Eve gittiğinde Kerem'in ona daha bu sabah getirdiği pembe güllere baktı.
"Lanet olsun.Buraya dönmemeliydim.Gelmemeliydim." pembe güllerin olduğu vazoyu elinin tersiyle devirir.Tüm evi darmaduman eder.Biraz sakinleşmek için duşa girdi.Buz gibi suyu açtı.Buz gibi.Su öyle soğuktu ki...
Kıyafetlerini çıkarmadan öyle olduğu gibi girdi suya.İlk başta cesaret edemese de girdi.Saatlerce kaldı suda...
-
"Açmıyor Barış,57 defa aradım açmıyor.Hadi nolur gidelim."
"İyi peki.Kereme haber veriyim."
"Hayır.Beyefendinin işi vardır."
"Tamam."
-
Melis ve Barış taksiyle Zeynep'in evinin kapısına gelir.Kapıda Kerem'i gören MelBar onun yanına koşar.
"Kerem niye bekliyorsun.?"
"Abi telefonu açmıyo belki 100 kere aradım.Zile bastım açmıyor."
"Bizde aradık.Ya kesin birşey oldu.Nasıl giricez?"
"Ya saçmalama Barış uyumuştur belki."
"Zile bu kadar basmamla ayı olsa kış uykusundan uyanırdı." dedi Kerem ve kapıya yaklaşıp"Ben kırıyorum." dedi.
"Bu kapı sağlam baya kıramazsın."
"Bakıcaz artık." dedi Kerem ve 1-2 omuz sonra kapı açıldı.
Hepsi birden koskoca yalıda Zeynep'i aramaya başladı.Kerem üst kattaki banyonun kapısını tıktıkladı,ses gelmeyince kapıyı açıp içeri girdi.
Ve gördüğü manzarayla "Zeyneeeeeeeep!" diye bağırması bir oldu.Banyo fayanslarında buz kesmiş bir halde yığılı yatıyordu.Kerem açık olan suyu kapattı.Ve hemen Zeynep'i kucaklamaya çalıştı.Zeynep resmen buz gibiydi.Kerem onu kucağına aldı ve aşağı indirdi.Melis Zeynep'i görünce ağlamaya başladı.
-
HASTANE:
İşte yine burası.Hastane.İnsanı bu kelime bile ürkütür.Adı üstünde hastane.Hasta.Hastane kolidorları,uzun bekleyişler,feryatlar...Yeni hayatlar,hayatını kaybedenlere şahit olur hastaneler.Her gün binlercesine...En zoruda beklemektir.O kapının ardında değer verdiğin bir insan varsa beklemek ömründen ömür alır.Uzun,yorucu bekleyişler.Umutlar,dualar...
Kerem iki eli alnında yere çömelik bir vaziyette bekleyişini sürdürmektedir.Zeynep'i düşünür.Aklından hiç çıkmayan o anı.Zeynep'i duşta o halde gördüğü anı...Melis duvara yaslanıp ağlıyor ve dua ediyordur.Barışta önce kendini,sonra Melis'i teselli etmeye çalışıyordur.
"Aşkım Demet teyze ve Cihan amca biliyor mu?"
"Zeynep'in döndüğünü bilmiyorlar.Arama sakın.Zeynep sürpriz yapacak."
"Sırası mı Melis?"
"Ama o-"
"Aramak zorundayım.Ben aramasam hastaneden ararlar daha kötü olur."
"Peki."
"Sen konuş."
"Yapamam Barış sen konuş."
-
"Alo,Demet teyzecim merhaba nasılsınız?"
"Aaa demek öyle.O zaman size iyi tatiller."
"Tamam.Yok ben öyle hal hatır sormak için aradım."
"Tamam Cihan amcaya selamlar.Hoşçakalın."
-
"Neden söylemedin Barış?"
"Aşkım Hawai de tatildelermiş.Ne deseydim?"
"Haklısın..."
DOKTOR ÇIKAR.
"Zeynep hanımın vücudunu normal ısıya ulaştırdık.Şuan gayet iyi kendisi." ve devam eder.
"Birşey sorabilir miyim?Kerem kim?"
"Benim doktor bey" dedi doktora biraz daha yakınlaşan Kerem.Ve devam etti"Noldu bana?"
"Zeynep hanım hiç durmadan sizi sayıkladı.Birde özür diledi.Bıraktığı içinmiş.Orayı pek anlamadım."
Kerem gözlerindeki yaşları serbest bırakır.
"Ö-özür mü diliyor?"
"Evet.Bizim için özür dilerim Kerem.Gibi birçok şey söyledi.Açıkçası sadece bunu ve Kerem diye sayıklamalarını anlayabildim."
-
1HAFTA SONRA:
Herşey yoluna girmiş.Zeynep taburcu olmuş.Taburcu olduğu günden beri Melis Zeynep'e temelli yerleşmiştir.Taburcu olduğu günden beri Zeynep ve Kerem hiç konuşmamıştır.
Zeynep salonda televizyon izlerken kapı çalar.
"Ben bakarım Melis."
Zeynep kapıyı açar ve Kerem'i görür.
"Selam Zeynep."
"Selam."
"Nasılsın?"
"İyiyim sağol.Gelsene."
Kerem içeri girer ve oturur.
"Daha iyi misin?"
"Evet sağol."
"Çok endişelendim...Yani şey endişelendiK."
"Biliyorum."
"Neden yaptın?"
"Neyi?"
"O buz gibi suda..."
"Iıı,şeyyy.Rahatlamak istemiştim de ayarını kaçırmışım galiba.O yüzden."
"Üzerinde kıyafetlerinde vardı."
"Evet.Çıkarmayı unutmuşum."
"Yalan söylemeyi hala beceremiyorsun güzelim."
Aralarında bir nefes kadar mesafe vardır.
"Eğer sana birşey olsaydı,cenazelerimiz arka arkaya gitmiş olurdu."
Zeynep Kerem'in dudaklarına 4 parmağını koydu ve "şşşt." deyip dudaklarını yavaşça Kerem'inkilere bastırdı.
3 yılın acısını çıkarmaya niyet etmiş gibiydiler.Deli gibi.Tutkuyla,aşkla...
4.Bölümün Sonu.
