Ertesi Sabah:
Melis sabah erken Zeynep'e gelmişti.Ozan'ın gelişi için hazırlık yapmaya başladılar.
"Misafir odasında mı yatıcak?"
"Yok Melis yatak odasında yatıcaz beraber" diyor Zeynep gözlerini devirerek.
"Aman iyi ya.Soru da mı sormıyak?"
"Sor canım hobi olarak sor da biraz mantıklı sorular sor."
O sırada kapı çaldı.
"Hah geldi."
Zeynep kapıyı açtığında karşısında Keremle göz göze gelmesi bir oldu.
"Senin ne işin var burda?"
"Duydum ki misafirin varmış."
"Hemen yetiştirdi dimi sana o kadın?"
"Hayır bana kuşlarım söyledi."
"Ya evet.Öyledir."
"Ne zaman geliyo Ozan bey?"
"Sanane?"
"Ne demek sanane?Hem biz böyle kapıda mı konuşucaz?İçeri gelebilir miyim?"
"Hayır."
"Neden?"
"Kerem sen ne kadar yüzsün bi insansın ya?Nasıl hiç bişey olmamış gibi davranıyosun?Biz neden kavga ettik?Sen neden bu evde kalmıyosun unuttun herhalde!"
"Zeynep.."
"Kerem..Git burdan.."
"İkiniz başbaşa mı kalıcaksınız?"
"Sanane ya sanane?"
"Zeynep beni delirtme!(sesini alçaltıyor) ne demek sanane ya?"
"Kerem.Bana sesini yükseltme!Ayrıca merak etme sen bizi yatakta falan bulmazsın!"
"Ya Zeynep.Zeynep hala o konuda mısın?"
"Hoşçakal Kerem!"
"Z-Zeyn-" Zeynep kapıyı Kerem'in suratına kapattı.
Keremde sinirlenip ayağıyla kapıya vurup arabasına binip gitti.
Kerem gittikten bi dakika sonra falan yine kapı çaldı.Zeynep Kerem olduğunu düşünerek sinirle açtı kapıyı.
"Ne var be ne var?" ama karşısındaki Ozandı..
"Aa ben şey.."
"Ay Ozan..Sen miydin?Pardon ya ben şey sandım..Hoşgeldin." diyip sarıldı Zeynep Ozan'a."Geç hadi."
Ozan içeri girdiğinde Melislede sarıldılar.
"Zeynep hiç değişmemişsin.Hala çok güzelsin..Melis sende öyle."
"Teşekkür ederiiz." diyor Melis biraz şımararak.
"Zeynep sen kim sandın beni?"
"Ya şey..Kerem."
"Kerem mi?Sayer olan?"
"Evet."
"Siz onunla-"
"Evliyiz."
"Ne?Hadi canım?"
"Evet.."
