Together Forever (Voltooid)

Hoofdstuk 50.

Pov Hanna

'Vader' zegt Arreon kort en stuurt hem een woedende blik. 'Jongen, hoe kom jij hier terecht' zegt hij en schuifelt wat dichter naar hem toe. 'Durf niet dichterbij komen' zegt Max, het voor zijn broer opnemend. Wat is hier aan de hand.

'Hoe kon je? Mijn klein broertje van me vandaan halen terwijl ik verdomme nog maar drie was. Waarom heb ik in vredesnaam je leugens geloofd' schreeuwt hij boos naar zijn vader toe.

Mijn ogen worden groter. Heeft zijn vader dat echt gedaan. 'We konnen niet anders. We konden maar voor één kind zorgen' zegt hij en slaat zijn ogen neer.

Hij schud zijn hoofd. 'Had dan beter nagedacht voor je het bed indook' 'Arreon sla niet zo een toon tegen mij' zegt de Alpha een tikkeltje boos.

'Probeer me dan maar eens tegen te houden' zegt hij uitdagend waardoor de Alpha gromt. 'Grom niet naar mijn broer' zegt Max met een rood gezicht van woede. Jeetje wat een drama.

'Ik ben hier nog steeds de Alpha, ik mag doen wat ik wil' zegt hij ook met een rood gezicht van woede. 'Een Alpha die zijn eigen zoon ergens dropt terwijl hij nog maar 2 jaar was.' Zegt mijn mate boos, maar dan ook heel erg boos.

In schaamte slaat de Alpha zijn ogen neer. 'Ja schaam je maar' zegt Arreon en draait hem de rug toe.

'Durf niet je rug naar de Alpha toe te draaien' schreeuwt hij opeens. 'Oeps ik heb het toch gedaan' zegt Arreon droog waardoor ik een grinnik moet inhouden.

Hij komt een stap dichter maar Max staat ook op en neemt een dreigende houding aan die zelfs ik een beetje eng vind.

'Jullie zullen eraan geloven' bitst hij en dan beent hij weg. 'Zo die is eindelijk weg' zucht Ar opgelucht en Max gaat ook weer zitten terwijl ik nog een beetje verbaasd toekijk.

'Sorry van daarnet. Ik ben gewoon zo boos op hem dat hij mijn broertje heeft afgepakt' zegt Max en trekt me wat dichter naar hem toe.

Ik zou liegen als ik zei dat het niks was dus daarom knik ik wat dom en zucht. 'Ik ga jullie wel even alleen laten' zeg ik en trek me los van Max en stap vervolgens weg.

Ik ga naar binnen en stap naar onze kamer waarna ik in ons bed plof. Wat zal ik nog allemaal meemaken?

En wanneer zou ik terug kunnen gaan naar mijn broer? Ik mis hem best wel. Zuchtend trek ik de dekens over me heen.

Ik ga morgen wel aan Max vragen of we samen naar mijn broer gaan zodat ze elkaar ook leren kennen. Tevreden sluit ik mijn ogen en dommel in slaap.