Together Forever (Voltooid)

Hoofdstuk 23.

Pov Max

Stil staar ik naar mijn muur.

Stil luister ik naar mijn eigen ademhaling.
In stilte denk ik aan Leroy.
En in stilte denk ik aan Hannah.

Waarom moet ze steeds in mijn gedachten springen?

Ik sla mijn ogen neer die vochtig beginnen te worden. Mijn ogen glijden over de lange open wonde die afkomstig is van een zweepslag.

Voorzichtig laat ik mijn vinger er over glijden en ik huiver van de pijn die door mijn hele lichaam schiet.

'Heb ik dit verdient?'

De vraag die ik steeds opnieuw in mijn hoofd stel. Is het zo?

Er word zachtjes op mijn deur geklopt maar ik kijk niet op, mijn ogen zijn nog steeds gevestigd op mijn arm.

De deur word zachtjes open gedaan en ik hoor hoe iemand scherp inademt. 'Max?' hoor ik iemand zeggen.

Ik wil opkijken, maar ik durf niet. Wie het is? Geen idee.

'Max' zegt de stem nu harder maar ik weiger om op te kijken. 'Maxim' snauwt de stem nu waardoor ik opkijk.

Gebroken kijk ik naar Leroy die naar mij kijkt. Ik heb dit nooit gewild. 

'Verdomme Max, waarom moest je het zover laten komen?' zegt hij gefrustreerd en staat op om vervolgens te ijsberen.

'Ik wou het ook niet' zeg ik zacht en sla mijn blik weer neer. 'Wat zeg je?' vraagt hij en staat stil, maar ik reageer niet meer. 'Wat zei je?' zegt hij nu met een luidere stem maar nog steeds reageer ik niet.

Hij gromt dreigend en ik voel een siddering langs mijn ruggengraat gaan, dit is niet goed. 'Leroy ga weg' zeg ik in paniek waardoor hij me verward aankijkt.

'Ga weg' schreeuw ik en begin te trillen. 'Gast, wat mankeert jou?' snauwt hij me toe. Ik voel de woede stijgen. Stop het! Hij heeft niets gedaan!

Ik spring overeind en voel hoe alle korstjes openscheuren maar ik kan hem niet in gevaar brengen.

Met al mijn macht duw ik hem aan de kant en sprint de trappen af. Ik trap de deur open die nu bijna op de grond ligt, maar dat kan me nu niet schelen. Ik moet hier weg, en wel snel!

Ik ren zo vlug mogelijk over de weide en vlucht de bossen in en ik voel hoe het overhand de controle overneemt.

'Nee nee nee' jammer ik in paniek en laat me op de grond vallen. Ik voel hoe mijn maag zich samen knijpt en ik sluit mijn ogen.

Ik wil dit niet meer, hoe stop ik dit?

Jaaaa, iemand enig idee wat er met Max aan de hand is?