Together Forever (Voltooid)

Hoofdstuk 53.

Pov Hanna

Ondertussen is het het de volgende dag al, de grote dag. De dag waarop ik Luna word en ik ben zo nerveus. 'Rustig maar, alles komt goed' sust Max me en wrijft zachtjes over mijn rug.

Ik schenk hem een kleine glimlach en tik met een regelmatig tempo mijn voet op de grond. 'Niet zo zenuwachtig' zegt hij zacht lachend en legt zijn hand op mijn been waar ik de hele tijd mee wiebel. 'Sorry' verontschuldig ik me.

'Ik moet even nog wat taakjes regelen, ik zie je straks wel' zegt hij en drukt een kus op mijn wang. Vervolgens stapt hij weg en zit ik weer alleen.

Ik moet iets doen, anders ga ik nog ontploffen van de stress. Ik begin te ijsberen en laat me vervolgens op ons bed neerzakken en besluit om een film te kijken.

Ik zet een willekeurige film op en leg wat dekens over me heen om vervolgens verdiept te zijn in de film.

Als de film gedaan is kijk ik naar het uur en zie dat ik nog zo lang moet wachten. Ik ging meer naar de avond toe als Luna genoemd word, net achter Max die weer als Alpha benoemd word.

Ik besluit naar beneden te gaan en ga in een rechte pas naar de keuken. 'O hey Leroy' zeg ik en trek het kastje open waar de koeken inzitten.

'A Hanna, je was even spoorloos verdwenen' zegt hij plagend. Ik kijk hem vanachter het kastje aan en steek speels mijn tong uit. Vervolgens grits ik twee wafels en gooi er één naar Leroy.

Maar hij had het niet echt door dus de wafel vliegt vol op zijn voorhoofd. Lachend scheur ik het papiertje eraf. 'Ja dat vind mevrouw weer grappig hoor' bromt hij en ik knik nog steeds lachend.

We praten over wat onzinnige dingen tot we over het onderwerp mates komen. 'Weet je, soms ben ik jaloers als ik jou en Max zie, ook al ging het in het begin niet zo goed' bekent hij.

Troostend wrijf ik over zijn arm. 'Ga er anders even tussenuit en ga op zoektocht naar je mate' stel ik voor. Pretlichtjes ontstaan in zijn ogen. 'Maar dat is een geweldig idee' roept hij uit en staat op.

'Ik ga het meteen aan de Alpha vragen' zegt hij en draait zich al om. 'Nee wacht' roep ik iets te luid want hij draait zich verward om.

'Wacht op zen minst tot Max Alpha is want van hem ga je vlugger mogen dan van zijn vader' zeg ik zachtjes. Zijn mond vormt zicht tot een 'o' en hij knikt.

'Slim' merkt hij op waardoor ik hem geamuseerd aankijk. 'Noemde je me nou net slim?' vraag ik en hij word iets roder. 'Nope, laat je oren eens uitspoelen. O hemel is het al zo laat? Ik moet gaan doei' roept hij en vliegt bijna de deur uit.

Ik kijk hem hoofdschuddend aan. 'Gekkerd' mompel ik en eet verder mijn wafel op. Als ik klaar ben en naar het uur kijk verslik ik me. Nu zou het nog mooi zijn moest ik te laat zijn.

Ik ren naar boven en trek een kleedje aan dat losjes op me heen valt. Ik kijk nog even naar de spiegel en zucht. 'Je ziet er prachtig uit' hoor ik achter me en vervolgens slaat iemand zijn armen om me heen.

'Dankje' zeg ik zacht en kijk Max via de spiegel aan. 'Kom, het is tijd' zegt hij en neemt mijn hand vast. Vervolgens stappen we naar beneden. Ik zucht nog eens trillerig als we voor de deur staan.