Çok güzel ve romantik bir şekilde vakit geçiren ZeyKer eve gelir.
ZEYNEP'İN EVİNİN ÖNÜ KEREM'İN ARABASI:
"Eveeet.Veda vakti..."
"Sabret güzelim.Birkaç ay sonra hep beraber uyuycaz."
"Biliyorum...Ben artık gidiyim."
"Gitme..."
"Gitmek zorundayım."
"Ama seni özlerim."
Zeynep Kerem'in dudağına bir öpücük kondurur.
"Bununla idare et."
"Az oldu sanki?"
"Kereeem."
"Peki.Nasılsa evlenince ben bunun acısını çok pis çıkaracağım."
"Aaaa.Pislik kas hayvanı." Kerem'in omzuna vurur.
"Tamam tamam vurma."
"Ben iniyim artık."
"İn yoksa biraz daha durursan salmam."
"İyi geceler sevgilim."
"İyi geceler güzelim." Zeynep'in karnına elini koyar. "Sana da iyi geceler bebeğim."
Zeynep arabadan iner,Kerem gider.Zeynep eve girince koltukta ağlayan Melis'i görür.
"Melis noldu canım?"
"Zeynep o ölmemiş."
"Kim ölmemiş?"
"Ölmemiş Zeynep.Ölmemiş."
"Melis sakin ol bitanem.Kim söyle."
"O...Begüm."
"Neee?"
"Evet."
"Bi dakka bi dakka se-sen nerden biliyorsun?"
"Biz Barış'la eve dönerken sahilde gördük."
FLASHBACK:
"Senin ne işin var burada?"
"Dünya küçük değil mi Barış Bey?"
"Be-Begüm.Sen-sen ölmüştün."
"Hayır.Sadece uçurumdan arabayla düştüm.Tedavi için Almanya'ya gittim.Ama bak gördüğünüz gibi yaşıyorum."
"Hiç değişmemişsin."
"Sende Barış.Hala bıraktığım gibisin.Biraz daha yakışıklı ve biraz daha olgun..."
"Biz gidelim artık dimi Barış?Barış hayatım?Barış?"
"Hayatım?Siz-siz tekrar mı barıştınız?"
"Evet.Hatta yakında evleniyoruz.Şimdi müsadenle eve gidicez."
"Seni görmek güzel Begüm.İyi ki yaşıyorsun.Çok sevindim."
"Seni de görmek güzel.Tekrar görüşelim."
"Tamam.Hoşçakal."
Begüm ve Barış sarılır.
FLASHBACK SON-
"Sonra ben de eve gelene kadar Barış'la hiç konuşmadım.Ya görsen Begüm'e nasıl sarıldığını..."
"Canım benim.Yapma böyle geçmiş bitmiş şeyler."
"Demesi kolay."
"Ağlama ama.Bebeğiniz olucak sizin.Üzme kendini boşuboşuna."
