Orada öylece hiç birşey yapmadan oturmayı çok özlemiştim. Yanıma Yağız komutan geldi. Oturdu usulca... "Herşeye sıfırdan başlamak gerek bazen bugün olduğu gibi...Asilay bana soru sorma olur mu? Ben yokken neler oldu diye... senin için anlatmak istemem"
" Merak etme sormıyacağım zaten biliyorum herşeyi... Bu acılar beni yıkmaz ama bu vatan haini olmak beni öldürür. Anlıyormusunuz Komutanım... Bir tek siz güvendiniz bana... Sizin yeriniz bende ayrı, bilin istedim. Beni tanıyan biri bana bunu neyse ağzıma almak istemiyorum. Onu yakıştıramaz... en önemlisi ben kim olduğumu biliyorum. Ben yaşadıkça vatanıma zarar gelmemesi için canım pahasına herşeyi yapacağım." "Biliyorum böyle olacağını çünkü bende yanında olacağım" diyerek kendine doğru çekti beni ve göğüsüne kafamı dayadı. Bir kaç dakika gözüm daldı ve neler düşündüğümü hatırlamıyorum. Etrafı sessizlik bürüdü. Gözlerimi kıpırdattım ve irkilerek "iyi geceler " deyip yatakaneye doğru gittim.
