Together Forever (Voltooid)

Hoofdstuk 24.

Pov Hanna

Benjamin kijkt me doordringend aan. 'Betekent dat een ja?' vraagt hij voorzichtig en traag knik ik. 'Waarom ben je er dan niet zo blij over? Als je je mate vind hoor je dolgelukkig te zijn' zegt hij zacht en kijkt me onderzoekend aan.

Nog steeds zeg ik niets en ik voel een rilling lang mijn rug gaan. 'Uhm ja' stamel ik zachtjes. 'Kom op, je kan het mij toch vertellen?' vraagt hij een beetje gekwetst.

'Ik ben een rogue en zijn wachters hadden me gevangen. Toen ik dichter bij hem kwam rook ik dat ik zijn mate was maar ik wou het niet. Hij zei aan zijn wachters dat ik gemarteld moest worden wat ze duidelijk me alle plezier deden' zeg ik en voel mijn ogen vochtig worden.

'En uiteindelijk heeft hij me verbannen' zeg ik en hij trekt me in een knuffel. 'Wat voor een idioote jongen is dat? Hij weet niet wat hij mist hoor, je bent een geweldig persoon' fluistert hij waardoor ik kleintjes moet glimlachen.

'En wie is je mate? Hij moet wel een hoge rang hebben om dat te laten gebeuren' vraagt hij dan en kijkt nadenkend voor zich uit.

'Max Aslan' zeg ik een beetje afwezig maar schrik op als ik hem zachtjes hoor grommen. 'Is die idioot je mate?' vraagt hij met een tikkeltje woede in zijn stem.

Ik knik en hij zucht diep. 'Hij is echt niet goed voor je Hanna' zegt hij dan. 'Ik wil hem ook niet'' zeg ik zachtjes maar het is alsof hij mij niet hoort.

'Hij heeft iets duister. Iets dat niet goed is maar ik weet niet wat het is.' zegt hij nadenkend. 'Hoe bedoel je dat hij iets duister heeft?' vraag ik en kijk hem onbegrijpend aan.

'Ik kan het niet zo goed uitleggen, er is iets met hem' zegt hij en dan komt Mike vrolijk binnen gestapt.

'Hier' zegt hij en duwt een glas met drinken in mijn handen. Hij geeft ook iets aan mijn broer en vervolgens zet hij een schaaltje met chips op het kleine tafeltje.

'Ik laat jullie nu wel even alleen' grinnikt hij maar Benjamin hou hem tegen. 'Wacht, wat weet jij van Max Aslan?' vraagt  hij en kijkt hem hoopvol aan.

'Hoezo?' vraagt hij en gaat op de leuning zitten. Ik hoop niet dat hij gaat zeggen dat hij mijn mate is.

'Ik hoor de laatste tijd zijn naam vaak dus ik vroeg me af wie dat dat nu eigenlijk was, ik ben nieuwsgierig zoals je weet' verzint hij vlug.

Mike kijkt nadenkend voor zich uit. 'Max Aslan. Veel geruchten over hem, ik was vroeger nog met hem bevriend maar toen hij veranderde verbrak ik het contact.' zegt hij en kijkt spijtig voor zich uit.

'Hoezo veranderde?' vraag ik zachtjes maar houd meteen mijn mond. 'Ik weet het niet, volgens mij weet niemand het. Vroeger zeiden we tegen hem dat hij de zoon was van de duivel. Hij werd er steeds zo woedend van, hij viel me zelfs eens bijna aan' zegt hij en laat een humorloos lachje horen.

'Hij gedroeg zich anders. Voor alles wat hem niet aanstond werd hij woedend en kon dan alles en iedereen aanvallen. Hij was alsof iemand zijn geest overnam.' zegt hij nadenkend.

'Zou hij het slachtoffer zijn van een vloek door de zwarte magie?'