Together Forever (Voltooid)

Hoofdstuk 57.

Pov Max

Zenuwachtig ijsbeer ik door mijn  kamer en Hanna word er een beetje geïrriteerd van. 'Ofwel zeg je wat er scheelt, ofwel ga je stil zitten'. zegt ze met een geïrriteerde ondertoon.

Ik sta stil en draai me zuchtend naar haar toe. 'Oké ik wil het je als eerste zeggen voor ik het bekend maak aan de roedel' zeg ik en ze kijkt me nieuwsgierig maar ook ergens bang aan. 'Geen zorgen, het heeft echt niets met jou te maken' zeg ik en meteen ontspant ze een beetje.

'Vertel op dan' zeg ze en zet haar wat beter. Ik vertel haar wat ik van plan ben. Met grote ogen kijkt ze me aan. 'Weet je het wel zeker? Ik bedoel' stamelt ze en ik trek haar in een knuffel. 'Ja dat is het beste voor ons allen' zeg ik zacht en ik hoor en voel hoe ze zucht.

Een beetje afwezig wrijf ik door haar haren en ga in mijn hoofd nog eens door hoe deze avond zou moeten lopen. 'Zeg Hanna' zeg ik en begin al te grijnzen.

Ze maakt haar los en kijk me aan, haar blik word wantrouwig. 'Wat?' zegt ze en vernauwt haar ogen. 'Wat zou jij van een baby'je vinden?' vraag ik en ben best benieuw naar haar reactie.

Met grote ogen kijkt ze me aan en begint te stamelen. Grinnikend trek ik haar naar me toe. 'Gekkerd, dat kan wel nog wachten, ik wou gewoon weten wat jij ervan zou vinden' zegt ik en ze haalt opgelucht adem.

'Ik zou het geweldig vinden om later een baby'tje te hebben met jou' zegt ze met een grote glimlach. Automatisch groeit er ook een glimlach op mijn gezicht.

'Kom het is tijd' zeg ik zacht en begin wat nerveuzer te worden. Geruststellend neemt ze mijn hand en trekt me mee naar beneden. 

'Klaar?' vraagt ze. Ik schud mijn hoofd en ze trekt ze deur open waardoor ik mijn ogen rol. We kan naar het podium achtig iets en ik verberg mijn nerveusheid achter een neutrale blik.

'Ik wil dat jullie hier allemaal bij zijn als ik iemand definitief ga verbannen' zeg ik. Meteen begint iedereen druk te fluisteren en komt er een bange blik op hun gezicht.

'Hierbij verban ik...'