derseniz? Merve çatışma esnasında yarbay onu içeri almış. Alayımızıda temizlemiştik. Gözlerim kan çanağına dönmüştü. Erkekler yokken Aylin'e beni yarbayın yanına götürmesini istedim. Yarbayın odasına girdim. "Yarbayım, benim toparlanmam için başka yere gitmem lazım... Tayinimi istiyorum. Sekiz'i geberttikten sonra buralardan gitmek istiyorum. Her yeri bana Yağız komutanı ve kötü anılarımı hatırlatacak... Görevime odaklanamam..."
"Asilay sen çok iyi bir askersin. Bunu benden nasıl istersin. Senin gibi askeri kaybetmek istemem ama senide böyle görmek üzüyor beni... Senin için tayinini isterim ama sende iyi düşün. Her an vazgeçebilirsin... "
"Yok yarbayım vazgeçeceğimi sanmıyorum. Teşekkür ederim." deyip odadan çıktım. Kapıda Aylin ne söylediğimi merak ediyordu. Ona tayinimi istediğimi söyledim. Beni anlayışla karşılayacağını biliyordum. Aylin'im hiç bir zaman kendini düşünmez. Olaya benim açımdan bakınca bana da hak verdi. Biliyorum bu durumdan en çok beni etkileyecekti. Arkadaşlarımı geride bırakıyordum. Bir de Rüzgar... Yağız'ın beni severken ölmesi, Rüzgar'ı kendimden uzak durması gerektiğini hissediyordum. Birazda gitmeyi bunun için istiyordum. İlk önceki hedefin Sekiz'i gebertmek... Gerisi önemli değil... Kızlar yemekhanedeydi. Biraz kendime gelmiştim. Hiç değilse tek başıma yürüyebiliyordum. Yemekhaneye Kızların yanına gittim. Benim ardımdan Kamil geldi. "Komutanım, Sekiz'in yerini tespit ettik."
"Eminmiyiz orda olduğundan..." dedim.
"Sekiz bir köyde... Köylünün biri fotoğrafını çekip atmış..."
"Tamam. Hazırlanın kızlar... Kamil sende erkekler gelince bulunduğumuz bölgeye yönlendir..."
"Emredersiniz komutanım." dedi ve bizde hazırlanmaya gittik. Araçlara binip çıktık yola... Köye geldiğinizde aracı biraz geriye bıraktık. İkişerli gruplara ayrıldık. Ben, Aylin, Cansel sağ taraftan... Buse, Tuğçe, sevda sol taraftan... Dedim ve ayrıldık... Sekiz bu köyde bir evde kalıyormuş... Evin etrafına toplandık. Kapının sağ tarafında ben, sol tarafında Buse vardı ve kapıyı tıklattık... Kapıyı bir kadın açtı ve biz içeri daldık... "Yat yat yat!!!" dedikten sonra odaları kontrol ettik. Hepimiz içerdeydik... Kimse yoktu... "Tuzak tuzak çık dışarı!!!" diyerek bağırdım. Tam çıkarken kadın kafama birşeyle vurdu. Bir anda dengemi kaybedip kendimi yerde buldum. Sekiz'in adamları içeri girdi ve diğer kızları esir aldılar... Yavaşça kalktım yerimden... Ellerimizi arkadan bağladılar ve bulunduğumuz odanın kapısına bomba kurdular ve ağzımızı bantladılar... Erkekler geldiğinde kapıyı açınca ölecektik. Bir an önce birşey yapmam gerekiyordu. Yan cebini Buse'ye kaş göz yaptım. Daha önce alışık olduğu için hemen anlad8 ve eğilerek arkasnı döndü ve elleriyle cebimdeki bıçağı aldı. İpi kesmeye çalışıyordu ve başardı. Ellerini çözdü ve beni çözdü.. Birbirimizi çözdük ve Aylin de bombanın başına geçti... Aylin "Asi, bu bomba çok değişik... İlk defa görüyorum. Çapraz bağlanmış ve girişi görünmüyor..."
"Hadi Aylin sen yaparsın... İyi düşün. Az Zamanımız kaldı..." Bizimkiler geldi.. Sesleri geliyordu...Dış kapıyı kırıp girdiler ve bizim bulunduğumuz odaya girecekken sevda bağırdı. " komutanım gelmeyin... Kapıya bağlı bomba..." dedi. Rüzgar komutan tamam dedi...Bombanın vakti git gide azalıyordu. Son iki dakika... Kızlar panikliyordu... Aylin "Asi bombaya iyi bak... Sen olsan hangisini kesersin?"
"Aylin, eğer çaprazsa kırmızı aşağıya doğru gidiyor. O zaman ben olsam maviyi keserdim."
"Bende mavi diye düşündüm. Hadi birlikte keselim. Eğer patlarsa birlikte şehit oluruz. Patlamazsa zaten beraberiz..." elinden tuttum ve birlikte maviyi kestik. Keserken herkes gözünü yumdu. Kapıyı yavaşça açtık. Herkes sevdiğine sarıldı. Aylin Eymen'e, Tuğçe Yasin'e, Cansel Mehmet'e, Sevda Ümit'e, Buse Kerem'e... Bir tek Rüzgar'la ben kaldım. Yanıma geldi ve birden sarıldı. Bende ona sarıldım. Ne de olsa son sarılmalarımız artık... Evi aramaya başladık. Çekmecede bir fotoğraf buldum. Aile resmine benziyordu. Resimde Sekiz, bir kadın ve bir de erkek çocuğu vardı. Fotoğrafı yanıma aldım ve alaya geri döndük...

İZ PEŞİNDEHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin