"Sertap..sen..Beni buraya çağıran sen miydin yani?"
Sertap Melis'e doğru ilerlemeye başladı.
"Evet bendim.Sana yardım etmek istiyorum Melis."
"Senin yardımına ihtiyacım yok."
"Yanılıyorsun..Hadi ama Melis.Sencede sen hariç etrafındaki herkesin mutlu olması haksızlık değil mi?"
"Neden bana yardım etmek istiyosun?"
"Orası bana kalsın.Ama önemli.olan sensin.Senin ne istediğin.Hadi Melis.Tek bi lafınla herkesten intikamını almana yardım edebilirim.Zeynepten,herkesten.."
"..."
"Peki o zaman.Sen bilirsin.Saf saf takılmaya devam et sen."
Sertap arkasını dönüp yavaş adımlarla ilerlerken..
"Sertap..Dur..Kabul ediyorum.Yardım et bana."
Sertap sinsice gülümsedikten sonra Melis'e döndü..
"Harika."
-
ZeyKer ve Deniz kahvaltı edecekleri yere geldiklerinde masaya oturdular.
Sipariş verdikten sonra kahvaltı gelene kadar etrafı dolaşmaya çıktılar.
Zeyneple Kerem el ele tutuşurken Deniz'de babasının kucağındaydı.
"Buraya gelince insan çok huzurlu hissediyo kendini."
"Buraya gelince değil sana bakınca huzurlu hissediyorum ben kendimi.." dedi Kerem Zeynep'in gözlerinin içine bakarak.
"Gerçekten mi?"
"Gerçekten."
Kerem Zeynep'in dudağına minnak bir öpücük kondurdu.
-
"Sazan hemen takıldı oltaya."
"Aferin Sertap.Şimdi başlıyoruz."
-
Melis eve döndüğünde kendini sorgulamaya başladı.Bu yaptığı ne kadar doğruydu?
-
Kahvaltıdan sonra yakınlardaki göl kenarına geldiler.
"Aa hamak!!"
Zeynep gölün hemen yanındaki 2 ağaca bağlı hamağa Deniz'i yatırdı ve sallamaya başladı.Kerem bi yandan Zeynep bi yandan Deniz'i sallarken Deniz uyudu.
Deniz'i.hamaktan alıp arabaya yatırdılar ve göl kenarına geldiler.
"Bak ne diycem.Sen,ben,Deniz Türkiye turuna mı çıksak?Iyi gelir."
B
"E ama şirket?"
"Ya boşver şimdi şirketi.Can var Barış var.Halleder onlar." Kerem Zeybep'in yüzünü avuçladı."Biraz kendimiz vakit geçirelim.Okay?"
"Okay"
Kerem Zeynep'i öper.Biraz sonra kucağına alır.
"Aaaa Kerem napıyosun indir beni.Lütfeen."
"Biraz serinliyceksin."
Kerem Zeynep'i göle atar.Kendide hemen dalar.Suyun altında Zeynep'i belinden kavrar ve dudağına yapıır.Yüzeye öpüşerek çıkarlar.
Biraz sonra çekilen Zeynep oldu.
"Bu yaptığın çok adice."
"Karımı öpmek suç mu?"
"Ya boğulsaydım?"
"Ben varken sana bişey olmaz."
"Yaa?"
"Yaa.."
Zeynep Kereme yaklaşır yaklaşır yaklaşır..Kerem öpüşme için gözlerini kapamışken Zeynep bi anda su atar Kereme.Kerem neye uğradığını şaşırır.
"Hahaha.Ödeştik."
"O kadar emin olma."
Biraz su savaşı yaptıktan sonra gölden çıktılar.1 saate kıyafetleri de kurudu..
Zeynep hamağa yattı,Kerem onu salladı..
Başlarına geleceklerden habersiz mutluluklarının keyfini çıkarıyorlardı..
57.Bölümün sonu..
Bu sene Teog denen illet var ama yinede telafi edicem burdayım :D
Sizi seviyoree <3
