1 HAFTA SONRA:
Melis alışverişe çıkmıştı.Zeynep internette bebek isimlerine bakıyordu.Kerem ve Barış konuşmuş,Ahmet meselesinin dostluklarını,kardeşliklerini bozmayacağı konusunda anlaşmıştı.(Siz öyle sanın)
Zeynep aniden çalan kapıyla laptopu sehpanın üzerine koyup kapıyı açtı.
"Selam."
"Hoşgeldin Barış.Gelsene.Yalnız Melis yok.Alışverişe gitti."
"Aaa öyle mi?(Sanki bilmiyor)E ben bekliyim bari."
Barış içeri geçip koltuğa oturdu.
"Ne içersin?"
"Bi nescafe alırım."
"Tamam bekle yapıp geliyim."
"Tamam."
Zeynep mutfağa geçti.Barış ise planının ilk aşamasını yapmaya koyuldu.Aslında tereddütleri vardı.Bu olanlarda ne Kerem'in ne de Zeynep'in bir suçu yoktu...Ama Ahmet Sayer'in acı çekmesini istiyordu.Acısından gebermesini...
Barış mutfağa Zeynep'in yanına gitti ve kendi telefonuyla Zeynep'i çaldırdı.
"Aaa telefonum.Sen nescafelere bak ben geliyorum."
"Tamam."
Zeynep'in içeri gitmesiyle nescafeleri fincana döktü ve cebinden uyku ilacı çıkarıp nescafenin birtanesinin içine atıp iyice karıştırdı.Ve içine uyku hapı koyduğu fincana yine cebinden çıkardığı siyah CD kalemiyle bir nokta koydu.
Zeynep içeriden seslendi."Ee sen aramışsın."
"Aaa harbiden mi?Benim telefon kafayı yedi.Kendi kendine aramış."
Zeynep terliklerini yere vura vura geldi mutfağa "Neyse tamam hadi al da kahveleri salona geçelim.
-
Kerem de arabasına atlayıp Zeynep'e sürpriz yapmaya geliyordu.
-
Kahvelerini bitirdiklerinde Zeynep yavaş yavaş mayışmaya başlamıştı.
"Zeyno?İyi misin?"
"(esnedi)İyiyim ya.Uykum mu geldi ne?"
"Gel yat dinlen sen.Ben odana çıkarayım seni."
Barış daha tümcesini tamamlamadan Zeynep uyumuştu.
"Güzeeel.Hadi başlıyoruz." dedi ve Zeynep'i kucağına aldığı gibi yatak odasına çıkardı ve nazikçe yatağa bıraktı.Barış'ın elleri titriyordu.Yapamazdı ki o bunu.Kardeşim dediği insanları üzemezdi,daha doğrusu kimseye yapamazdı bunu Barış öyle bir insan değil.
"Kendine gel Barış!Yapmak zorundasın.Annen ve baban için." dedi ve elini Zeynep'in tişortüne götürdü.Tişörtü hafif sıyırdı.Zeynep'in göbeğine baktı. "Yapamam.Yıllarca birbirlerinden hasret yaşadılar onlara bunu yapamam."
elini geri çekti Barış.Tam arkasını dönmüş odadan çıkıyordu ki,aşağıda kapıdan gelen kilit açma sesini duydu. "Allah kahretsin." telaşla odadan çıkıp koşar adım salona indi.(Usain Bolt misali) ve koltuğa oturdu.O sırada kapı açıldı.Melis koltuklpta oturan Barış'ı görünce şaşırdı.
"Hayatım.Ne işin var burada?"
"Ben..Sana bakmak için geldim ama Zeyno senin alışverişe gittiğini söyledi.Bende bekliyordum işte.
"Aa.Hoşgeldin o zaman canım.Ben de bebeğimize bir-iki küçük şey aldım." dedi ve Barış'a sarıldı.Barış Melis'inin kokusunu içine çekti.
