Çalan kapıya söylene söylene gidiyordu zeynep "Ne unuttu acaba Kerem bey?"
Kapıyı açıp karşısında ağlamaktan gözleri kızaran Melis'i görünce şaşırır.
"Melis.Noldu canım?Gel içeri."
Melis koltuğa oturur.Zeynep Melis'e mutfaktan su getirir.
"Zeynep istemedi.Bebeği istemedi."
"Ne?Nasıl?"
"İstemedi.Hazır değilmiş."
"Nasıl ya?"
"Ben napıcam Zeynep?"
"Canım benim." Zeynep Melis'i göğsüne yasladı.
Melis ağlamaya devam ederken kapı çaldı.
Zeynep kalkıp kapıyı açtı.
"Barış?"
"Melis'le konuşmam lazım."
Melis oturduğu koltuktan kalktı:"Konuşucak birşey yok git buradan!"
"Melis bak ben şaşkındım.Sonuçta her gün baba olacağımı öğrenmiyorum."
"Barış sen içeri geç.Konuşun.Ben sahile gidiyorum."
Zeynep ceketini alıp çıkar.
Barış Melis'in yanına yaklaşır:"Özür dilerim.Ben çok şaşırdım ve korktum.Yapamam sandım.Ama yapabiliriz.Beraber.Özür dilerim.Seni seviyorum."
"Bende seni seviyorum."
MelBar sarılır.
Barış elini Melis'in karnına koyar:"Senide seviyorum oğlum."
"Oğlum derken?"
"e oğlumuz olucak."
"Allah Allah.Ne biliyorsun belki kızımız olucak?"
"Kızımızda olsa oğlumuzda olsa önemi yok.Yeterki annesi sen ol..."
"Çevir bakalım Barış efendi."
Öpüşürler.
-
AKŞAM:
Melis ve Barış sinemaya gitti.Zeynep evde hazırlanıyor.
Zeynep siyah sırtında kalp şeklinde dekoltesi bulunan straplez mini elbisesininin altına siyah beyaz bantlı platform topuklu ayakkabılarını giyip beyaz el çantasını eline alıp aynanın karşınıda geçti.Kıpkırmızı ateşli ruju ve hafif makyajı yüzüne çok yakışmıştı.Saçlarının maşaladığı buklelerini son kez düzeltip Kerem'i beklemeye başladı.
"Kapıdayım güzelim." mesajıyla dışarı çıktı.Kerem Zeynep'i görünce nutku tutuldu.Tanrım!Bu kıza kırmızı ruj çok yakışıyor!!!
"Kerem."
"Kerem."
"Kereeem!"
"E-Efendim güzelim."
"İyi misin?" Oh ateşli ateşli giyin sonra iyi misin Kerem?
"İ-iyiyim canım.Çok güzel olmuşsun."
"Sende fena değilsin."
"Bak seeen."
Kerem Zeynep'in kapısını açar ve Zeynep arabaya biner.Yola koyulurlar.
-
Barış ve Melis film çıkıp sahilde dolaşmaya başlarlar.Ve Barış ile Melis karşılarında gördükleri kişiyle şok olurlar.
"Bu hala yaşıyor mu?"
"Daha önemlisi İstanbul'da ne işi var?"
-
Kerem ve Zeynep yarım saatlik bir yolun ardından varırlar.Kerem yolun yarısında Zeynep'in gözüne siyah bir mendil bağlar.Kerem'in yardımıyla Zeynep arabadan iner.
"Ya Kerem aç artık gözlerimi."
"Az kaldı güzelim."
"Düşücem."
"Tutuyorum ben seni."
Ve biraz sonra Kerem Zeynep'in gözlerini açar.
Bu çocuk çok romantikkk!!!
Kerem Zeynep'i bir gökdelenin tepesine çıkarır.(Tüm İstanbul ayaklarının altında.) Gökdelenin çatısının dört bir yanında yerde kırmızı güller ve o güllerin hepsine bantla yapıştırılmış küçük not kâğıtlarında "Soyadım soyadın olsun..." yazıyordur.Evlenme teklifinin de Kerem Sayer hali...
Zeynep etrafına hayran hayran bakarken Kerem cebinden kalp şeklinde yüzük kutusu çıkarıp yere diz çöker;
"Bunca zaman her yerde Zeynep Güzel'din.Kendin gibi güzel,benim Güzelim.Ama diyorum ki,artık Sayer olsan.Soyadım soyadın olsun mu?" Yerler seni çocuk(Yok bize böyle sevgili...)
"Olsun.Seni seviyorum kas hayvanı..." dedi Zeynep.
Kerem yüzüğü Zeynep'in yüzük parmağına geçirip ayağa kalktı ve sarıldılar.Onlar hala sarılıyorlarken onların şarkıları çaldı.
Hiçbir şeye değişmem aşkla bakan gözlerini
En son anımda bile söylemeliyim sevdiğimi
Hiçbir şeye değişmem senle geçen günlerimi
En son anımda bile tutmalıyım ellerini...
Sarılarak dans etmeye başladılar.
Kerem Zeynep'in kulağına:"Hayatıma Yeniden Hoşgeldin Sevgilim..."
12.BÖLÜMÜN SONU
ROMANTİK BİR BÖLÜMLE KARŞINIZDAYIM.DÜRÜST OLUN BEĞENİYOR MUSUNUZ? ACABA BARIŞ VE MELİS KİMİ GÖRDÜ?
